Заяц (сузор’е)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Заяц
Заяц
Лацінская назва Lepus
 · у родным склоне Leporis
 · скарот Lep
Простае ўзьняцьцё 6г
Схіленьне −20°
Квадрант NQ2
Плошча 290 кв. гр. (51-е)
Зорак паводле Баера/Флэмстыда 20
Зорак з плянэтамі 3
Зорак ярчэй за 3.00m 2
Зорак у 10 пк (32,62 сьв. г.) 3
Найярчэйшая зорка α Lep (Арнэб) (2,58m)
Найбліжэйшая зорка Глізэ 229
(18,83 сьв. г., 5,77 пк)
Аб’екты Мэсье 1
Памежныя сузор’і
Назіраецца ў шыротах паміж +63° і −90°.
Найлепш назіраецца ў 21:00 на працягу студзеня.

За́яц (па-лацінску: Lepus, Lep) — сузор’е ў на поўдзень ад нябеснага экватара. Хоць Заяц і ня мае ніякіх асацыяцыяў з асобамі і істотамі старажытнагрэцкіх мітаў, але ён трапіў у сьпіс 48 сузор’яў Пталемэя, грэцкага астранома II ст., і застаецца адным з 88 сучасных сузор’яў. Заяц знаходзіцца акурат пад Арыёнам і часам у графічным выяўленьні Арыён палюе на Зайца, або яму ў гэтым дапамагаюць ягоныя ганчакі: Вялікі і Псы.[1]

Гісторыя і міталёгія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Найчасьцей на мапах і ў атлясах Зайца ўвасаблялі як ахвяру, на якую паляваў Арыён, а ягоныя псы (Вялікі і Малы) гоняць яго. Часам сузор’е зьвязваюць з істотамі месяцовай міталёгіі, як то зь Месяцовым зайцам.[2]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Shermend Sky & Telescope. — Southern Hemisphere Highlights, Сакавік 2008.
  2. ^ Ridpath & Tirion 2001. С. 170—171.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Ridpath, Ian; Tirion, Wil Stars and Planets Guide. — Princeton University Press, 2001. — ISBN 0-691-08913-2

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Заяц (сузор’е)сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Каардынаты: Sky map 06г 00х 00с, −20° 00′ 00″