Алесь Корнеў
| Алесь Корнеў | |
 | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся | 30 лістапада 1935 (84 гады).svg){kind=small} Магілёў
|
| Літаратурная дзейнасьць | |
| Род дзейнасьці | паэт |
| Мова | беларуская |
Але́сь Касья́навіч Ко́рнеў (нар. 30 лістапада 1935, места Магілёў, БССР) — беларускі паэт, лекар.
Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Пасьля вайны сям’я пераехала ў Ястрамбель. Алесь скончыў сярэднюю школу ў вёсцы Малахоўцы Баранавіцкага раёну Берасьцейскай вобласьці (1955), Менскі дзяржаўны мэдыцынскі інстытут (1960). Па прафэсіі дэрматоляг.
Працаваў доктарам у Мазыры, скурна-вэнэралягічным дыспансэры ў Баранавічах.
Творчасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Друкаваўся ў абласных і гарадзкіх газэтах, тыднёвіку «Літаратура і мастацтва». Аўтар кніг паэзіі «Услед за ластаўкай» (2001), «Грае раніца зару» (2002), «Нязгаслыя яскі» (2003), «Крыжы зямелькі нашае» (2004), «Праз міфы і казкі» (2004), «Вішнёвы прысмак» (2004), «Жаночыя напевы» (2004), «Адгалоскі» (2005), «На пэндзліку Марка Шагала» (2005), «Пад зоркай Мілавіцай» (2008), «Неўтаймаваны сексафон», «Мядовы полюс» (2010)[1], «Як песня, год мінае» (2010)[2], «Крыжы зямелькі роднае» (2012), «Спарышы для душы» (2012), «Валошкавы край» (2013)[3], «Карані і карэньчыкі» (2015), «Стих и я» (2015), «На крыльях дней моих» (2015), «Мы з пад Новай Мышы» (2016; лірычны раман у вершах), «Баранавіцкая аперацыя ў першай сусветнай вайне» (2017; гістарычная паэма ў вершах), «Крышку трэсак з гумарэсак» (2017), «На крылах страснае душы» (2018; паэма, прысьвечаная кампазытару Ігару Лучанку), «Барановичи — мой город любимый» (2018; лірычная паэма-альбом, «Курлы курлы курлы» (2019; лірычны раман у вершах) і іншыя.
Узнагароды[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Ляўрэат літаратурнай Мядовай прэміі (2009) за зборнік вершаў «Неўтаймаваны сексафон»[4]. Ляўрэат літаратурнай прэміі Берасьцейскага аблвыканкаму і абласнога аддзяленьня Саюзу пісьменьнікаў Беларусі (2011) за зборнікі вершаў «Мядовы полюс» і «Як песня, год мінае»[5]. Грамата Баранавіцкага гарвыканкаму за кнігу «Барановичи — мой город любимый» (2018).
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Мядовы полюс bookster.by Праверана 27 сьнежня 2013 г.
- ^ Як песня, год мінае bookster.by Праверана 27 сьнежня 2013 г.
- ^ Запрос: a001="BY-NLB-ar164192"(рас.) Сводный электронный каталог системы корпоративной каталогизации. Нацыянальная бібліятэка Беларусі. Праверана 27 сьнежня 2013 г.
- ^ Віктар Сырыца. (20 студзеня 2010) Баранавіцкі паэт Алесь Корнеў атрымаў літаратурную Мядовую прэмію Культура. Наша Ніва. Праверана 27 сьнежня 2013 г.
- ^ Зоя Саракавік. (23 сьнежня 2011) Алесь Корнеў стаў лаўрэатам абласной літаратурнай прэміі Наш край Праверана 27 сьнежня 2013 г.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
| |||||
