Гердушкі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Гердушкі
Першыя згадкі: 17 стагодзьдзе
Вобласьць: Гарадзенская
Раён: Іўеўскі
Сельсавет: Эйгердаўскі
Насельніцтва: 75 (1999)
Тэлефонны код: +375 1595
Паштовы індэкс: 231363
Аўтамабільны код: 4
Геаграфічныя каардынаты: 54°2′4.4″ пн. ш. 26°5′30.8″ у. д. / 54.034556° пн. ш. 26.091889° у. д. / 54.034556; 26.091889Каардынаты: 54°2′4.4″ пн. ш. 26°5′30.8″ у. д. / 54.034556° пн. ш. 26.091889° у. д. / 54.034556; 26.091889
Гердушкі на мапе Беларусі
Гердушкі
Гердушкі
Гердушкі

Герду́шкі[1] — вёска ў Іўеўскім раёне Гарадзенскай вобласьці. Гердушкі ўваходзяць у склад Эйгердаўскага сельсавету.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У XVII стагодзьдзі маёнтак у Ашмянскім павеце Віленскага ваяводзтва. У 1690 вёска ўваходзіла да Трабскай парафіі, уласнасьць Флярыяна Казла, 3 дымы.

У 1735 — 2 дымы, належала Антону Рыдзеўскаму.

Напачатку 20 ст. вёска і маёнтак у Юрацішкаўскай воласьці Ашмянскага павету Віленскай губэрні.

У 1861 — 46 рэвіскіх душ, вёска маёнтка Гердушкі памешчыка Радкевіча. У 1897 у вёсцы 21 двор, 152 жыхары. У 1909 у вёсцы 25 двароў, 157 жыхароў, якія мелі 49 галоў буйной рагатай жывёлы, 22 кані, 120 дзесяцін зямлі.

У 19211939 у Юрацішкаўскай гміне Валожынскага павету Наваградзкага ваяводзтва Польшчы.

12 кастрычніка 1940 у вёсцы 48 двароў, 187 жыхароў і засьценак — 12 двароў, 41 жыхар. Уваходзіць у Такарышкаўскі сельсавет Юрацішкаўскага раёну. У 1949 у вёсцы створаны калгас «Калектыўная праца». У 1954 далучана да калгасу «Прагрэс».

3 20 студзеня 1960 у Іўеўскім раёне. 3 1960 у Даўгердзіскім, з 1963 у Юрацішкаўскім, з 1965 у Такарышкаўскім, з 17 ліпеня 1985 у Эйгердаўскім сельсаветах. У 1970 — 207 жыхароў. У 1999 — 39 двароў, 75 жыхароў.

Вёска знаходзіцца ў зоне радыяцыйнага кантролю з правам адсяленьня.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf)

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Іўеўскага раёна. — Мн.: БЕЛТА, 2002. — 510 с.: іл. ISBN 985-6302-45-5.