Мэхмэд VI

	Мэхмэд VI
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	14 студзеня 1861, Стамбул, Асманская імпэрыя;
Памёр	16 траўня 1926 (65 гадоў), Сан-Рэма[d], Імпэрыя[d], Лігурыя, Італія;
Пахаваны	cemetery of the Sulaymaniyya Takiyya[d];
Нашчадкі	Сабіха Султан[d], Фатма Улвіе Султан[d] і Мэхмэд Эртугрул Эфэндзі[d]
Дынастыя	дынастыя Асманаў[d]
Сужэнец	Эмінэ Назыкеда[d], Шадые Мювэдэт[d], Нэварэ Ханым[d], Німэт Нэўзад Ханым[d] і Іншырах Ханым[d]
Бацька	Абдул-Мэджыд I[d]
Маці	Гюлюсту Ханым[d]
Подпіс

Мэхмэд VI (па-турэцку: Altıncı Mehmet) — 36-ы і апошні султан Асманскай імпэрыі, які кіраваў краінай з 4 ліпеня 1918 году да 1 лістапада 1922 году, за часам калі Асманская імпэрыя распалася ў выніку Першай сусьветнай вайны і 29 кастрычніка 1923 году была замененая Турэцкай Рэспублікай. Успадкаваў пасад пасьля сьмерці Мэхмэда V^[4]. Ягоным бацькам быў султан Абдул-Мэджыд I, а маці, Гюлюсту Ханым, зьяўлялася этнічнай абхазкай і дачкой прынца Тахіра Бэя Чачбы^[5].

Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Мэхмэд нарадзіўся ў палацы Далмабахчэ, у Канстантынопалі 14 студзеня 1861 году^[6]. Ягоны бацька, султан Абдул-Мэджыд I, памёр, калі Мэхмэду было ўсяго пяць месяцаў, а ягоная маці памерла, калі яму было чатыры гады. Уступіў на пасад падчас заключнага этапу Першай сусьветнай вайны, у якой Асманская імпэрыя ўдзельнічала на баку Нямецкае імпэрыі. Да лета 1918 году ваеннае становішча імпэрыі было вельмі цяжкім.

Брытанскія і хаўрусныя войскі захапілі Багдад, Дамаск і Ерусалім падчас вайны, і большая частка Асманскай імпэрыі была падзеленая паміж імі. На канфэрэнцыі ў Сан-Рэма ў красавіку 1920 году французам быў прадастаўлены мандат на Сырыю, а ангельцы атрымалі кіроўныя паўнамоцтвы над Палестынай і Мэсапатаміяй. 10 жніўня 1920 году прадстаўнікі Мэхмэда падпісалі Сэўрскую дамову, якая прызнаў мандаты і прызнаў Гіджаз незалежнай дзяржавай.

У выніку цяжкіх наступстваў вайны Мэхмэд страціў падрымку турэцкіх нацыяналістаў, якія пад кіраўніцтвам Мустафы Кемаля былі сфармавалі 23 красавіка 1920 году ў Анкары Вялікую нацыянальную асамблею Турэччыны. Новая структура 1 лістапада 1922 году скасавала султанат і абвесьціла рэспубліку, такім чынам Мэхмэд VI канчаткова страціў уладу. Мэхмэд быў вымушаны бешчы з краіны, скарыстаўшыся ангельскім вайсковым карабелем, які даставіў яго на Мальту. Свае апошнія гады правёў у Італіі ў Сан-Рэма, дзе памёр 16 траўня 1926 году. Пахаваны ў Дамаску.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ ^а ^б ^в ^г ^д ^е Mehmed VI // Encyclopædia Britannica (анг.)
^ ^а ^б ^в ^г ^д ^е Mehmet VI // Gran Enciclopèdia Catalana (кат.) — Grup Enciclopèdia, 1968.
^ ^а ^б ^в ^г ^д ^е Brozović D., Ladan T. Mehmed VI. // Hrvatska enciklopedija (харв.) — LZMK, 1999. — 9272 с. — ISBN 978-953-6036-31-8
^ Freely, John, Inside the Seraglio, 1999, Chapter 16: The Year of Three Sultans.
^ Harun Açba (2007). «Kadın efendiler: 1839-1924». Profil. ISBN 978-9-759-96109-1.
^ Chisholm, Hugh, ed. (1911), The Encyclopædia Britannica, 7, Constantinople, the capital of the Turkish Empire.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Мэхмэд VI. The Ottomans.^(анг.)

[_c8d1dc25daeb9c53-1] а ^б ^в ^г ^д ^е Mehmed VI // Encyclopædia Britannica (анг.)

[_e0058652757ee1d7-2] а ^б ^в ^г ^д ^е Mehmet VI // Gran Enciclopèdia Catalana (кат.) — Grup Enciclopèdia, 1968.

[_86e38ddd276bafdf-3] а ^б ^в ^г ^д ^е Brozović D., Ladan T. Mehmed VI. // Hrvatska enciklopedija (харв.) — LZMK, 1999. — 9272 с. — ISBN 978-953-6036-31-8

[4] Freely, John, Inside the Seraglio, 1999, Chapter 16: The Year of Three Sultans.

[5] Harun Açba (2007). «Kadın efendiler: 1839-1924». Profil. ISBN 978-9-759-96109-1.

[6] Chisholm, Hugh, ed. (1911), The Encyclopædia Britannica, 7, Constantinople, the capital of the Turkish Empire.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]