Перайсьці да зьместу

Цяжкасьці перакладу

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Цяжкасьці перакладу
па-ангельску: Lost in Translation
Жанр рамантычная камэдыя[d][1], незалежны фільм[d][2][3][4] і драматычны фільм
Рэжысэр
Сцэнарыст
Прадусар
У ролях
Кампазытар
Апэратар
Мантаж Сара Флэк[d][8]
Мастак Anne Ross[d][8] і K. K. Barrett[d][8]
Вытворчасьць American Zoetrope[d] і Tohokushinsha Film[d]
Распаўсюд Focus Features[d] і Pathé Distribution[d][13]
Дата выхаду 29 жніўня 2003[14], 31 жніўня 2003[14], 5 верасьня 2003[14], 3 кастрычніка 2003[14], 17 кастрычніка 2003[14], 7 лістапада 2003[14], 5 сьнежня 2003[14], 19 сьнежня 2003[14], 25 сьнежня 2003[14], 26 сьнежня 2003[14], 7 студзеня 2004[13][14], 8 студзеня 2004[15], 9 студзеня 2004[14] і 14 студзеня 2004[14]
Працягласьць 97 хвіліна
Краіна
Мова ангельская мова, японская мова[16], француская мова[17] і нямецкая[17]
Бюджэт 4 000 000 $
Прыбытак 119 000 000 $
Старонка на IMDb
Афіцыйны сайт

«Цяжкасьці перакладу» (па-ангельску: Lost in Translation; літаральна «Згубіцца ў перакладзе») — амэрыканскі рамантычны камэдыйна-драматычны фільм 2003 году, напісаны і зрэжысэраваны Сафіяй Копала. Біл Мюрэй выконвае ролю Боба Гарыса, старой амэрыканскай кіназоркі, які перажывае крызу сярэдняга ўзросту, калі едзе ў Токіё, каб рэклямаваць ўіскі Suntory. Там ён пасябраваў зь яшчэ адной адчужанай амэрыканкай Шарлотай, маладой жанчынай і нядаўняй выпускніцай каледжу, якую грае Скарлет Ёгансан. Акрамя таго, у фільме здымаюцца Джаваньні Рыбізі і Ганна Фэрыс. Фільм дасьледуе тэмы адчужэньня і разьяднаньня на тле культурнай зьмены, як то пераезд у Японію. Далейшы аналіз крытыкаў быў сканцэнтраваны на непадпарадкаваньні фільму асноўным умоўным апавяданьням і ягоным нетыповым адлюстраваньні рамантыкі.

Копала пачала пісаць сцэнар фільму, правёўшы час у Токіё і захапіўшыся горадам. Яна пачала фармаваць гісторыю пра двух пэрсанажаў, якія перажываюць рамантычную мэлянхолію[18] у Токіё, жывучы ў гатэлі Park Hyatt Tokyo, дзе сама рэжысэрка жыла падчас прасоўваньня свайго першага мастацкага фільму — драмы «Самагубствы цнатлівіцаў» у 1999 годзе. Копала ад самага пачатку меркавала, што Мюрэй выканае ролю Боба Гарыса, і спрабавала заахвоціць яго на працягу году, нястомна адпраўляючы тэлефонныя паведамленьні і лісты.

Боб Гарыс (Біл Мюрэй) ёсьць зьнікаючай амэрыканскай кіназоркай, які прыбывае ў Токіё, каб зьняцца ў прыбытковай рэкляме ўіскі Suntory. Ён прыпыняецца ў элітным гатэлі Park Hyatt Tokyo і пакутуе ад напружаньня ў сваім 25-гадовым шлюбе і крызы сярэдняга ўзросту. Шарлота (Скарлет Ёгансан), яшчэ адная амэрыканка, якая пражывае ў гатэлі. Яна ёсьць маладой выпускніцай Ельскага ўнівэрсытэту, якая суправаджае мужа Джона (Джаваньні Рыбізі), пакуль ён працуе фатографам знакамітасьцяў у Японіі. Шарлота адчувае сябе гэтак жа дэзарыентаванай, калі ставіць пад сумнеў свой нядаўні шлюб і ёсьць няўпэўненай у сваёй будучыні. Абодва яны змагаюцца з адчуваньнямі культурнага шоку ў Токіё, і часта бавяць час, адпачываючы ў гатэлі.

Шарлоту адштурхвае пустая галіўудзкая акторка Келі (Ганна Фэрыс), якая ў гатэлі прасоўвае баявік і з імпэтам абмярковае фатаздымкі, якія раней для яе рабіў Джон. Боб і Шарлота час ад часу сутыкаюцца адзін з адным у гатэлі і ў рэшце рэшт знаёмяцца ў бары. Пасьля некалькіх сустрэч, калі Джон выконвае заданьне за межамі Токіё, Шарлота запрашае Боба ў горад, каб сустрэцца зь мясцовымі сябрамі. Яны разам праводзяць вясёлую ноч у Токіё, пазнаючы гарадзкое начное жыцьцё. У наступныя дні Боб і Шарлота праводзяць больш часу разам, і іхнае сяброўства ўмацоўваецца. Аднойчы, калі кожны ня можа заснуць, абодва размаўляюць пра асабістую няўпэўненасьць Шарлоты і сямейнае жыцьцё кожнага зь іх.

Боб праводзіць ноч са сьпявачкай з бара гатэля ў перадапошнюю ноч свайго візыту Японіі. Шарлота чуе, як жанчына сьпявае ў пакоі Боба на наступную раніцу, што прыводзіць да напружаньня паміж імі ёй і Бобам падчас сумеснага абеду ў гэты ж дзень. Пара сустракаецца адзін з адным вечарам, калі Боб расказвае, што на наступны дзень пакіне Токіё. Боб і Шарлота заміраюцца і выказваюцца пра тое, як ім будзе не хапаць адзін аднаго. На наступную раніцу, калі Боб выходзіць з гатэля, яны з Шарлотай разьвітваюцца шчыра, але нездавальняюча адзін з адным. Боб дабіраецца на таксі да аэрапорту. Ён бачыць Шарлоту на шматлюднай вуліцы, спыняе машыну і ідзе да яе. Яны разьвітваюцца апошнім разам, абдымаючыся. Боб нешта шэпча Шарлоце на вуха. Абодва цалуюцца і, нарэшце, разьвітваюцца, а Боб накіроўваецца ў аэрапорт.

Крытыкі высока ацанілі выступленьні Біля Мюрэя і Скарлет Ёгансан, а таксама сцэнар і рэжысуру Сафіі Копалы. Абмежаваная крытыка мела месца толькі да пытаньня адлюстраваньня ў фільме Японіі. На «Rotten Tomatoes» фільм мае рэйтынг 95% на аснове 233 аглядаў, зь сярэдняй адзнакай 8,4/10. Паводле водгукаў, эфэктыўна балянсуючы гумар і тонкі патас, Копала падрыхтавала рухомую, мэлянхалічную гісторыю для бліскучай ігры Мюрэя і Ёгансан. На партале Metacritic рэйтынг фільму склаў 89 балаў з 100 магчымых, на базе 44 аглядах, што сьведчыць пра ўсеагульнае ўхвалу[19].

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]