Даўбарова (Вялейскі раён)
| Даўбарова лац. Daŭbarova | |
| Мясцовая назва: | Чаўлы́ткі |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Вялейскі |
| Сельсавет: | Любанскі |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1771 |
| Паштовы індэкс: | 222445 |
| СААТА: | 6213846021 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°38′20″ пн. ш. 26°57′47″ у. д. / 54.63889° пн. ш. 26.96306° у. д.Каардынаты: 54°38′20″ пн. ш. 26°57′47″ у. д. / 54.63889° пн. ш. 26.96306° у. д. |
Даўбарова на мапе Беларусі ±   Даўбарова | |
Даўбаро́ва[1] (таксама сустракаецца — Чаўлы́ткі, мн.[1]) — вёска ў Беларусі, каля ракі Ментыні. Уваходзіць у склад Любанскага сельсавету Вялейскага раёну Менскай вобласьці.
Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Даўбор
Даўбэр або Дабэр (Dauber, Daber) — імя германскага паходжаньня[2][3][4].
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
З 1793 году ў выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай Даўбарова, як і ўся Вялейшчына, увайшла ў склад Расейскай імпэрыі, быў утвораны Вялейскі павет у складзе спачатку Менскай губэрні, а з 1843 году — Віленскай губэрні. Уваходзіла ў склад Вялейскага павету Расейскай імпэрыі. У міжваенны час знаходзілася ў складзе Вялейскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі, у гміне Куранец[5][6][7][8].
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- 1931 год — 72 жыхары, 10 двароў[9].
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
- ^ Kapff R. Deutsche Vornamen: mit den von ihnen abstammenden Geschlechtsnamen sprachlich erläutert. — Nürtingen am Neckar, 1889. S. 29, 82.
- ^ Eule R. Germanische und fremde Personennamen als heutige deutsche Familiennamen // Festschrift zu dem fünfzigjährigen jubiläum des Friedrichs-realgymnasiums in Berlin. — Berlin, 1900. S. 25.
- ^ Andresen K. G. Konkurrenzen in der Erklärung der deutschen Geschlechtsnamen. — Heilbronn, 1883. S. 42, 122.
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
- ^ https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
- ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
- ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 60