Малыя Эйсманты

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Малыя Эйсманты
трансьліт. Malyja Ejsmanty
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Гарадзенская
Раён: Бераставіцкі
Сельсавет: Алекшыцкі
Насельніцтва: 73 чал. (2009)[1]
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1511
Паштовы індэкс: 231784
Нумарны знак: 4
Геаграфічныя каардынаты: 53°18′47″ пн. ш. 23°52′57″ у. д. / 53.31306° пн. ш. 23.8825° у. д. / 53.31306; 23.8825Каардынаты: 53°18′47″ пн. ш. 23°52′57″ у. д. / 53.31306° пн. ш. 23.8825° у. д. / 53.31306; 23.8825
Малыя Эйсманты на мапе Беларусі ±
Малыя Эйсманты
Малыя Эйсманты
Малыя Эйсманты
Малыя Эйсманты
Малыя Эйсманты
Малыя Эйсманты

Малы́я Э́йсманты[2] — вёска ў Бераставіцкім раёне Гарадзенскай вобласьці. Уваходзіць у склад Алекшыцкага сельсавету[3].

Геаграфічнае становішча[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вёска знаходзіцца за 16 км ад мястэчка Вялікай Бераставіцы, за 34 км ад места Горадні.

Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Тапонім «Малыя Эйсманты» мае балцкае паходжаньня[4]. Да Другой сусьветнай вайны ў вёсцы пражывалі ў асноўным прадстаўнікі шляхецкага роду Эйсмантаў[5].

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Да верасьня 1939 году ў складзе Польшчы. Наступствам пакту Молатава-Рыбэнтропа і нападу СССР на Польшчу 17 верасьня 1939 году апынулася ў складзе Беларускай ССР. З 1991 году ў складзе незалежнай Беларусі.

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 2009 год — 73 чалавекі[1]
  • 1999 год — 127 чалавек

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б Колькасьць насельніцтва Беларусі на кастрычнік 2009 году
  2. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf) С. 113
  3. ^ Алекшыцкі сельскі выканаўчы камітэт
  4. ^ Ю.А. Гурская. Особенности концептуализации древних европейских фамилий Вестник Томского государственного университета. – № 346. Томск, 2011. – С. 7—15.  (рас.)
  5. ^ Мікалай Бірыла Беларуская антрапанiмiя. 2: Прозвiшчы, утвораные ад апелятыўнай лексiкi. — Мiнск: Навука i тэхнiка, 1969. — C. 136.