Актант (сузор’е)
| Актант | |
 | |
| Лацінская назва | Octans |
|---|---|
| · у родным склоне | Octantis |
| · скарот | Oct |
| Простае ўзьняцьцё | 22г |
| Схіленьне | −90° |
| Квадрант | SQ4 |
| Плошча | 291 кв. гр. (50-е) |
| Зорак паводле Баера/Флэмстыда | 27 |
| Зорак з плянэтамі | 3 |
| Зорак ярчэй за 3.00m | 0 |
| Зорак у 10 пк (32,62 сьв. г.) | 1 |
| Найярчэйшая зорка | ν Oct (3,73m) |
| Найбліжэйшая зорка | LHS 531 (28,11 сьв. г., 8,62 пк) |
| Аб’екты Мэсье | Няма |
| Мэтэорныя патокі | Няма |
| Памежныя сузор’і | |
| Назіраецца ў шыротах паміж +0° і −90°. Найлепш назіраецца ў 21:00 на працягу кастрычніка. | |
Актант (па-лацінску: Octans, Oct) — цьмянае сузор’е ў паўднёвай частцы неба. Гэтая частка неба была выдзеленая пад сузор’е Нікаля Люі дэ Лякайлем у XVIII стагодзьдзі.
У Актанце зьмяшчаецца паўднёвы нябесны полюс. У адрозьненьне ад паўночнага полюсу, паўднёвы полюс ня мае яскравай палярнай зоркі; σ Актанта — зорка акурат побач з паўднёвым нябесным полюсам, але яе складана назіраць няўзброеным вокам: яна мае зорную велічыню толькі 5,6. Для таго, каб адшукаць паўднёвы полюс, звычайна выкарыстоўваюць Крыж, які паказвае проста на полюс.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Сузор’е Актанта, складзенае зь цёмных прыпалярных зорак, было прапанавана Нікаля Люі дэ Лякайлем у 1732 годзе. Першапачаткова сузор’е называлася «Актант Гэдлі» (па-лацінску: Octans Hadleianus), паводле Джона Гэдлі, які вынайшаў актант у 1730 годзе.
Сузор’е ня грае ніякай ролі ў міталёгіі народаў сьвету, галоўным чынам з-за свайго вельмі паўднёвага знаходжаньня.[1]
Зоркі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Актант — вельмі цёмнае сузор’е: найярчэйшая яго зорка, ν Актанта, мае зорную велічыню толькі 3,73. σ Актанта, паўднёвая палярная зорка, мае зорную велічыню 5,46 і ляжыць за 1° ад паўднёвага нябеснага полюсу. Зорку складана адрозьніць у небе няўзброеным вокам, таму яна не прыдатная для навігацыі.[2]
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Staal 1988. С. 257.
- ^ Staal 1988. С. 258.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Staal, Julius D. W. The New Patterns in the Sky: Myths and Legends of the Stars. — The McDonald and Woodward Publishing Company, 1988. — ISBN 0-939923-04-1
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Актант (сузор’е) — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
