Мурзы (Менская вобласьць)
| Мурзы | |
| трансьліт. Murzy | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Маладэчанскі |
| Сельсавет: | Гарадоцкі |
| Насельніцтва: | 15 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1773 |
| Паштовы індэкс: | 222336 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°9′33″ пн. ш. 26°52′21″ у. д. / 54.15917° пн. ш. 26.8725° у. д.Каардынаты: 54°9′33″ пн. ш. 26°52′21″ у. д. / 54.15917° пн. ш. 26.8725° у. д. |
Мурзы на мапе Беларусі ±   Мурзы | |
Мурзы́[1] — вёска ў Маладэчанскім раёне Менскай вобласьці. Мурзы ўваходзяць у склад Гарадоцкага сельсавету.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У міжваенны час вёска знаходзілася ў складзе Польскай Рэспублікі, Віленскага ваяводзтва, Вялейскaга павету, з 1927 году складзе Маладэчанскaга павету гміны Гарадок[2][3][4][5].
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 281
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
- ^ https://web.archive.org/web/20220427214757/https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
- ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
- ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100.
- ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 82.
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 27.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Murzy, wieś, powiat wilejski, gmina Horodek // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VI: Malczyce — Netreba. — Warszawa, 1885. — S. 813