Воўчын: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д r2.7.1) (робат дадаў: be:Вёска Воўчын
Jauhienij (гутаркі | унёсак)
Радок 46: Радок 46:
=== Помнікі архітэктуры ===
=== Помнікі архітэктуры ===
* Капліца Сьв. Уладзімера
* Капліца Сьв. Уладзімера
* Касьцёл Найсьв. Тройцы
* [[Троіцкі касьцёл (Воўчын)|Касьцёл Найсьв. Тройцы]]
* Могілкі габрэйскія
* Могілкі габрэйскія
* Могілкі старыя хрысьціянскія
* Могілкі старыя хрысьціянскія

Вэрсія ад 14:59, 13 лютага 2011

Воўчын
Першыя згадкі: 16 стагодзьдзе
Вобласьць: Берасьцейская
Раён: Камянецкі
Сельсавет: Воўчынскі
Вышыня: 137 м н. у. м.
Насельніцтва: 502 (1992)
Колькасьць двароў: 193
Тэлефонны код: +375 1631
Паштовы індэкс: 225083
Аўтамабільны код: 1
Геаграфічныя каардынаты: 52°17′ пн. ш. 23°19′ у. д. / 52.283° пн. ш. 23.317° у. д. / 52.283; 23.317Каардынаты: 52°17′ пн. ш. 23°19′ у. д. / 52.283° пн. ш. 23.317° у. д. / 52.283; 23.317
Воўчын на мапе Беларусі
Воўчын
Воўчын
Воўчын

Во́ўчынвёска ў Камянецкім раёне Берасьцейскай вобласьці, на рацэ Пульва, за 55 км на паўднёвы захад ад Камянца, за 10 км на паўднёвы захад ад чыгуначнай станцыі Высока-Літоўск. Воўчын уваходзіць у склад і зьяўляецца цэнтрам Воўчынскага сельсавету.

Гісторыя

У XVI ст. мястэчка Воўчын належала роду Солтанаў, пасьля — Гасеўскім, Сапегам, Флямінгам, Чартарыскім, Пуслоўскім і Нарбутам. У 1769 годзе канфэдэраты барскія забралі з Воўчына 7 гарматаў і шмат амуніцыі [1]. У 1938 годзе ў воўчынскім касьцёле пахаваныя былі рэшткі Станіслава Аўгуста Панятоўскага, перавезеныя там з Санкт-Пецярбургу1995 годзе перададзеныя да варшаўскай катэдры) [2].

Насельніцтва

  • 1970 — 162 двары, 460 жыхароў
  • 1992 — 193 двары, 502 жыхары

Інфраструктура

Інфармацыя для турыстаў

Помнікі архітэктуры

  • Капліца Сьв. Уладзімера
  • Касьцёл Найсьв. Тройцы
  • Могілкі габрэйскія
  • Могілкі старыя хрысьціянскія
  • Сынагога
  • Царква Сьв. Мікалая
  • Млын

Страчаная спадчына

  • Палацава-паркавы комплекс Чартарыйскіх

Вядомыя выхадцы

Крыніцы

  1. ^ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VIII: Perepiatycha — Pożajście. — Warszawa, 1887. S. 867 (пол.)
  2. ^ Wołczyn (w:) Internetowa encyklopedia PWN  (пол.)

Літаратура

Вонкавыя спасылкі