Ніна Горык
| Ніна Горык | |
| Ніна Горик | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Імя пры нараджэньні | Ніна Пятроўна Горык-Літвінюк |
| Нарадзілася | 7 верасьня 1957 (67 гадоў) |
| Літаратурная дзейнасьць | |
| Род дзейнасьці | паэтка, пісьменьніца, настаўніца, грамадзкая дзяячка |
| Жанр | верш |
| Мова | украінская мова |
| Прэміі | «Настаўнік року» (1998) Мядовая прэмія (2013) |
| Узнагароды | |
Ні́на Пятро́ўна Го́рык (па-ўкраінску: Ніна Петрівна Горик), у шлюбе Горык-Літвінюк (нар. 7 верасьня 1957 году, Забужжа Любамльскага раёну Валынскай вобласьці, Украінская ССР) — валынская паэтка, заслужаная настаўніца Ўкраіны, грамадзкая дзяячка. Аўтарка тэхнічных распрацовак урокаў па ўкраінскай літаратуры для 10-е клясы, ляўрэатка прафэсійнага Ўсеўкраінскага конкурсу «Настаўнік року», абласной асьветніцкай прэміі імя Лесі Ўкраінкі, «Мядовай прэміі — 2013».
Жыцьцяпіс
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Яшчэ ў школе пачала пісаць вершы, была чальцом літаратурнае студыі, карэспандэнтам у мясцовай газэце. Скончыла з адзнакаю філялягічны факультэт Валынскага дзяржаўнага ўнівэрсытэту (1974—1978).
Адзін год адпрацавала настаўніцай украінскай мовы і літаратуры ў Галаўненскай сярэдняй школе. Ажанілася з Хведарам Літвінюком і пераехала ў Ковель. З 1979 выкладала ў мясцовых школах №№7, 11 і Ковельскім машынабудаўнічым тэхнікуме. З 1995 выкладае ў школе.
Сябра Саюзу пісьменьнікаў Украіны з 1995.
Муж, палкоўнік міліцыі, загінуў на службе ў 2002 року, абараняючы людзей ад рабаваньня. Засталіся дачка Вольга і сын Тарас.
Творчасьць
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Аўтарка зборнікаў вершаў «Волинь моя, воле» (1990), «Територія слова» (1993), «Погожою дниною над Україною» (1997), «Повернення Мавки» (2004), дапаможніка для настаўніка «Тэматычныя распрацоўкі ўрокаў па ўкраінскай літаратуры (10 кляса)» (2002).
Ляўрэатка прэміі імя Л. Украінкі Валынскай аблдзяржадміністрацыі.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Жыцьцяпіс (укр.)