Макараўскі сельсавет (Бераставіцкі раён)
Мака́раўскі сельсавет[1] (афіцыйная назва — Мака́равецкі сельсавет) — былая адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Бераставіцкага раёну Гарадзенскай вобласьці. Адміністрацыйны цэнтар — вёска Макараўцы.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]12 кастрычніка 1940 году створаны ў складзе Крынкаўскага раёну Беластоцкай вобласьці БССР[2]. З 20 верасьня 1944 году ў Бераставіцкім раёне Гарадзенскай вобласьці. З 25 сьнежня 1962 году ў Сьвіслацкім раёне[3]. 16 ліпеня 1954 году да сельсавету далучаная тэрыторыя скасаванага Сямёнаўскага сельсавету[4]. З 30 ліпеня 1966 году ў адноўленым Бераставіцкім раёне.
18 кастрычніка 2013 году сельсавет ліквідаваны, усе населеныя пункты — вёскі Астапкаўшчына, Белакозы, Вішнеўка, Генюшы, Ігнатавічы, Кудрычы, Курчоўцы, Лапенеўцы, Лішкі, Макараўцы, Парэчча, Пачобуты, Пяцельчыцы, Русакі, Рэпавічы, Сямёнаўка, Трахімы, хутары Дольны Уснар, Служкі — перададзеныя ў склад Канюхоўскага сельсавету[5].
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Насельніцтва сельсавету паводле перапісу 2009 году — 1167 чалавек[6], зь іх 64,5 % — палякі, 30,4 % — беларусы, 4,1 % — расейцы[7].
Населеныя пункты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 1 студзеня 1947 году — 13[8]
- 1 чэрвеня 1955 году — 21[9]
- 1 студзеня 1964 году — 21[10]
- 1 студзеня 1968 году — 21[11]
- 1 студзеня 1974 году — 19[12]
- 1 студзеня 1981 году — 19[13]
- 1 студзеня 1986 году — 19[14]
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Рапановіч, Я. Н. Слоўнік назваў населеных пунктаў Гродзенскай вобласці / Рэд. П. П. Шуба. — Мн.: Навука і тэхніка, 1982. — 319 с. С. 147
- ^ Макараўскі сельсавет (рас.) // Фондавы каталёг дзяржаўных архіваў Рэспублікі Беларусь
- ^ Об укрупнении сельских районов Республики Беларусь (рас.) / Указ Президиума Верховного Совета Белорусской ССР от 25 декабря 1962 г.
- ^ Указ Президиума Верховного Совета Белорусской ССР от 16 июля 1954 г. Об объединении сельских советов Гродненской области // Сборник законов Белорусской ССР и указов Президиума Верховного Совета Белорусской ССР: 1938—1955 гг. — Мн.: Изд. Президиума Верхов. Совета БССР, 1956. — 347 с.
- ^ «О некоторых вопросах административно-территориального устройства Берестовицкого района Гродненской области». Решение Гродненского областного Совета депутатов от 18 октября 2013 г. № 264(недаступная спасылка) (рас.)
- ^ Колькасць насельніцтва населеных пунктаў Беларусі паводле перапісу 2009 года
- ^ Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года
- ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1947 года. — Мн.: Госиздат БССР, 1947. — 303 с. С. 116
- ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 июня 1955 года. — 2-е издание. — Мн.: Госиздат БССР, 1955. — 285 с. С. 118
- ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1964 года. — 3-е издание. — Мн.: Беларусь, 1964. — 199 с. С. 87
- ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1968 года. — 4-е издание. — Мн.: Беларусь, 1968. — 254 с.: ил. С. 111
- ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1974 года. — 5-е издание. — Мн.: Беларусь, 1974. — 246 с.: ил. С. 109
- ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1981 года. — 6-е издание. — Мн.: Беларусь, 1981. — 245 с. С. 109
- ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1986 года. — 7-е издание. — Мн.: Беларусь, 1986. — 231 с. С. 106
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Административно-территориальное устройство БССР: справочник. В 2-х т. Т. 1 (1917—1941 гг.) / Гл. арх. упр. при Совете Министров БССР, Ин-т философии и права АН БССР. — Мн.: Беларусь, 1985. — 390 с. С. 291
- Административно-территориальное устройство БССР: справочник. В 2-х т. Т. 2 (1944—1980 гг.) / Гл. арх. упр. при Совете Министров БССР, Ин-т философии и права АН БССР. — Мн.: Беларусь, 1987. — 283 с. С. 188
- Административно-территориальное устройство Республики Беларусь (1981—2010 гг.): справочник / сост. О. А. Кудряшова [и др.]; под общ. ред. В. Л. Носевича. — Минск: БелНИИДАД, 2012. — 173 с. ISBN 978-985-6733-65-2. С. 128