Мілен Фармэр
Мілен Фармэр | |
| па-француску: Mylène Jeanne Gautier | |
 На цырымоніі ўручэньня музычных узнагародаў NRJ (2012) | |
| Дата нараджэньня | 12 верасьня 1961[1] (63 гады) |
|---|---|
| Месца нараджэньня | |
| Грамадзянства |  Канада
|
| Месца вучобы | |
| Занятак | аўтарка-выканаўца, пісьменьніца, сьпявачка, акторка, паэтка, кампазытарка, музычная прадусарка, бізнэсвумэн, дзіцячая пісьменьніца, пясьняр |
| Навуковая сфэра | паэзія і кампазыцыя[d] |
| Гады дзейнасьці | 1984 — дагэтуль |
| Псэўданімы | Mylène Farmer |
| Жанры | поп[3], сынці-поп[3], трып-гоп[3], поп-рок[4], дарквейв[d][3], Француская поп-музыка[d][5], танцавальная музыка[d][4], Europop[d][4], ethereal wave[d], Gothic pop[d] і dark pop[d] |
| Інструмэнты | вакал |
| Псэўданімы | Mylène Farmer |
| Лэйблы | RCA, Polygram, Universal |
| Узнагароды | |
| Сайт | mylene.net |
Міле́н Фармэ́р (па-француску: Mylène Farmer, сапраўднае імя — Мілен Гат’е (Mylène Gautier), нар. 12 верасьня 1961, П’ерфон, Манрэаль, Канада) — француская сьпявачка, паэтка, артыстка, кампазытарка, дзіцячая пісьменьніца, красьлярка, бізнэс-кабета.
Жыцьцяпіс
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]На сцэне з 1984 году. З 90-ых гадоў мінулага стагодзьдзя ў франкамоўным сьвеце прадае найбольшую колькасьць кружэлак. Папулярная ня толькі ў Францыі, дзе лічыцца мэгазоркай, але і на ўсходзе Эўропы (Беларусь, Расея, Украіна), таксама карыстаецца надзвычайнай папулярнасьцю ў Японіі. 27 кастрычніка 2013 году М. Фармэр упершыню наведала Менск у межах турнэ Timeless 2013[6]. Адзіны ў Беларусі канцэрт зорка дала ў Менск-Арэне. У канцы 2015 году зьявіўся новы дзясяты альбом «Interstellaires». 28 верасьня 2018 сьпявачка выпусьціла адзінацаты альбом «Désobéissance» («Непадпарадкаваньне»). У верасьні музыка запісала сынгл «À tout jamais»[7]. Дванаццаты альбом «L’Emprise» анансаваны на канец лістапада 2022[8].
На 2023 год заплянаванае новае турнэ сьпявачкі па Францыі і Эўропе — Nevermore 2023[9].
Cьпявачка часта апісваецца ў прэсе як «гей-ікона»[10], бо ў шматлікіх інтэрвію М. Фармэр выказвала падтрымку гей і лесьбі-парам, падтрымала закон, які дазволіў геям і лесьбійкам брацца шлюбам у Францыі, не аднойчы давала інтэрвію францускаму гей-часопісу «Têtu» (Упарты)[11]. Да ўсяго некаторыя ейныя гіты («Désenchantée», «Sans contrefaçon», «Libertine») здаўна сталі сапраўднымі гімнамі францускай і шырэй франкамоўнай гей-супольнасьці[12].
З 6 па 12 ліпеня 2021 году Мілен Фармэр уваходзіла у склад журы 74-га Канскага кінафэстывалю пад старшынствам Спайка Лі[13].
Дыскаграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 1986: Cendres de lune (альбом)
- 1988: Ainsi soit je… (альбом)
- 1989: En concert (канцэртны запіс)
- 1991: L’Autre… (альбом)
- 1992: Dance Remixes (кампіляцыя)
- 1995: Anamorphosée (альбом)
- 1997: Live à Bercy (канцэртны запіс)
- 1999: Innamoramento (альбом)
- 2000: Mylenium Tour(канцэртны запіс)
- 2001: Les Mots (кампіляцыя)
- 2003: RemixeS (кампіляцыя)
- 2005: Avant que l’ombre… (альбом)
- 2006: Avant que l’ombre… à Bercy (канцэртны запіс)
- 2008: Point de Suture (альбом)
- 2009: N°5 On Tour (канцэртны запіс)
- 2010: «Oui mais… Non» (сынгл)
- 2010: Bleu noir (альбом)
- 2012: Monkey Me (aльбом)
- 2015: Stolen Car, разам з Стынгам (сынгл)
- 2015: Interstellaires (альбом)
- 2018: Rolling Stone (сынгл)
- 2018: N’oublie pas (сынгл разам з LP)
- 2018: Désobéissance (альбом)
- 2020: L'âme dans l’eau (сынгл)
- 2022: À tout jamais (сынгл)
- 2022: L’Emprise (альбом).
Фільмаграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 1994: Giorgino (фільм, выконвае ролю Катрын Дэграс).
- 2006: Arthur et les Minimoys (анімацыя, агучвае Сэленію).
- 2009: Arthur et la Vengeance de Maltazard (анімацыя, агучвае Сэленію).
- 2010: Arthur et la Guerre des deux mondes: (анімацыя, агучвае Сэленію).
- 2018: Ghostland (фільм жахаў).
Узнагароды
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 1988: узнагарода «Найлепшая француская сьпявачка году».
- 1993: найлепшая француская сьпявачка году на World Music Awards.
- 1996: найпапулярнейшы франкамоўны альбом году (Anamorphosée).
- 2000: найлепшы франкамоўны альбом году (Innamoramento).
- 2000: найпрыгажэйшы кліп году (Optimistique-moi), прэмія M6 Awards.
- 2000: найлепшы канцэрт году (Mylenium Tour).
- 2000: сьпявачка году.
- 2001: сьпявачка году.
- 2002: сьпявачка году.
- 2003: сьпявачка году.
- 2005: узнагарода «Найпасьпяховая сьпявачка за апошнія дваццаць год».
- 2006: найлепшы франкамоўны альбом году (Avant que l’ombre…).
- 2007: узнагарода за агучваньне голасу прынцэсы Сэленіі ў анімацыі «Arthur et les Minimoys», узнагарода NRJ Music Awards.
- 2009: найлепшы франкамоўны альбом году (Point de Suture).
Рэкорды
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Адзіная сьпявачка, якая дала канцэрты і двойчы поўнасьцю запоўніла Стад дэ Франс.
- Зьняла самы даўгі музычны кліп — «Pourvu qu’elles soient douces»: 17 хвілінаў і 52 сэкунды.
- Кампазыцыя «Désenchantée» стала самай экспартаванай песьняй на францускай мове.
- Найвялікшы бюджэт франкамоўных кліпаў: «L’Âme-Stram-Gram» — 900 000 €, «California» — 600 000 € і «Pourvu qu’elles soient douces» — 450 000 €.
Бібліяграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Lisa-Loup et le conteur (Ліза-Лу і казачнік), 2003 (філязофская казка для дзяцей, тэкст і малюнкі аўтарства Мілен Фармёр).
- Avant que l’ombre… À Bercy (фотаальбом).
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ IMDb (анг.) — 1990.
- ^ Les anciens du Cours Florent — Курсы Фляран.
- ^ а б в г Rate Your Music (анг.) — 2000.
- ^ а б в AllMusic (анг.) — 1991.
- ^ https://www.allmusic.com/artist/myl%C3%A8ne-farmer-mn0000936800#biography
- ^ Tournée européenne très attendue pour Mylène Farmer, Le Pont, le 07/09/2013, https://www.lepoint.fr/culture/tournee-europeenne-tres-attendue-pour-mylene-farmer-07-09-2013-1722040_3.php
- ^ Уладзіслаў Гарбацкі, Больш ніколі, Новы Час, 27-08-2022, https://novychas.online/kultura/bolsz-nikoli
- ^ Mylène nous donne rendez-vous le vendredi 25 novembre pour son douzième album studio…., Mylène.Net, le 13/10/22, https://www.mylene.net/modules/index.php?r=4&z=5207
- ^ «Nevermore 2023» — Premières indiscrétions: «Mylène veut marquer les esprits», Віртуальная старонка mylene.net, https://www.mylene.net/modules/index.php?r=4&z=5100
- ^ Stéphane Davet, «Ces chanteuses vénérées par les gays», Le Monde.fr, 17 février 2007, https://www.lemonde.fr/societe/article/2007/02/17/ces-chanteuses-venerees-par-les-gays_868516_3224.html
- ^ Mylène Farmer fait la Une de «Têtu» pour les 25 ans du magazine, le 31/12/20, https://www.mylene.net/modules/index.php?r=4&z=5048
- ^ Adrien Naselli, Oui, l’œuvre de Mylène Farmer est queer. La preuve en huit chansons, Têtu, le 8 décembre 2020, https://tetu.com/2020/12/08/oui-loeuvre-de-mylene-farmer-est-queer-la-preuve-en-huit-chansons/
- ^ Festival de Cannes: sur la Croisette, Mylène Farmer point de mire des projecteurs, Europe 1 Digital, le 7 juillet 2021, https://www.europe1.fr/culture/festival-de-cannes-sur-la-croisette-mylene-farmer-point-de-mire-des-projecteurs-4056706