Крапіўніцкі: розьніца паміж вэрсіямі
д r2.7.3) (робат дадаў: vep:Kirovograd; касмэтычныя зьмены |
д r2.6.5) (робат дадаў: hy:Կիրովոգրադ |
||
Радок 155: | Радок 155: | ||
[[gl:Kirovohrad]] |
[[gl:Kirovohrad]] |
||
[[ko:키로보흐라드]] |
[[ko:키로보흐라드]] |
||
[[hy:Կիրովոգրադ]] |
|||
[[hsb:Kirowohrad]] |
[[hsb:Kirowohrad]] |
||
[[hr:Kirovograd]] |
[[hr:Kirovograd]] |
Вэрсія ад 06:31, 13 лютага 2013
Кіраваград | |||||
Кіровоград | |||||
| |||||
Першыя згадкі: | 1754 | ||||
Вобласьць: | Кіраваградзкая | ||||
Плошча: | 103 км² | ||||
Насельніцтва: | 245 700 (2009) | ||||
Тэлефонны код: | +380-522 | ||||
Паштовы індэкс: | 25000-490 | ||||
Геаграфічныя каардынаты: | 48°30′36″ пн. ш. 32°16′00″ у. д. / 48.51° пн. ш. 32.266667° у. д.Каардынаты: 48°30′36″ пн. ш. 32°16′00″ у. д. / 48.51° пн. ш. 32.266667° у. д. | ||||
Кіраваград на мапе Ўкраіны Кіраваград | |||||
Галерэя здымкаў у Wikimedia Commons | |||||
Кіраваградзкая меская рада |
Кіровоград (па-ўкраінску: Кіровоград, да 1924 року — Лізаветград, у 1924—1934 роках — Зіноўеўск, у 1934—1939 роках — Кірава) — места на поўдні цэнтральнай часткі Ўкраіны, на рацэ Інгул. Адміністрацыйны цэнтар Кіраваградзкай вобласьці і Кіраваградзкага раёну. Плошча 103 км². Насельніцтва 245 700 чал. (2009).
Знаходзіцца за 250 км на поўдзень ад Кіева. Вузел аўтамабільных шляхоў, чыгуначная станцыя на лініі Чарналеская — Памочная, аэрапорт.
Этымалёгія назвы
Сваю назву места атрымала ў гонар расейскага савецкага палітычнага дзеяча Сяргея Кірава, які ніколі ў ім ня быў і ніякім чынам зь ім не зьвязаны.
У наш час грамадзкасьць уздымае пытаньне пра неабходнасьць перайменаваньня места (двойчы, у 1991 і 2001, праводзліся адпаведныя мескія рэфэрэндумы). Сярод прапанаваных назваў — Новаказачын[1] (гэтак звалася адна з слабодаў, на месцы якіх пазьней утварылася сучаснае места) і Лізаветград.
Гісторыя
- 1754: заснаваньне фартэцыі Сьв. Лізаветы, зь якім зьвязваюць пачатак гісторыі сучаснага места.
- 1775: мястэчка вакол фартэцыі пачало звацца Лізаветградам (дагэтуль, на думку шэрагу ўкраінскіх гісторыкаў, яно мела назву Новаказачын).
- 1784: атрымаў статус места, цэнтар павету.
- 1797: у Наварасейскай губэрні, з 1802 — у Мікалаеўскай, а з 1803 — у Хэрсонскай губэрні
- 1919: у складзе ЎССР.
- 1932: у Адэскай вобласьці.
- 1939: цэнтар вобласьці.
- 5 жніўня 1941 — 5 студзеня 1943: знаходзіўся пад нямецкай акупацыяй.
Насельніцтва
- 1939 — 103 тыс. чал.
- 1959 — 132 тыс. чал.
- 1972 — 201 тыс. чал.[2]
- 1991 — 277,9 тыс. чал.[3]
- 2001 — 254 тыс. чал.[4]
Эканоміка
Прадпрыемствы машынабудаваньня, лёгкай, харчовай і горнай прамысловасьці.
Асноўныя заводы: ЗАТ «Гідрасіла Груп» (па-ўкраінску: ЗАТ «Гідросила Груп», распрацоўка і вытворчасіць гідраўлічных сілавых машынаў і кампанэнтаў гідрамашынаў), ААТ «Чырвоная Зорка» (па-ўкраінску: ВАТ «Червона зірка», вытворчасьць засевак і тэхнікі па апрацоўцы глебы), ЗАТ НВП «Радый» (па-ўкраінску: ЗАТ НВП «Радiй», электроніка, сыстэмы абароны і кіраваньні для атамных электрастанцыяў).
Выдатныя мясьціны
Да гістарычна-архітэктурных помнікаў Кіраваграду належаць:
- Катэдральны сабор Раства Багародзіцы (Грэцкая царква, 1805—1812);
- Рэшткі Фартэцыі Сьв. Лізаветы (XVIII ст.);
- Комплекс збудаваньняў вайсковага мястэчка (кан. 1840-х — пач. 1850-х);
- Сабор Праабражэньня Гасподняга (XVIII—ХІХ стст.);
- Царква Покрыва Прасьв. Багародзіцы (1850—1875);
- Харальная сынагога (1853).
Галерея
-
Сабор Праабражэньня Гасподняга
-
Збудаваньне ў стылі мадэрн
-
Мастацкі музэй
-
Інгул у Кіраваградзе
-
Вуліца Кірава
-
Стадыён «Зірка»
-
Пешы мост праз Інгул
-
Меская рада
Месты-сябры
Вядомыя асобы
- Уладзімер Віньнічэнка (1880—1951) — украінскі дзяржаўны дзяяч, літаратар і публіцыст.
- Мозэс Гомбэрг (1866—1947) — амэрыканскі хімік-арганік, вядомы як «бацька хіміі радыкалаў».
- Яраслаў Івашкевіч (1894—1980) — польскі пісьменьнік, паэт, драматург, перакладнік.
- Іван Карпенка-Карый (Табілевіч) (1845—1907) — украінскі драматург і артыст.
- Марко Крапіўніцкі (1840—1910) — украінскі драматург, артыст, рэжысэр і адзін з заснавальнікаў сталага прафэсійнага ўкраінскага тэатра ў Лізаветградзе.
- Ігар Крутой (нар. 1954) — расейскі кампазытар.
- Генрых Нэйгауз (1888—1964) — піяніст, пэдагог і публіцыст.
- Караль Шыманоўскі (1882—1937) — польскі кампазытар, піяніст, пэдагог, музычны крытык, адзін з найбольш відных дзеячоў польскай музычнай культуры першай паловы XX ст.
Крыніцы
- ^ За українську назву — Новокозачин // «Вечірня газета» за 3 березня 2004 року
- ^ Кировоград // Большая советская энциклопедия, 3-е изд.: в 30 т. / Гл. ред. А.М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1969—1978.
- ^ Кировоград // Большой энциклопедический словарь / Гл. ред. В. П. Шишков. — М.: НИ «Большая Российская энциклопедия», 1998. — 640 с.: ил. ISBN 5-85270-262-5.
- ^ Всеукраїнський перепис населення 2001. Чисельність наявного населення та його розподіл за статтю. Кіровоградська область, м.Кіровоград (міськрада)
Літаратура
- Elizabetgród // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom II: Derenek — Gżack. — Warszawa, 1881. S. 344—345
- Елизаветград // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). СПб, 1890—1907.
Вонкавыя спасылкі
Крапіўніцкі — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў