Перайсьці да зьместу

Сьцеберакі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Сьцеберакі
трансьліт. Ściebieraki
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Вялейскі
Сельсавет: Любанскі
Насельніцтва:
  • 7 чал. (2009)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1771
Паштовы індэкс: 222445
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 54°41′9″ пн. ш. 26°56′24″ у. д. / 54.68583° пн. ш. 26.94° у. д. / 54.68583; 26.94Каардынаты: 54°41′9″ пн. ш. 26°56′24″ у. д. / 54.68583° пн. ш. 26.94° у. д. / 54.68583; 26.94
Сьцеберакі на мапе Беларусі ±
Сьцеберакі
Сьцеберакі
Сьцеберакі
Сьцеберакі
Сьцеберакі
Сьцеберакі
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Сьцебера́кі[1] (таксама сустракаецца — Будкі́[1]) — вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Любанскага сельсавету.

У міжваенны час вёска знаходзілася ў складзе Вялейскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі, у Іскай гміне, пазьней у складзе гміны Вішнеў[2][3][4][5].

  • 1931 год — 210 чалавек[6]
  • 1921 год — 174 чалавекі[7]
  • 1866 год — 151 чалавек[8]

Каменныя валы Сьцеберацкія — група зь пяці вэртыкальна пастаўленых невялікіх валуноў у лясным урочышчы Сівіха непадалёк ад вёскі. Па легендзе зьяўляюцца валамі і аратымі, скамянелымі за працу на Вялікдзень. Навукоўцы лічаць, што камяні каля вёскі Сьцебяракі зьяўляюцца найстаражытнейшым культавым помнікам, які ўшаноўваўся як мінімум тысячагодзьдзе таму.

  1. ^ а б Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
  2. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
  3. ^ https://web.archive.org/web/20220427214757/https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
  4. ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
  5. ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100.
  6. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 62.
  7. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 83.
  8. ^ http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_X/406

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Сьцеберакісховішча мультымэдыйных матэрыялаў