Забелішкі (вёска)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Забелішкі
лац. Zabieliški
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Гарадзенская
Раён: Астравецкі
Сельсавет: Міхалішкаўскі
Насельніцтва: 1 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1591
Паштовы індэкс: 231230[1]
Нумарны знак: 4
Геаграфічныя каардынаты: 54°46′52.6″ пн. ш. 26°9′34.1″ у. д. / 54.781278° пн. ш. 26.159472° у. д. / 54.781278; 26.159472Каардынаты: 54°46′52.6″ пн. ш. 26°9′34.1″ у. д. / 54.781278° пн. ш. 26.159472° у. д. / 54.781278; 26.159472
Забелішкі на мапе Беларусі ±
Забелішкі
Забелішкі
Забелішкі
Забелішкі
Забелішкі
Забелішкі

Забе́лішкі[2] — вёска ў Беларусі, каля ракі Вяльлі. Уваходзяць у склад Міхалішкаўскага сельсавету Астравецкага раёну Гарадзенскай вобласьці. Знаходзяцца каля аўтамабільнай дарогі Н6210.

Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Сабіла (імя)

Сабіла або Сабула, пазьней Забэль (Sabilo, Sabila[3], Sabulo, Sabel[4]) — імя германскага паходжаньня[5].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[6], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[7]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная «лінія Сафарэвіча» (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[8].

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 1999 год — 14 чалавек
  • 2010 год — 1 чалавек

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Алфавитный список улиц по Забелишки — Белпошта (рас.)
  2. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf) С. 73.
  3. ^ Repertori D’Antropònims Catalans (RAC). Vol. 1. — Barcelona, 1994. P. 479.
  4. ^ Kehrein J. Nassauisches Namenbuch. — Weilburg, 1863. S. 92.
  5. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 990, 1286.
  6. ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
  7. ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
  8. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.