Стражнік вялікі літоўскі
Стражнік вялікі літоўскі (па-лацінску: exeubiarum vel vigiliarum praefectus) — ураднік у Вялікім Княстве Літоўскім, абавязкам якога было ў час знаходжаньня караля ў войску кіраваць пярэдняй стражай і загадваць каравулам у час пастояў.
Урад заснаваны ў 1635 за часамі вялікага князя Ўладзіслава Вазы. Падобныя функцыі ў дачыненьні да павятовага паспалітнага рушаньня мелі павятовыя стражнікі.
Стражнікамі вялікімі літоўскімі былі:
.jpg)
- князь Рыгор Мірскі (10.3.1636 — 1656)
- Уладзіслаў Юры Халецкі (8.4.1656 — 1668)
- Міхал Леў Абуховіч (8.2.1668 — 22.10.1668)
- Баніфацы Тэафіл Пац (29.9.1669 — 1.1676)
- Самуэль Кмітіц(pl) (3.2.1676 — 1692)
- Міхал Юзэф Сапега (20.5.1692 — 25.6.1698)
- Людвік Канстантын Пацей (10.7.1698 — 1703)
- Казімер Заранка-Гарбоўскі (27.11.1703 — 1707)
- Казімер Крышпін-Кірштынштэйн (1708—1709)
- Казімер Заранка-Гарбоўскі (1709 — 26.10.1710)
.jpg)
- Станіслаў Патоцкі(pl) (1710 — 25.5.1729)
- Антоні Пацей (4.6.1729 — 1748)
- Людвік Пацей (26.11.1748 — 1.1771)
- Леанард Пацей (7.1.1771 — 14.7.1774)
- Антоні Гелгуд (1774 — 22.6.1776)
- Юзэф Юдзіцкі (14.7.1776 — 1789)
- Ігнаці Гелгуд(pl) (23.12.1789 — 1793)
- Людвік Гелгуд (1793 —)
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0
- Wolff J. Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego: 1385—1795. — Kraków, 1885.
- Żychliński T. Złota księga szlachty polskiej. T. 1—31. — Poznań, 1879—1908.