Слабодка (Браслаўскі раён)

	Слабодка
	; Касьцёл Провіду Божага
Вобласьць:	Віцебская
Раён:	Браслаўскі
Сельсавет:	Слабодкаўскі
Тэлефонны код:	+375 2153
Паштовы індэкс:	211977
Геаграфічныя каардынаты:	55°41′12″ пн. ш. 27°11′6″ у. д. / 55.68667° пн. ш. 27.185° у. д.Каардынаты: 55°41′12″ пн. ш. 27°11′6″ у. д. / 55.68667° пн. ш. 27.185° у. д.
	Слабодка на мапе Беларусі Слабодка
	Галерэя здымкаў у Wikimedia Commons

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Слабодка.

Слабо́дка — вёска ў Беларусі, паміж азёрамі Поцех, Недрава, Ільмёнак. Цэнтар сельсавету Браслаўскага раёну Віцебскай вобласьці. Насельніцтва 1133 чал. (1999). Знаходзіцца за 9 км на паўночны ўсход ад места Браслаў, за 21 км ад чыгуначнай станцыі Друя; на аўтамабільнай дарозе Браслаў — Друя.

Слабодка — даўняе мястэчка гістарычнай Браслаўшчыны (частка Віленшчыны).

Назва

Варыянты назвы ў гістарычных крыніцах: Слабада, Слабодка Заверская, Быхаўка, Юзафова.

Гісторыя

Першы пісьмовы ўспамін пра Слабодку як паселішча Друйскага двара датуецца 1618. У інвэнтары Браслаўскага староства за 1649 значыцца мястэчка Слабада. Ад часу свайго заснаваньня паселішча ўваходзіла ў склад Браслаўскага павету Віленскага ваяводзтва. У XVIII ст. Слабодка адносілася да маёнтку Завер’е, пераважна належала Мірскім. У кан. XVIII ст. згадваецца прыкагалак (у 1783 — 6 габрэйскіх дамоў).

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795) Слабодка апынулася ў складзе Расейскай імпэрыі, у Браслаўскім павеце Віленскай губэрні. У 1806 С. Мірскі фундаваў будову невялікага мураванага касьцёла. 18 сьнежня 1842 Слабодка як цэнтар воласьці ўвайшла ў склад Новааляксандраўскага павету Ковенскай губэрні, у гэты час тут працавалі валасная ўправа і пазыковая каса. У 1865 расейскія ўлады адкрылі народную школу. У 1903 у Слабодцы і ваколіцах працаваў фальклярыст В. Камінскі, які запісаў тут больш за 30 беларускіх народных песень^[1].

У Першую сусьветную вайну каля Слабодкі праклалі вузкакалейку, якая ў 1920—1960-я дзейнічала як пасажырская лінія. Улетку 1919 мястэчка было адным з цэнтраў антыбальшавіцкага паўстаньня.

Згодна з Рыскай мірнай дамовай (1921) Слабодка апынулася ў складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі, дзе зрабілася цэнтрам гміны Браслаўскага павету Віленскага ваяводзтва. Станам на 1931 у мястэчку працавалі чыгуначная станцыя, школа, пошта, аптэка, карчма, крамы.

У 1939 Слабодка увайшла ў БССР, дзе 12 кастрычніка 1940 зрабілася цэнтрам сельсавету Браслаўскага раёну. Статус паселішча панізілі да вёскі.

Насельніцтва

XIX стагодзьдзе: 1850 — каля 300 чал., 30 двароў; 1897 — 643 чал., 124 двары.
XX стагодзьдзе: 1931 — 848 чал., 146 двароў; 1999 — 1133 чал., 396 двароў.

Інфраструктура

У Слабодцы працуюць сярэдняя школа, дашкольная ўстанова, лякарня, бібліятэка, клюб, пошта.

Турыстычная інфармацыя

У Слабодцы разьмяшчаюцца лябараторыя азёразнаўства БДУ, турыстычная база Нацыянальнага парку «Браслаўскія азёры», летнія базы адпачынку.

Каля вёскі — 2 гарадзішчы жалезнага веку.

Выдатныя мясьціны

Касьцёл Провіду Божага (1903)
Млын водны (1-я пал. XX ст.)
Могілкі хрысьціянскія (XIX ст.)

Галерэя

Краявіды Слабодкі
Возера Поцех з боку вёскі
Касьцёл Провіду Божага
Касьцёл, брама
Касьцёл, каплічка

Крыніцы

^ Кастусь Шыдлоўскі. Слабодка // ЭГБ. — Мн.: 2001 Т. 6. Кн. 1. С. 327.

Літаратура

Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая. — 591 с. — ISBN 985-11-0214-8
Słobódka (73) // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom X: Rukszenice — Sochaczew. — Warszawa, 1889. S. 805.

Вонкавыя спасылкі

Слабодка (Браслаўскі раён) — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

[1] Кастусь Шыдлоўскі. Слабодка // ЭГБ. — Мн.: 2001 Т. 6. Кн. 1. С. 327.

[1]