Перайсьці да зьместу

Rammstein

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Rammstein

Выступ Rammstein у жніўні 2013 году; верхні ўзровень (зьлева направа): Олівэр Рыдэль, Крыстаф Шнайдэр і Крысьціян Лёрэнц; ніжні ўзровень (зьлева направа): Паўль Ляндэрс, Тыль Ліндэман і Рыхард Круспэ
Іншая назва Tempelprayers (1993—1994)
Гады 1994 — цяпер
Краіна Нямеччына Нямеччына
Месца ўтварэньня Бэрлін
Мова нямецкая[К 1]
Жанры
Выдаўцы
Дыскаграфія Дыскаграфія Rammstein
Зьвязаныя праекты
Іншыя праекты
Удзельнікі
Узнагароды і прэміі
rammstein.de

Rammstein[a] — нямецкі Neue-Deutsche-Härte-гурт, сфармаваны ў Бэрліне, у 1994 годзе. Склад гурта, якая складаецца з вакаліста Тыля Ліндэмана, гітарыста Рыхарда Круспэ, рытм-гітарыста Паўля Ляндэрса, басіста Олівэра Рыдэля, барабаншчыка Крыстафа Шнайдэра й клявішніка Крысьціяна «Фляке» Лёрэнца, застаецца нязьменным на працягу ўсёй гісторыі гурта, як і падыход да напісаньня песьняў, які палягае ў тым, што Ліндэман піша і сьпявае тэксты на інструмэнтальныя фрагмэнты, якія астатнія ўдзельнікі гурта ўжо папярэдне стварылі. Па стане на 2018 год гурт прадаў каля 20 млн копіяў альбомаў[2]. У міжнародным маштабе Rammstein сталі найбуйнейшымі «культурнымі экспартэрамі» Нямеччыны.

Да ўтварэньня гурта некаторыя ейныя ўдзельнікі былі зьвязаныя з панк-рок гуртамі Feeling B і First Arsch.

Выйграўшы мясцовы конкурс, Rammstein змаглі запісаць дэма-запісы й разаслаць іх на розныя лэйблы, у выніку падпісаўшы кантракт з Motor Music. Рэліз іхнага дэбютнага альбома, спрадусаванага Якабам Хэльнарам — Herzeleid — адбыўся ў 1995 годзе. Хоць альбом спачатку прадаваўся дрэнна, гурт набыў папулярнасьць дзякуючы сваім жывым выступам, і ў выніку альбом дасягнуў шостага месца ў чартах Нямеччыны. Другі альбом, Sehnsucht, быў выдадзены ў 1997 годзе й дэбютаваў на першым месцы ў Нямеччыны, пасьля чаго гурт адправіўся ў сусьветны тур, які доўжыўся амаль чатыры гады й спарадзіў пасьпяховыя самотнікі «Engel» і «Du hast», а таксама канцэртны альбом Live aus Berlin (1999). Пасьля тура Rammstein падпісалі кантракт з буйным лэйблам Universal Music і выпусьцілі альбом Mutter у 2001 годзе. З альбома было выпушчана шэсьць самотнікаў, усе зь якіх трапілі ў чарты па ўсёй Эўропе. Лід-самотнік «Sonne» дасягнуў другога месца ў чартах Нямеччыны. У 2004 годзе Rammstein выпусьцілі альбом Reise, Reise, зь якога два самотнікі дасягнулі другога месца ў нямецкіх чартах: «Mein Teil» і «Amerika»; першая песьня дасягнула першага месца ў гіпшанскіх чартах, стаўшы іхным першым самотнікам № 1.

Іхны пяты альбом, Rosenrot, быў выдадзены ў 2005 годзе, а лід-самотнік, «Benzin», дасягнуў шостага месца ў чартах Нямеччыны. Другі канцэртны альбом Völkerball выйшаў у 2006 годзе. У 2009 годзе гурт выпусьціў свой шосты альбом Liebe ist für alle da, лід-самотнік якога, «Pussy», стаў першым гітом № 1 у Нямеччыне, нягледзячы на спрэчны кліп, у якім была паказаная жорсткая парнаграфія. Пасьля гэтага група зрабіла перапынак у запісе й некалькі гадоў гастралявала, выпусьціўшы альбом Made in Germany, а таксама канцэртныя альбомы Rammstein in Amerika і Paris. Rammstein вярнуліся ў 2019 годзе, пасьля дзесяцігодзьдзя адсутнасьці, зь песьняй «Deutschland», якая стала іхным другім гітом № 1 у Нямеччыне. Іхны сёмы студыйны альбом бяз назвы выйшаў у траўні 2019 году й дасягнуў нумара 1 у 14 краінах. Падчас лакдаўнаў COVID-19, гурт спантанна напісаў і запісаў восьмы студыйны альбом Zeit, які выйшаў у красавіку 2022 году.

Rammstein быў адным зь першых гуртоў, якія пачалі выкарыстоўваць жанр Neue Deutsche Härte. Іхны дэбютны альбом прымусіў музычную прэсу ўвесьці гэты тэрмін, а стыль іхнай музыкі ў цэлым быў станоўча ўспрыняты музычнымі крытыкамі. У камэрцыйным пляне гурт вельмі пасьпяховы: ён атрымаў мноства альбомаў № 1, а таксама залатыя й плятынавыя сэртыфікацыі ў розных краінах сьвету. Іхныя грандыёзныя жывыя выступы, часта суправаджаныя піратэхнікай, спрыялі росту іхнай папулярнасьці. Нягледзячы на посьпех, гурт ня раз станавіўся абʼектам спрэчак, а ейны агульны імідж падвяргаўся крытыцы; напрыклад, з-за песьні «Ich tu dir weh» альбом Liebe ist für alle da прыйшлося перавыдаць у Нямеччыне, выдаліўшы зь яго песьню з-за яе адкрыта сэксуальна-садысцка-мазахісцкага тэксту.

У 2024 годзе зьявіліся зьвесткі пра рэліз новага дакумэнтальнага фільма Rammstein і пра рэліз невыдадзенай песьні «Ramm4», якая выкарыстоўвалась на некаторых канцэртах як інтра.

Лягатып Rammstein (з рэлізу Mutter, 2001) і іхная ґарнітура (з пачатку дыскаграфіі гурта)

Назва «Rammstein» паходзіць ад назвы амэрыканскай вайсковай базы Рамштайн (па-нямецку: Ramstein), якая знаходзіцца на тэрыторыі Нямеччыны ля аднайменнага гораду. 28 жніўня 1988 году на базе падчас авіяшоў з удзелам італьянскай авіяцыйнай групы найвышэйшага пілятажу «Фрэчэ трыкалёры» (па-італьянску: Frecce Tricolori) адбылося паветранае сутыкненьне трох самалётаў, у выніку якога загінулі 70 чалавек і больш за 300 былі параненыя (гэтай трагедыі прысьвечана аднайменная песьня гурта)[3]. Першая вэрсія назвы гурта нават выглядала як «Rammstein-Flugschau» («Авіяшоў Рамштайн»), прычым з падвойнай літарай «М».

Ідэя назвы належыць Рыхарду Круспэ, Паўлю Ляндэрсу ды Крысьціяну Лёрэнцу (на той час — удзельнікам гурта «Feeling B»). Паўль Ляндэрс казаў[4]:

Падчас нашых падарожжаў з «Feeling B» мы ўжо мелі дзьве новыя назвы дзеля гурту. Аднойчы мы напісалі на сьцяне нашага аўтобусу «Авіяшоў Рамштайн» (па-нямецку: Rammstein Flugschau). Неяк недарэчна… Мы напісалі «Рамштайн» зь дзьвумя літарамі «М», бо ня ведалі, што ў назове таго месца павінна быць толькі адна.

Rammstein з падвойным «M» па-нямецку азначае «таранны камень» (бэтонны блёк, якім у Нямеччыне адгарожваюць тратуар ад праезнай часткі). Музыкі лічаць, што гэтае слова гучыць даволі магутна і цьвёрда, а значыць — адпавядае стылю іх песьняў.

Rammstein выконваюць песьню «Engel», Менск

Першы канцэрт Rammstein на Беларусі адбыўся 7 сакавіка 2010 году.

Савет вэтэранаў, а затым савет па маральнасьці, які складаецца з царкоўных дзеячаў і чальцоў Саюза пісьменьнікаў, заклікалі ўрад краіны да скасаваньня канцэрту, абвінаваціўшы гурт у «непрыхаванай прапагандай гомасэксуалізму, садамазахізму й іншых скрыўленьняў, жорсткасьці, гвалту й непрыстойнай лаянцы»[5].

Потым яны заявілі, што гурт «пагражае беларускай дзяржаўнасьці»[5][6]

Негледзячы на абвінавачваньні, канцэрт адбыўся: у Менск-Арэну прыйшло больш за 11 000 чалавек[7].

Супрацоўніцтва з Белтэлерадыёкампаніяй (2018)

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У 2018 годзе артысты прыбылі ў Менск для працы над новым альбомам — «# 7»[8].

Амаль гатова! Запісваем аркестар і хор у Менску для альбома # 7

— Rammstein, Facebook

Дамову аб супрацоўніцтве з рок-гуртом падпісалі сымфанічны аркестар і акадэмічны хор Белтэлерадыёкампаніі[8].

Тэксты песьняў і іхныя тэмы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Тыль Ліндэман падчас канцэрту Rammstein у сцэнічным вобразе на фэстывалі Big Day Out, Аўстралія, 2011.

Тэксты песьняў Rammstein і асабліва іх выкананьне вакалістам Тылем Ліндэманам зьяўляюцца неадʼемным элемэнтам музыкі й ярка характарызуюць ўспрыманьне гурта фанатамі й шырокай публікай. Збольшага гэта тлумачыцца тым, што гурт піша й выконвае песьні пра спрэчныя, табуяваныя альбо ганебныя тэмы, такія як BDSM («Bück dich», «Feuerräder» і «Ich tu dir weh»[К 2][10]), гомасэксуальнасьць («Mann gegen Mann» і «Reise, Reise»), інцэст («Spiel mit mir»[9], «Laichzeit», «Tier» і «Wiener Blut»), сэксуальны гвалт («Wiener Blut»[11], «Tier», «Halleluja», «Hallomann»[12]), наркотыкі («Kokain» і «Adios»), нэкрафілія («Heirate mich»), сэкс-турызм («Pussy» і «Ausländer»), піраманія («Benzin»[10], «Feuer Frei!» і «Hilf mir»), канібалізм («Mein Teil»[10][11] і «Eifersucht»), мізантропія («Halt»), вуаерызм («Weit Weg»[12]), крытыка рэлігіі («Asche zu Asche», «Haleluja»[К 3] і «Zeig dich»[12]), гвалт падчас сэксуальнага акту («Wollt ihr das Bett in Flammen sehen?»), сталкінг («Du riechst so gut»[9]) і прастытуцыя («Puppe»[10][12]).

Тэксты песьняў у асноўным напісаныя ад першай асобы, што вакаліст Тыль Ліндэман апраўдвае большай, дадаткова палярызуючай «непасрэднасьцю»[13]. Тэматыкай большасьці песьняў на раньніх альбомах Herzeleid і Sehnsucht зьяўляюцца сэкс і гвалт. Reise, Reise, Rosenrot і альбом бяз назвы ўсё часьцей закранаюць тэму міжасобасных адносін, як, напрыклад, у песьні зь першага альбома «Ohne dich»[10]. Песьні «Nebel», «Wo bist du», «Stirb nicht vor mir / Don’t Die Before I Do», «Diamant» і «Tattoo» прысьвечаны жалобе па былым каханым.

Студыйныя альбомы Rammstein:

  1. ^ Нямецкае вымаўленьне — [ˈʁamʃtaɪn], Рамштайн, літ. «таранны камень».
  1. ^ Большасьць песьняў напісаная на нямецкай мове, але ёсьць песьні, якія напісаныя на некалькіх мовах, напрыклад «Ausländer», «Stirb nicht vor mir»[1]. У гурта ёсьць песьня на гішпанскай мове — «Te quiero puta!»[1].
  2. ^ У прыватнасьці тэма садамазахізму й зьвязаных зь ім фантазіяў[9].
  3. ^ У прыватнасьці крытыка Каталіцкай царквы за сэксуальны гвалт над дзяцьмі[10].
  1. ^ а б Rammstein World:
  2. ^ Rammstein: Haben die Arbeiten am letzten Album begonnen? (ням.). Musikexpress (17 красавіка 2018). Праверана 18 лістапада 2024 г. Архіўная копія ад 6 сакавіка 2019 г.
  3. ^ Герт Хоф. Афіцыйная біяграфія Rammstein
  4. ^ Герт Хоф. Афіцыйная біяграфія Rammstein
  5. ^ а б RAMMSTEIN в Минске, нацисты, извращенцы, ПГМ, маразм
  6. ^ Немецкую рок-группу Rammstein обвинили в пропаганде жестокости и насилия.
  7. ^ RAMMSTEIN в Минске. Шоу, которое нужно было увидеть
  8. ^ а б Музыканты из Rammstein и оркестр Белтелерадиокомпании работают над совместным проектом? — Беларусь сёньня.
  9. ^ а б в 5 Brilliant Rammstein Songs with Intense Lyrics (анг.). impericon.com. Праверана 18 лістапада 2024 г.
  10. ^ а б в г д е Sam Law. (13 жніўня 2021) The 20 greatest Rammstein songs — ranked (анг.). Kerrang!Праверана 18 лістапада 2024 г.
  11. ^ а б Laura Döing. (16 жніўня 2019) Rammstein: What’s in those lyrics? (анг.) — Цытата: «…A man is slaughtered and eaten [Mein Teil], a girl confined in a basement by a rapist [Wiener Blut]…». Праверана 18 лістапада 2024 г.
  12. ^ а б в г Briony Edwards, Fraser Lewry, Alice Pattillo. (29 траўня 2020) Rammstein — Rammstein: your ultimate track-by-track guide (анг.) Loudersound. LouderПраверана 18 лістапада 2024 г.
  13. ^ Rudi Raschke, Mario Vigl. Wir haben Grenzen überschritten  (ням.) // Playboy : часопіс. — студзень 2006. — С. 69.

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]