Сьвіран у Беніцы
Сьвіран | |
Сьвіран у Беніцы
| |
Сьвіран у Беніцы, карціна Станіслава Яроцкага (1927 г.)
| |
Краіна | Беларусь |
Вёска | Беніца |
Каардынаты | 54°21′05.43″ пн. ш. 26°33′10.18″ у. д. / 54.3515083° пн. ш. 26.5528278° у. д.Каардынаты: 54°21′05.43″ пн. ш. 26°33′10.18″ у. д. / 54.3515083° пн. ш. 26.5528278° у. д. |
Архітэктурны стыль | клясыцызм |
Аўтар праекту | Карла Спампані |
Заснавальнік | Тадэвуш Коцел |
Дата заснаваньня | другая палова XVIII стагодзьдзя |
Будаваньне | 1779—1781 гады |
Сьвіран у Беніцы |
Сьвіран у Беніцы — страчаны помнік архітэктуры і гаспадарчай пабудовы канца XVIII стагодзьдзя ў вёсцы Беніца Маладэчанскага раёну Менскай вобласьці. Належала Коцелам, Абрамовічам, Швыкоўскім. Пабудаваная ў 1779—1781 гг. паводле праекту італьянскага архітэктара Карла Спампані.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Сьвіран быў пабудаваны на замову Тадэвуша Коцела ў 1779—1781 гг. паводле праекту італьянскага архітэктара Карла Спампані адначасова зь сядзібай Коцелаў
Апісаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Сьвіран уяўляе сабой аднапавярховы будынак, разьмешчаны насупраць фасада сядзібы, на супрацьлеглым баку вялізнага двара, забудаванага такім жа чынам, што й рэзыдэнцыя спадчыньнікаў. Меў у пляне вузкі прамавугольнік і ганак, які нагадваў парадны портык дома. Праўда, у гэтым выпадку калёны разьмяшчаліся парамі на галоўнай восі й паасобку па баках. Яны трымалі даволі высокую надбудову, у якой разьмяшчаўся мансарда пад гладкім чатырохсхільным дахам. Сьвіран быў упрыгожаны двухчасткавай вежай. Над квадратнай забудовай узвышалася ніжняя частка, закрытая выступовым прафіляваным гзымсам крыху меншая частка з чатырма аркадамі, таксама завершаная выбітным гзымсам і накрытая купалам і шпілямі[1].
-
Сьвіран у Беніцы (1928 г.)
-
Сьвіран. Л. Вычалкоўскі, 1907 г.
-
Сьвіран. Л. Вычалкоўскі, 1907 г.
Глядзець таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 4: Województwo wileńskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1993, s. 34.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 4: Województwo wileńskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1993, s. 29-35.