Музычны прадусар
Музы́чны праду́сар[К 1] (ад анг. producer) — галоўны кіраўнік праекту па стварэньні музыкі, у абавязкі якога можа ўваходзіць шэраг творчых і тэхнічных функцыяў. Як правіла, гэтая праца ўключае ў сябе практычнае кіраўніцтва сэсіямі гуказапісу; забесьпячэньне прымальнай якасьці выступаў артыстаў, кантроль за тэхнічным забесьпячэньнем запісу, а таксама каардынацыю працы вытворчай каманды й працэсу. Удзел прадусара ў музычным праекце можа быць розным паводле глыбіні й маштабу. Часам у папулярных жанрах прадусар можа ствараць увесь гук і структуру запісу[2][3][4], аднак, напрыклад, пры запісе клясычнай музыкі прадусар служыць хутчэй сувязным зьвяном паміж дырыгентам і камандай гукарэжысэраў.
Ролю музычнага прадусара часта параўноўваюць з роляй кінарэжысэра, хоць ёсьць і істотныя адрозьненьні[2][4]. Роля музычнага прадусара адрозьніваецца ад ролі выканаўчага прадусара, які ўдзельнічае ў праекце запісу ў асноўным на адміністрацыйным узроўні, і ад ролі гукарэжысэра, які кіруе тэхналёгіяй запісу.
У залежнасьці ад праекту, прадусар можа выбіраць ці не выбіраць ўсіх выканаўцаў[5][4]. Калі выкарыстоўваюцца толькі сынтэзаваныя альбо сэмплаваныя інструмэнты, прадусар можа быць адзіным выканаўцам[4]. І наадварот, некаторыя выканаўцы самі займаюцца прадусаваньнем[4]. Некаторыя прадусары зьяўляюцца ўласнымі гукарэжысэрамі[6], кіруючы тэхналёгіяй у рамках усяго праекту: перадпрадакшн, запіс, зьвядзеньне й майстарынг.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Папярэднікамі музычных прадусараў былі «A&R men», якія таксама маглі спалучаць прадпрымальніцкія, творчыя й тэхнічныя ролі[3], але часта аказвалі нязначны творчы ўплыў[7], паколькі ў 1950-я гады вытворчасьць гуказапісу па-ранейшаму была засяроджаная на простым паляпшэньні гукавой адпаведнасьці запісу й жывога выступу артыстаў[4].
Дасягненьні ў тэхналёгіі гуказапісу, асабліва зьяўленьне ў 1940-х гадах магнітнай стужкі, якую Лес Пол хутка ўдасканаліў, распрацаваўшы шматканальны запіс[8], і зьяўленьне ў 1950-х гадох электронных інструмэнтаў, ператварылі вытворчасьць запісаў у спэцыяльнасьць[3]. У папулярнай музыцы такія прадусары, як Джордж Мартын, Філ Спэктар і Браян Іна, прывялі яе да сучаснага выкарыстаньня складаных тэхнік і нерэальных гукаў, ствараючы песьні, якія немагчыма выканаць ужывую[2][9]. Пасьля 1980-х гадоў пераход ад аналягавай да лічбавай вытворчасьці яшчэ больш пашырыў магчымасьці[4]. Цяпер DAW, альбо лічбавыя гукавыя працоўныя станцыі, такія як Logic Pro, Pro Tools і Studio One, ператвараюць звычайны кампутар у вытворчую кансоль[10][11], з дапамогай якой самотны пачатковец можа стаць кваліфікаваным прадусарам у эканомнай хатняй студыі[3][12]. У 2010-я гады пачаліся намаганьні па павелічэньні колькасьці музычных прадусарак і гукарэжысэрак, якія моцна саступалі мужчынам і атрымалі прызнаньне толькі ў клясычнай музыцы[3][13].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Пашкевіч, Валянтына. «Прадзюсэр» // Ангельска-беларускі слоўнік / Пад рэд. С. Шупы. — Менск: Зьміцер Колас, 2006. — 1028 с. — ISBN 985-6783-15-1
- ^ а б в Moorefield, V. Introduction // The Producer as Composer: Shaping the Sounds of Popular Music (анг.). — MIT Press, 2010. — С. 13. — ISBN 978-0-262-26101-2
- ^ а б в г д Burgess, R. J. The History of Music Production (анг.). — Oxford University Press, 2014. — ISBN 978-0-19-935716-1
- ^ а б в г д е ё Watson, A. Cultural Production in and Beyond the Recording Studio (анг.). — Routledge Studies in Human Geography. — Taylor & Francis, 2014. — С. 25. — ISBN 978-1-135-00631-0
- ^ Nathan Ruff (23 чэрвеня 2022) Music Production: What Does a Music Producer Do? (анг.). Recording Connection. Праверана 27 верасьня 2024 г.
- ^ Ian Shepherd (26 лютага 2009) What does a music producer do, anyway? (анг.). Production Advice. Праверана 27 верасьня 2024 г.
- ^ B. Ward; P. Huber A&R Pioneers: Architects of American Roots Music on Record (анг.). — Vanderbilt University Press, 2018. — ISBN 978-0-8265-2177-4
- ^ Hurtig, B. Multi-Track Recording for Musicians (анг.). — Alfred Music Publishing. — С. 8. — ISBN 978-1-4574-2484-7
- ^ Greg Kot (10 сакавіка 2010) What does a record producer do? (анг.). BBC Home.
- ^ Jay Kadis (2006—2013) Digital audio workstations (анг.). Center for Computer Research in Music and Acoustics, Stanford University (ПДФ). Праверана 27 верасьня 2024 г.
- ^ Kiesha, Joseph (11 лютага 2016) Audio recording software: Avid Pro Tools vs. Apple Log Pro X (анг.). F.I.R.S.T. Institute. Архіўная копія ад 11 жніўня 2018 г.
- ^ Where Are All the Female Music Producers? (анг.). — Billboard.
- ^ Recording Academy Task Force On Diversity and Inclusion announces initiative to expand opportunities for female producers and engineers (анг.). Grammy.com. Праверана 27 верасьня 2024 г.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Gibson, David; Curtis, Maestro The Art of Producing (анг.). — Alfred Music, 2005. — ISBN 1-931140-44-8
- P.&nsbp;Gronow; I. Saunio; C. Moseley An International History of the Recording Industry (анг.). — Cassell, 1998. — ISBN 978-0-304-70173-5
- Hewitt, Michael Music Theory for Computer Musicians (анг.). — Course Technology Ptr, 2008. — ISBN 978-1-59863-503-4
- Moorefield, V. The Producer as Composer: Shaping the Sounds of Popular Music (анг.). — MIT Press, 2005. — ISBN 978-0-262-33519-5
- Olsen, Eric; Verna, Paul; Wolff Carlo The Encyclopedia of Record Producers (анг.). — New York: Billboard Books, 1999. — ISBN 978-0-8230-7607-9
- Zak, A. J. The Poetics of Rock: Cutting Tracks, Making Records (анг.). — University of California Press, 2001. — ISBN 978-0-520-92815-2