Славенская мова
| Славенская | |
| slovenščina, slovenski jezik | |
 | |
 | |
| Ужываецца ў | Славеніі, Аўстрыі, Італіі, Вугршчыне, ЗША, Аргентыне і іншых краінах |
|---|---|
| Рэгіён | Сярэдняя Эўропа |
| Колькасьць карыстальнікаў | 2,2 мільёнаў |
| Клясыфікацыя | Індаэўрапейская Славянская |
| Афіцыйны статус | |
| Афіцыйная мова ў | Славеніі |
| Рэгулюецца | Славенская академія навукі і мастацтва |
| Статус: | 1 дзяржаўная[d][1] |
| Пісьмо | лацінскае пісьмо |
| Коды мовы | |
| ISO 639-1 | sl |
| ISO 639-2(Б) | slv |
| ISO 639-2(Т) | slv |
| ISO 639-3 | slv |
| SIL | SLV |
Славенская мова — адна з паўднёваславянскіх моваў індаэўрапэйскай моўнай сям’і. На ёй размаўляюць каля 2,2 мільёнаў людзей, большасьць якіх жыве ў Славеніі. Славенская мова захавала шмат даволі архаічных рысаў, сярод якіх парны лік ды супін. Яна характэрызуецца вялікай колькасьцю дыялектаў, якія вельмі адрозьніваюцца адзін ад другога (іх выдзяляюць амаль 50).
| Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |
- ^ Ethnologue (анг.) — 25, 19 — Dallas, Texas: SIL International, 1951. — ISSN 1946-9675