Махмуд I

	Махмуд I
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	2 жніўня 1696, Эдырнэ, Асманская імпэрыя;
Памёр	13 сьнежня 1754 (58 гадоў), Канстантынопаль, Асманская імпэрыя;
Пахаваны	Стамбул;
Дынастыя	дынастыя Асманаў[d]
Бацька	Мустафа II[d]
Маці	Саліха Сэбкаці Султан[d]

Махму́д I (па-асманску: محمود اول‎) — султан Асманскай імпэрыі, які кіраваў краінай з 1730 году па 1754 год. Заняў пасад пасьля паўстаньня Патроны Халіл, а таксама падтрымліваў добрыя адносіны з Сэфэвідзкай імпэрыяй і імпэрыяй Вялікіх Маголаў.

Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нарадзіўся 2 жніўня 1696 ў Эдырнскім палацы ў сям’і султану Мустафы II. Там жа і атрымаў пачатковую адукацыю. Пасьля жыў у Канстантынопалі.

28 верасьня 1730 году Патрона Халіл зь невялікай групай янычараў і частцы жыхароў Канстантынопалю ўварваўся ў палац Тапкапы, патрабуючы пакараньня сьмерцю вялікага візыра Нэўшэхірлі Дамата Ібрахіма-пашы і адрачэньня Ахмэда III. Ахмэд III пагадзіўся на патрабаваньні. Ібрахім-паша быў задушаны, а новым султанам стаў Махмуд I^[1]. За часам панаваньня Махмуда I былі зробленыя спробы мадэрнізацыі асманскага войска на эўрапейскі ўзор пад кіраўніцтвам графа дэ Банавалю, француза, які прыняў іслам. Але праз супраціўленьне янычараў гэтыя спробы праваліліся.

У 1736—1739 гадох Асманская імпэрыя вяла вайну супраць Расейскай і Аўстрыйскай імпэрыяў. Аўстрыйскія войскі пацярпелі шэраг паразаў, у выніку чаго асманы вярнулі паўночную Сэрбію разам зь Бялградам і Малай Валахіяй, страчанымі ў 1718 годзе. Згодна зь Бялградзкай дамовай 1739 году Асманская імпэрыя атрымала ад Расеі Азоў.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ Shaw, Stanford J. and Shaw, Ezel Kural (1976). «History of the Ottoman Empire and Modern Turkey», volume 1. Cambridge University Press. — С. 240. — ISBN 0-521-21280-4.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Махмуд I — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Махмуд I. The Ottomans.^(анг.)

[1] Shaw, Stanford J. and Shaw, Ezel Kural (1976). «History of the Ottoman Empire and Modern Turkey», volume 1. Cambridge University Press. — С. 240. — ISBN 0-521-21280-4.

[1]