Перайсьці да зьместу

Баславічы

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Ба́славічы
лац. Basłavičy
Драўляная царква Сімяона Стоўпніка
Драўляная царква Сімяона Стоўпніка
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Слуцкі
Сельсавет: Старцавіцкі
Насельніцтва: 138 чал. (2009)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1795
Паштовы індэкс: 223621
СААТА: 6246863011
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 53°4′44″ пн. ш. 27°21′25″ у. д. / 53.07889° пн. ш. 27.35694° у. д. / 53.07889; 27.35694Каардынаты: 53°4′44″ пн. ш. 27°21′25″ у. д. / 53.07889° пн. ш. 27.35694° у. д. / 53.07889; 27.35694
Ба́славічы на мапе Беларусі ±
Ба́славічы
Ба́славічы
Ба́славічы
Ба́славічы
Ба́славічы
Ба́славічы
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Ба́славічы[1][a] (з 1964 году — Баро́к[b]) — вёска ў Беларусі, на рацэ Вужанцы. Уваходзяць у склад Старцавіцкага сельсавету Слуцкага раёну Менскай вобласьці. Знаходзяцца за 15 км на паўночны захад ад Слуцку, на аўтамабільнай дарозе СтарцавічыЛеткаўшчына.

Ручнік з Баславічаў. Слуцкае ткацтва

Вялікае Княства Літоўскае

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Да XVІІ стагодзьдзя Баславічы былі ўладаньнем князёў Алелькавічаў. У 1556 годзе ў грамаце князя Сямёна Юрʼевіча ўпамінаецца царква Сьвятога Сімяона Стоўпніка.

Пад уладай Расейскай імпэрыі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793 год) Баславічы апынуліся ў складзе Расейскай імпэрыі, у Слуцкім павеце.

У 1798 годзе на месца згарэлай у 1797 годзе з Слуцку перанесьлі драўляную царкву. У 1912—1913 гадох на яе месцы збудавалі мураваную царкву-мураўёўку.

25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай Баславічы абвяшчаліся часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 году згодна з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі яны ўвайшлі ў склад Беларускай ССР.

  • 2009 год — 138 чалавек[2]

Турыстычная інфармацыя

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Страчаная спадчына

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ Таксама сустракаецца форма Ба́слаўцы, мн.[1]
  2. ^ Зьнішчэньне традыцыйнай гістарычнай тапаніміі — адзін з захадаў палітыкі гвалтоўнай русіфікацыі і дэнацыяналізацыі Беларусі (расейскага этнацыду беларусаў)
  1. ^ а б Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
  2. ^ Статыстыка перапісу 2009 году