Воўк (сузор’е)
| Воўк | |
 | |
| Лацінская назва | Lupus |
|---|---|
| · у родным склоне | Lupi |
| · скарот | Lup |
| Простае ўзьняцьцё | 15,3г |
| Схіленьне | −45° |
| Квадрант | SQ3 |
| Плошча | 334 кв. гр. (46-е) |
| Зорак паводле Баера/Флэмстыда | 41 |
| Зорак з плянэтамі | 5 |
| Зорак ярчэй за 3.00m | 3 |
| Зорак у 10 пк (32,62 сьв. г.) | 1 |
| Найярчэйшая зорка | α Lup (2,30m) |
| Найбліжэйшая зорка | LHS 397 (19,35 сьв. г., 5,92 пк) |
| Памежныя сузор’і | |
| Назіраецца ў шыротах паміж +35° і −90°. Найлепш назіраецца ў 21:00 на працягу чэрвеня. | |
Воўк (па-лацінску: Lupus, Lup) — сузор’е ў паўднёвай частцы зорнага неба. Воўк быў адным з 48 сузор’яў, пералічаных Пталемэем і застаецца адным з 88 сучасных сузор’яў. Разьмешчана між Цэнтаўрам і Скарпіёнам.
Адметнасьці
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Зоркі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Воўк ня ўтрымлівае надта яскравых зорак, але ў ім месьцяцца каля 30 зорак 2-й і 3-й зорнай велічыні, а таксама 70 зорак, большых за 6-ю, у ліку якім ёсьць падвойныя і кратныя зорныя сыстэмы. Патрык Мур у сваім каталёгу даў найярчэйшым зоркам наступныя імёны: Мэнь (（南）門) — α Воўка, Кэ Кўань (騎官) — блакітнаму гіганту β Воўка.
Большасьць найярчэйшых зорак адносіцца да OB-асацыяцыі Скарпіёна-Цэнтаўра.
Аб’екты глыбокага космасу
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Паводле розных крыніцаў, з 30 красавіка на 1 траўня 1006 году звышновая SN 1006 знаходзілася ў сузор’і Воўка.
Гісторыя і міталёгія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У даўнія часы сузор’е разглядалася як астэрызм у сузор’і Цэнтаўра і абазначала адвольную жывёлу, прынесеную ў ахвяру Цэнтаўру. Ад сузор’я гэты кавалак неба не адасаблялі да Гіпарха Нікейскага, які назваў сузор’е Therion (па-беларуску: зьвер) у 200-х гадох да н. э. Але і да Пталемэя сузор’е не асацыявалася зь нейкай пэўнай жывёлай — назва «Воўк» зьявілася ў лацінскім перакладзе пталемэеўскіх працаў.
Імаверна, што грэцкае сузор’е насамрэч паходзіла з бабілёнскай фігуры, вядомай пад назвай «Разьюшаны пёс» (UR.IDIM). Гэта была дзіўная пачвара з галавой і целам ад чалавека, і нагамі і хвастом ад ільва (клінапісны знак UR любую драпежную жывёлу: ільва, воўка, сабаку і іншых). У вядомых крыніцах яе знаходзілі разам з богам Сонца і іншай міталягічнай істотай, чалавекам-зубром, што, магчыма, і паўплывала на грэцкае сузор’е Цэнтаўра.[1]
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Gavin White Babylonian Star-lore. — Solaria Pubs, 2008. — С. 145 і 59.
| Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
