Эрыдан (сузор’е)
| Эрыдан | |
 | |
| Лацінская назва | Eridanus |
|---|---|
| · у родным склоне | Eridani |
| · скарот | Eri |
| Простае ўзьняцьцё | 3,25г |
| Схіленьне | −29° |
| Квадрант | SQ1 |
| Плошча | 1138 кв. гр. (6-е) |
| Зорак паводле Баера/Флэмстыда | 87 |
| Зорак з плянэтамі | 29 |
| Зорак ярчэй за 3.00m | 4 |
| Зорак у 10 пк (32,62 сьв. г.) | 13 |
| Найярчэйшая зорка | Ахернар (α Eri) (0,46m) |
| Найбліжэйшая зорка | ε Eri (10,50 сьв. г., 3,22 пк) |
| Аб’екты Мэсье | Няма |
| Мэтэорныя патокі | Няма |
| Памежныя сузор’і |
|
| Назіраецца ў шыротах паміж +32° і −90°. Найлепш назіраецца ў 21:00 на працягу сьнежня. | |
Эрыда́н (па-лацінску: Eridanus, Eri) — сузор’е, назва якога адпавядала грэцкай назьве ракі По ў Старажытнай Грэцыі. Яно было адным з 48 сузор’яў, пералічаных Пталемэем, і застаецца адным з 88 сучасных сузор’яў. Гэта 6-е найбуйнейшае сузор’е, якое займае 1138 кв. градусаў і цягнецца ад нябеснага экватару на больш як 50° поўдзень.[1]
У сузор’і знаходзіцца Ахернар (α Эрыдана) — 9-я найярчэйшая зорка ў небе.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Ridpath & Tirion 2001. С. 146—147.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Ridpath, Ian; Tirion, Wil Stars and Planets Guide. — Princeton University Press, 2001. — ISBN 0-691-08913-2
- Ridpath, Ian; Tirion, Wil Stars and Planets Guide. — Princeton University Press, 2007. — ISBN 978-0-691-13556-4
| Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
