Такарышкі
Такарышкі лац. Takaryškі | |
Першыя згадкі: | 17 стагодзьдзе |
Краіна: | Беларусь |
Вобласьць: | Гарадзенская |
Раён: | Івейскі |
Сельсавет: | Эйгердаўскі |
Насельніцтва: | 112 чал. (2009) |
Часавы пас: | UTC+3 |
Тэлефонны код: | |
Паштовы індэкс: | 231363 |
Нумарны знак: | 4 |
Геаграфічныя каардынаты: | 54°2′0″ пн. ш. 26°3′0″ у. д. / 54.03333° пн. ш. 26.05° у. д.Каардынаты: 54°2′0″ пн. ш. 26°3′0″ у. д. / 54.03333° пн. ш. 26.05° у. д. |
± Такарышкі | |
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы |
Така́рышкі[1] — вёска ў Івейскім раёне Гарадзенскай вобласьці. Уваходзіць у склад Эйгердаўскага сельсавету.
Інфармацыя для турыстаў
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Цікавасьць уяўляе каменны будынак панскага бровара, якія бачны з дарогі Юрацішкі — Вішнева. Калгасны сад акружае ліпавая алея, высажданая былым уладальнікам фальварка Такарышкі Вітольдам Радкевічам. Насупраць праз дарогу, на старых могілаках — помнік на магіле партызан і савецкага воіна.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вядомыя з XVII стагодзьдзя, як маёнтак у Ашмянскім павеце Віленскага ваяводзтва.
З 1690 году ўласнасьць Казімера Ладзята, стражніка смаленскага, 5 дымоў. У пачатку 18 стагодзьдзя належаў Козел-Паклеўскім, пасьля Дакурнам, ашмянскаму будаўнічаму. У 1735 годзе ў вёсцы 3 дымы.
У Расейскай імпэрыі — вёска і маёнтак у складзе Юрацішкаўскай воласьці Ашмянскага павету Віленскай губэрні. На 1861 год у вёсцы 87 рэвіскіх душ, адносілася да маёнтку Такарышкі памешчыка Радкевіча. Зьяўлялася цэнтрам Такарышкаўскага сельскага таварыства.
У красавіку 1861 году ў Такарышках адбыліся сялянскія антыпрыгонныя хвалаваньні — сяляне з уладаньняў Радкевічаў адмовіліся адбываць баршчыну. Двухтысячны натоўп сялянаў, што сабраўся ў Іўі на кірмашы, расстралялі тры роты царскіх салдат.
Згодна перапісу 1897 году — 44 двары, 330 жыхароў. З 1899 году працуе школа граматы. У 1909 годзе — 48 двароў, 319 жыхароў. У 1905 годзе ў маёнтку 48 жыхароў, 642 дзесяціны зямлі.
Да прыходу немцаў у 1915 годзе падчас 1 Сусьветнай вайны працаваў бровар. Побач зь вёскай знаходзілася другая лінія абароны немцаў.
У міжваенны час у складзе Польшчы, у Юрацішкаўскай гміне Валожынскага павету Наваградзкага ваяводзтва. У 1921 годзе — 53 двары, 244 жыхары.
З 12 кастрычніка 1940 году вёска (92 двары, 347 жыхароў) цэнтар сельсавета Юрацішкаўскага раёну Баранавіцкай вобласьці БССР. Дзейнічала пачатковая школа. У 1950 годзе заснаваны калгас імя А. Пушкіна. 3 20 студзеня 1960 году ў Івейскім раёне. З 1960 па 1965 год у Даўгердзішкаўскім сельскім, затым у Юрацішкаўскім пасялковым савеце. З 13 студзеня 1965 году цэнтар Такарышкаўскага сельсавету. У 1970 годзе — 272 жыхары. З 15 ліпеня 1985 году далучана да Эйгердаўскага сельсавету. Цэнтар калгасу «Прагрэс».
Існуе клюб, бібліятэка, фэльчарска-акушэрскі пункт, аддзяленьне сузязі, крама. У 1999 годзе 62 двары, 154 жыхары.
Вёска знаходзіцца ў зоне радыяцыйнага кантролю.
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 2009 год — 112 чалавек
- 1999 год — 154 чалавекі
У літаратуры
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вёску згадвае ў сваіх падарожных нататках «Лісты з дарогі» Ядвігін Ш.
Галерэя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]-
Такарышкі ў кастрычніку 1918, прыпынак вузкакалейкі
-
Такарышкі на нямецкай паштоўцы Першай сусьветнай вайны
-
Возера ў Такарышках, нямецкая паштоўка часоў Першай сусьветнай вайны
-
Такарышкі, сядзіба Радкевічаў
-
Такарышкі, Радкевічы падчас прагулкі (1901-1914)
-
Такарышкі, Радкевічы каля маёнтка, 1935
-
Возера у Такарышках, 1901-1914
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf) С. 239