Овільт
| Овільт лац. Ovilt | |
| Ovild | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Ano + Wildo |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Овілт |
| Вытворныя формы | Явільт |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Овільт» | |
Овільт (Овілт) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Овільд або Увільд (Ovild, Uvild) — імя германскага паходжаньня[1][2][3]. Іменная аснова ан- (эн-) (імёны ліцьвінаў Энель, Янвін, Ангот; германскія імёны Enilo, Anoin, Angodus) паходзіць ад гоцкага *ana[4], стараверхненямецкага ano 'дзед, продак'[5], а аснова -вілд- (-вілт-) (імёны ліцьвінаў Вільцейка, Вілталт, Эвільд; германскія імёны Wildike, Wiltolt, Evilda) — ад гоцкага wilþeis 'дзікі'[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: у Болцох 8 чоловековъ… Овилтъ (1440—1492 гады)[7]; земли пустовъских у волости Еишыскои на имя Овилътовщизны… Оивилътовъщизну (5 сакавіка 1464 году паводле выпісу 24 лістапада 1558 году)[8].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Мікалай, Валянтын і Пётар Войцехавічы Овілты (Авільтовічы) — вількамірскія зямяне, якія ўпамінаюцца ў 1597—1598 гадох[9]
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Kruken K., Stemshaug O. Norsk Personnamnleksikon. — Det Norske Samlaget, 1995.
- ^ Ovild, Nordic Names
- ^ Uvild, Nordic Names
- ^ A // Köbler G. Gotisches Wörterbuch. 4. Aufl, 2014.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 35.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 27.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 37 (1552—1561). — Vilnius, 2011. P. 242.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 6. ― Вильна, 1908. С. 40, 101.