Вуша (прыток Вяльлі)

Рака
	Вуша; лац. Vuša
	Рака Вуша
Агульныя зьвесткі
Выток	каля в. Будраўшчына
Вусьце	Вяльля
Краіны басэйну	Беларусь
Вобласьці	Менская вобласьць
Даўжыня	75 км
Сярэднегадавы сьцёк	6,01 м³/с
Плошча басэйну	780 км²
Нахіл воднай паверхні	2,2 ‰
	Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Вуша.

Вуша, Уша́ — рака ў Беларусі, левы прыток ракі Вяльлі. Цячэ ў Валожынскім і Маладэчанскім раёнах. Даўжыня 75 км. Плошча вадазбору 780 км². Выдатак вады ў вусьці 6,01 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 2,2 ‰.

На рацэ стаяць места Маладэчна і гістарычнае мястэчка Краснае.

Асноўныя прытокі

Правыя: Вярэдаўка, Цна
Левыя: Пісараўка, Тур’я, Гадзея

Агульныя зьвесткі

Пачынаецца на паўночным захадзе ад вёскі Будраўшчыны Валожынскага раёну, цячэ ў межах Менскага ўзвышша, упадае ў Вяльлю за 1,8 км на паўночны захад ад вёскі Шыкава.

Даліна ў вярхоўі трапэцападобная, яе шырыня 0,6—1 км, у сярэдняй плыні невыразная, у ніжняй — скрынкападобная. Абалона шырынёй 0,4—0,7 км, ніжэй за места Маладэчна 4—5 км, перасечаная мэліярацыйнымі каналамі. Рэчышча на працягу 35 км каналізаванае^[1].

Крыніцы

^ Блакітная кніга Беларусі. Энцыкл. — Мн.: 1994. С. 379—380.

Літаратура

Блакітная кніга Беларусі: энцыкл / Рэдкал.: Н. А. Дзісько, М. М. Курловіч, Я. В. Малашэвіч і інш.; Маст. В. Г. Загародні. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — ISBN 5-85700-133-1 С. 379—380.
Энцыклапедыя прыроды Беларусі: у 5 т. Т. 5: Стаўраструм ― Яшчур / Рэдкал.: І. П. Шамякін (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1986. — 581 с.
Природа Белоруссии: Попул. энцикл./ БелСЭ; Редкол.: И. П. Шамякин (гл.ред.) и др. — Мн.: БелСЭ, 1986. — 599 с, 40 л. ил.
Ресурсы поверхностных вод СССР. Описание рек и озёр и расчёты основных характеристик их режима. Т. 5. Белоруссия и Верхнее Поднепровье. Ч. 1—2. — Л., 1971

[1] Блакітная кніга Беларусі. Энцыкл. — Мн.: 1994. С. 379—380.

[1]