Сьпягла
| Сьпягла | |
| трансьліт. Śpiahla | |
| Першыя згадкі: | 1503 |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Вялейскі |
| Сельсавет: | Іскі |
| Насельніцтва: |
|
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1771 |
| Паштовы індэкс: | 222445 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°44′56.00″ пн. ш. 26°39′56.99″ у. д. / 54.7488889° пн. ш. 26.6658306° у. д.Каардынаты: 54°44′56.00″ пн. ш. 26°39′56.99″ у. д. / 54.7488889° пн. ш. 26.6658306° у. д. |
Сьпягла на мапе Беларусі ±   Сьпягла | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Сьпя́гла[1] — вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Іскага сельсавету.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Першыя ўзгадкі аб мястэчку датуюцца 1503-1504 гадамі, калі паселішча ўзгадваецца як воласьць Сьпягло (Сьпегляны) у Крэўскім павеце, якую вялікі князь Аляксандар падараваў князю Міхаілу Іванавічу Заслаўскаму і Мсьціслаўскаму, уладальніку Мсьціслаўскага княства [2].
Славутасьці
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Асобы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Зянон Ломаць — беларускі дзяржаўны дзеяч, у 2006—2010 гадах старшыня Камітэту дзяржаўнага кантролю Рэспублікі Беларусь[3].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
- ^ Веліч былога мястэчка Спягла: з самым вялікім прыходам і манастыром базыльян // Шлях перамогі
- ^ Как живут заслуженные люди (рас.) // «Советская Белоруссия»