Угар: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
выява, пунктуацыя
Радок 1: Радок 1:
[[Файл:Uhar. Угар (1930).jpg|значак|Месца, дзе стаяла мястэчка, 1930]]

'''Угар''', '''Угор’е''' — колішняе [[Магдэбургскае права|магдэбургскае]] [[мястэчка]] ў [[Браслаўскі павет|Браслаўскім павеце]] [[Віленскае ваяводзтва|Віленскага ваяводзтва]] [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]]. Цяпер у межах вёскі [[Богіна]].
'''Угар''', '''Угор’е''' — колішняе [[Магдэбургскае права|магдэбургскае]] [[мястэчка]] ў [[Браслаўскі павет|Браслаўскім павеце]] [[Віленскае ваяводзтва|Віленскага ваяводзтва]] [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]]. Цяпер у межах вёскі [[Богіна]].


== Гісторыя ==
== Гісторыя ==
[[Файл:Uhar. Угар (XVIII).jpg|значак|Пячатка з гербам Угару]]
[[29 сакавіка]] [[1792]] [[Сьпіс каралёў польскіх|кароль]] і [[Сьпіс вялікіх князёў літоўскіх|вялікі князь]] [[Станіслаў Аўгуст Панятоўскі]] надаў Угару [[Магдэбурскае права]] і герб: «''у срэбным полі Сьвяты Юрай, які забівае дзідай цмока''»<ref>[http://old.knihi.com/hierb/ Угор’е] // {{Літаратура/Геральдыка беларускіх местаў|к}}</ref>. У гэты час тут было 48 [[Дым (адзінка падаткаабкладаньня)|дымоў]].

29 сакавіка 1792 году [[Сьпіс каралёў польскіх|кароль]] і [[Сьпіс вялікіх князёў літоўскіх|вялікі князь]] [[Станіслаў Аўгуст Панятоўскі]] надаў Угару [[Магдэбурскае права]] і герб: «''у срэбным полі Сьвяты Юрай, які забівае дзідай цмока''»<ref>[http://old.knihi.com/hierb/ Угор’е] // {{Літаратура/Геральдыка беларускіх местаў|к}}</ref>. У гэты час тут было 48 [[Дым (адзінка падаткаабкладаньня)|дымоў]].


За часамі [[Паўстаньне 1794 году|паўстаньня Т. Касьцюшкі]] [[3 чэрвеня]] [[1704]] каля Ўгару канфэдэраты напалі на абоз графа Мікалая Мануццы, які ахоўвалі расейскія войскі. Па здушэньні паўстаньня граф надумаў ліквідаваць прывілеі местачкоўцаў, якіх на той час налічвалася каля 350. Урэшце ён спаліў Угар, а жыхароў перасяліў на другі бок возера, каля маёнтку Богіна. Усе скаргі местачкоўцаў апынуліся марнымі ўва ўмовах крызы дзяржавы і безуладзьдзя<ref>{{Літаратура/Памяць/Браслаўскі раён|к}}</ref>.
За часамі [[Паўстаньне 1794 году|паўстаньня Т. Касьцюшкі]] 3 чэрвеня 1704 году каля Ўгару канфэдэраты напалі на абоз графа Мікалая Мануццы, які ахоўвалі расейскія войскі. Па здушэньні паўстаньня граф надумаў ліквідаваць прывілеі местачкоўцаў, якіх на той час налічвалася каля 350. Урэшце ён спаліў Угар, а жыхароў перасяліў на другі бок возера, каля маёнтку Богіна. Усе скаргі местачкоўцаў апынуліся марнымі ўва ўмовах крызы дзяржавы і безуладзьдзя<ref>{{Літаратура/Памяць/Браслаўскі раён|к}}</ref>.


== Крыніцы ==
== Крыніцы ==

Вэрсія ад 23:38, 12 лютага 2017

Месца, дзе стаяла мястэчка, 1930

Угар, Угор’е — колішняе магдэбургскае мястэчка ў Браслаўскім павеце Віленскага ваяводзтва Вялікага Княства Літоўскага. Цяпер у межах вёскі Богіна.

Гісторыя

Пячатка з гербам Угару

29 сакавіка 1792 году кароль і вялікі князь Станіслаў Аўгуст Панятоўскі надаў Угару Магдэбурскае права і герб: «у срэбным полі Сьвяты Юрай, які забівае дзідай цмока»[1]. У гэты час тут было 48 дымоў.

За часамі паўстаньня Т. Касьцюшкі 3 чэрвеня 1704 году каля Ўгару канфэдэраты напалі на абоз графа Мікалая Мануццы, які ахоўвалі расейскія войскі. Па здушэньні паўстаньня граф надумаў ліквідаваць прывілеі местачкоўцаў, якіх на той час налічвалася каля 350. Урэшце ён спаліў Угар, а жыхароў перасяліў на другі бок возера, каля маёнтку Богіна. Усе скаргі местачкоўцаў апынуліся марнымі ўва ўмовах крызы дзяржавы і безуладзьдзя[2].

Крыніцы

  1. ^ Угор’е // Цітоў А. Геральдыка Беларускіх местаў. — Менск, 1998.
  2. ^ Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Браслаўскага р-на. — Мн.: Паліграфафрмленне, 1998.

Літаратура

  • Цітоў А. Геральдыка Беларускіх местаў / Маст. А. Бажэнаў. — Менск: «Полымя», 1998. — 287 с.: іл. ISBN 985-07-0131-5.
  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Браслаўскага р-на. — Мн.: Паліграфафрмленне, 1998. — 709 с.: іл. ISBN 985-6351-03-0.