Служба бясьпекі (Трэці райх)
Служба бясьпекі райхсфюрэра СС | |
Sicherheitsdienst des Reichsführers SS | |
Нарукаўны знак СД | |
Абрэвіятура | SD (СД) |
---|---|
Дата ўтварэньня | сакавік 1931 году |
Дата спыненьня існаваньня | 8 траўня 1945 року |
Тып | дзяржаўная арганізацыя |
Юрыдычны статус | спэцслужба |
Мэта | выведка, контрвыведка |
Штаб-кватэра | Вільгэльмштрасэ, Бэрлін |
Дзейнічае ў рэгіёнах | Нямеччына й акупаваныя ёю землі |
Матчына кампанія |
Агульныя СС Галоўнае кіраўніцтва імпэрскае бясьпекі |
Колькасьць супрацоўнікаў | 6,482 (люты 1944)[1] |
Слу́жба бясьпе́кі райхсфю́рэра СС (па-нямецку: Sicherheitsdienst des Reichsführers SS) (скарочана па-нямецку: SD ад SicherheitsDienst, па-беларуску: СД) — орган выведкі й контрвыведкі ў Трэцім райху й на акупаванавых Нямеччынай землях падчас Другое сусьветнае вайны. Заснаваная ў 1931 годзе як спэцслужба НСДАП і атрадаў СС. З 1939 году падпарадкавалася Галоўнаму кіраўніцтву імпэрскае бясьпекі (РСХА). Нясе адказнасьць за шматлікія злачынствы, выкарыстоўвалася для барацьбы з палітычнымі праціоўнікамі й запалохваньня насельніцтва. Вонкавыя падразьдзяленьні займаліся шпіянажам і патаемнымі апэрацыямі. Штаб-кватэра СД знаходзілася ў Бэрліне на Вільгэльмштрасэ ў Палацы прынца Альбрэхта.
Камандоўцы паліцыі бясьпекі й СД
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Нямеччына
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Потсдам — обэрштурмбанфюрэр СС Ота Брадфіш
- Касэль — штурмбанфюрэр СС Франц Мармон
- Трыест — обэрфюрэр СС Эмануэль Шэфэр
Нарвэгія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Брыгадэфюрэр СС Вальтэр Шталекер (з траўня па восень 1940)
Штандартэнфюрэр СС Генрых Фэліс (з восені 1940 и да канца войны)
Данія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Штандартэнфюрэр СС Рудольф Мільднэр (з 7 верасьня 1943 па 4 студзеня 1944)
- Штандартэнфюрэр СС Ота Бавэнзыпэн (з 4 студзеня 1944 па 5 траўня1945)
Грэцыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Штандартэнфюрэр СС Вальтэр Блюмэ
Багемія й Маравія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Брыгадэфюрэр СС Вальтэр Шталекер (да чэрвеня 1939)
- Обэрфюрэр СС Горст Бёмэ (1942)
- Обэрфюрэр СС Эрвін Вайнман (жнівень 1942)
Вугоршчына
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Обэрфюрэр СС Ганс-Ульрых Ґешке (з 27 траўня 1944 па 1 лютага 1945)
- Обэрштурмбанфюрэр СС Райнэр Ґотштайн (з 22 жніўня 1944 па 13 лютага 1945)
Сэрбія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Обэрфюрэр СС Вільгельм Фукс (з 1 лістапада 1941 па 5 студзеня 1942)
- Обэрфюрэр СС Эмануэль Шэфэр (з 5 студзеня 1942 па 10 лютага 1945)
Славакія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Штандартэнфюрэр СС Ёзэф Вітыска (з 15 лістапада 1944 па красавік 1945)
Нідэрлянды
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Брыгадэфюрэр СС Ганс Нокеман (з траўня па ліпень 1940)
- Групэнфюрэр СС Вільгельм Гарстэр (з 15 ліпеня 1940 па 23 жнівень 1943)
- Групэнфюрэр СС Эрых Наўман (зь верасьня 1943 па ліпень 1944)
- Обэрфюрэр СС Карл Эбэргард Шонгарт
Бэльгія й Паўночная Францыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Штандартэнфюрэр СС Канстантын Канарыс
- Обэрштурмбанфюрэр СС Карл Гасэльбагер
- Обэрштурмбанфюрэр СС Эрнст Элерс
- Ліль — обэрштурмбанфюрэр СС Гюнтэр Раўш
- Валёнія — обэрштурмбанфюрэр СС Эдуард Штраўх
Францыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Штандартэнфюрэр СС Гэльмут Кнохэн (з траўня 1940 па верасень 1944)
- Обэрштурмбанфюрэр СС Фрыдрых Зур (зь лістападу 1944)
- Руан — обэрштурмбанфюрэр СС Бруна Мюлер (з траўня па лістапад 1944)
- Рэн — обэрштурмбанфюрэр СС Гартмут Пульмэр
- Анжэ — штурмбаннфюрэр СС Ганс-Дытрых Эрнст
- Арлеан — гаўптштурмфюрэр СС Фрыдрых Мэрдшэ
- Марсэль — обэрштурмбанфюрэр СС Рольф Мюлер
- Манпэлье — обэрштурмбаннфюрэр СС Гэльмут Танцман
- Лімож — обэрштурмбанфюрэр СС Аўгуст Маер
- Вэстмарк (Мэц) — брыгадэфюрэр СС Антон Дункерн (зь ліпеня 1940 па чэрвень 1944)
Парыж
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Обэрштурмбанфюрэр СС Курт Лішка (са студзеня 1942 па верасень 1943)
- Обэрштурмбанфюрэр СС Ганс Гэншке (з кастрычніка 1943 па верасень 1944)
- Гаўптштурмфюрэр СС Мадэст фон Корф (зь ліпеня 1942 па травень 1943)
- Штурмбанфюрэр СС Карл Людке (24 ліпеня 1943 па 28 жнівеня 1944)
- Штурмбанфюрэр СС Гэрбэрт Гаген, (з жніўня 1940 па травень 1942)
- Штурмбанфюрэр Ганс Лютэр (з чэрвеня 1942 па кастрычнік 1943)
- Штурмбанфюрэр СС Франц Гот
- Штурмбанфюрэр СС Рудольф Шмэлінг
Эльзас (Страсбург)
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Обэргрупэнфюрэр СС Густаў Адольф Шэель (са жніўня 1940 па студзень 1941)
- Обэрфюрэр СС Ганс Фішэр (зь лістападу 1941 па сьнежань 1943)
- Штандартэнфюрэр СС Эрых Ізэльгорст (са студзеня па 10 сьнежань 1944)
Польшча
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Лодзь — обэрштурмбанфюрэр СС Ота Брадфіш (зь лета 1943 па сьнежань1944)
- Обэрфюрэр СС Лётар Бойтэль (з 13 верасьня па 23 кастрычніка 1939)
- Обэрштурмбанфюрэр СС Вальтэр Гамэр
- Штурмбанфюрэр СС Альфрэд Гасэльбэрг (з 23 кастрычніка па сьнежань 1939)
- Штурмбанфюрэр Вальтэр Гупэнкотэн (са студзеня 1940 па чэрвень 1941)
- Гаўптштурмфюрэр СС Фрыц Ліпгард (зь лістападу 1939 па кастрычнік 1943 г.)
- Обэрштурмбанфюрэр СС Ёахім Ільмэр (з кастрычніку 1943 па студзень 1945 г.)
- Обэрштурмбанфюрэр СС Бруна Мюлер (лістапад/сьнежань1939)
- Штурмбанфюрэр СС Вальтэр Гупэнкотэн (са сьнежня 1939 па студзень 1940)
- Штандартэнфюрэр СС Людвіг Ган (са студзеня па 14 жніўня 1940)
- Обэрштурмбанфюрэр СС Макс Гроскапф (са жніўня 1940 па лета 1943)
- Штандартэнфюрэр СС Рудольф Бац
- Штурмбанфюрэр СС Вільгэльм Альтэнлё (з жніўня 1941 па травень 1943 г.)
- Обэрштурмбанфюрэр СС Гэрбэрт Цымэрман (з 3 ліпеня 1943 па 9 студзеня 1944 г.)
СССР
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Эстонія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Штандартэнфюрэр СС Мартын Зандбэргер (з 3 сьнежня 1941 па лістапад 1943)
- Обэрштурмбанфюрэр СС Бэрнхард Баац (зь лістапада 1943 па кастрычнік 1944)
Летува
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Штандартэнфюрэр СС Ганс-Ёахіім Бёмэ
Украіна
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Кіеў — штандартэнфюрэр СС Эрых Эрлінгер
- Обэрштурмбанфюрэр СС Гэльмут Танцман (зь ліпеня 1941 па сакавік 1943)
- Обэрштурмбанфюрэр СС Ёзэф Вітыска (з сакавіка 1943 па 1944)
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Robert Gellately The Gestapo and German Society: Enforcing Racial Policy, 1933–1945. — 1992.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Олег Вишлёв. СД // Большая российская энциклопедия, 2015. — С. 584. — ISBN 978-5-85270-366-8.
Гэта — накід артыкула па гісторыі. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |