Гасьцілы

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Гасьцілы
лац. Haściły / Gaściły
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Маладэчанскі
Сельсавет: Гарадоцкі
Насельніцтва: 22 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1773
Паштовы індэкс: 222313
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 54°9′9.0″ пн. ш. 26°58′50.9″ у. д. / 54.1525° пн. ш. 26.980806° у. д. / 54.1525; 26.980806Каардынаты: 54°9′9.0″ пн. ш. 26°58′50.9″ у. д. / 54.1525° пн. ш. 26.980806° у. д. / 54.1525; 26.980806
Гасьцілы на мапе Беларусі ±
Гасьцілы
Гасьцілы
Гасьцілы
Гасьцілы
Гасьцілы
Гасьцілы

Гасьці́лы[1] — вёска ў Беларусі, каля ракі Бярэзіны. Уваходзяць у склад Гарадоцкага сельсавету Маладэчанскага раёну Менскай вобласьці.

Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Гасьціла

Імя Гастыла або Гастэль (Gastila, Gostilo, Gastel[2]) можа мець як славянскае, так і германскае (гоцкае) паходжаньне[3]. Паводле менскага дасьледніка Алёхны Дайліды, які разьвівае германскую (перадусім усходнегерманскую) этымалёгію імёнаў літоўскіх князёў і баяраў, фармант -гаст- (германскія імёны Gasto, Gasticho, Gastald) паходзіць ад гоцкага і германскага gasts 'госьць, вандроўнік'[4].

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У XIX ст. Гасьцілы ўваходзілі ў склад Вялейскага павету Віленскай губэрні[5]

У міжваенны час вёска знаходзілася ў складзе гміны Гарадок Вялейскaга, з 1927 году Маладэчанскaга павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі[6][7].

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 1921 год — 103 чалавекi[8]
  • 1931 год — 188 чалавек[9]
  • 1999 год — 48 чалавек
  • 2010 год — 22 чалавекі

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 281.
  2. ^ Heintze A. Die deutschen Familien-Namen, geschichtlich, geographisch, sprachlich. — Halle, 1903. S. 141.
  3. ^ Harvard Studies in Classical Philology. Vol. 8. — Boston, 1897. P. 145.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  5. ^ Słownik geograficzny... T. XV, cz. 1. — Warszawa, 1900. S. 587.
  6. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. T. 1. — Warszawa, 1938. S. 6.
  7. ^ Eberhardt P. Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej // Dzieje Najnowsze. Rocznik L, 2018 (2). S. 95—100.
  8. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. T. VII, cz. II: Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka. — Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923. S. 80.
  9. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. T. 1. — Warszawa, 1938. S. 27.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]