Келіх (сузор’е)
| Келіх | |
 | |
| Лацінская назва | Crater |
|---|---|
| · у родным склоне | Crateris |
| · скарот | Crt |
| Простае ўзьняцьцё | 11г |
| Схіленьне | −16° |
| Квадрант | SQ2 |
| Плошча | 282 кв. гр. (53-е) |
| Зорак паводле Баера/Флэмстыда | 12 |
| Зорак з плянэтамі | 6 |
| Зорак ярчэй за 3.00m | 0 |
| Зорак у 10 пк (32,62 сьв. г.) | 0 |
| Найярчэйшая зорка | δ Crt (Лябрум) (3,57m) |
| Найбліжэйшая зорка | LHS 2358 (34,86 сьв. г., 10,69 пк) |
| Мэтэорныя патокі | Эта-Кратэрыды |
| Памежныя сузор’і | |
| Назіраецца ў шыротах паміж +65° і −90°. Найлепш назіраецца ў 21:00 на працягу красавіка. | |
Ке́ліх або Ча́ша (па-лацінску: Crater, Crt) — сузор’е на поўдзень ад нябеснага экватару. У грэцкай міталёгіі сузор’е асацыявалася з келіхам, што належыў Апалёну. Келіх быў адным з 48 сузор’яў, пералічаных Пталемэем, і застаецца адным з 88 сучасных сузор’яў.
Гэта невялікае і цёмнае сузор’е: у ім няма ніводнай зоркі больш як трэцяй зорнай велічыні.
Міталёгія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У старажытнагрэцкай міталёгіі сузор’е асацыявалася зь мітам, паводле якога груган, што прыслужваў Апалёну, замест таго, каб прыпаднесьці вады, гультаяваў, чакаўшы, пакуль сасьпеюць плады смоквы. Па вяртаньні ён прынёс у келіху вадзяную зьмяю, якая бы не давала яму падляцець да ручая. Апалён, зразумеўшы ману, кінуў гругана, келіх і зьмяю на неба. Гэтак, паводле міту, на небе зьявіліся сузор’і Груган, Келіх і Гідра.[1]
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Ridpath & Tirion 2001. С. 128.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Ridpath, Ian; Tirion, Wil Stars and Planets Guide. — Princeton University Press, 2001. — ISBN 0-691-08913-2
- Ridpath, Ian; Tirion, Wil Stars and Planets Guide. — Princeton University Press, 2007. — ISBN 978-0-691-13556-4
| Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
