Воўчын: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Luckas-bot (гутаркі | унёсак) д r2.7.1) (робат дадаў: be:Вёска Воўчын |
|||
Радок 46: | Радок 46: | ||
=== Помнікі архітэктуры === |
=== Помнікі архітэктуры === |
||
* Капліца Сьв. Уладзімера |
* Капліца Сьв. Уладзімера |
||
* Касьцёл Найсьв. Тройцы |
* [[Троіцкі касьцёл (Воўчын)|Касьцёл Найсьв. Тройцы]] |
||
* Могілкі габрэйскія |
* Могілкі габрэйскія |
||
* Могілкі старыя хрысьціянскія |
* Могілкі старыя хрысьціянскія |
Вэрсія ад 14:59, 13 лютага 2011
Воўчын | |
Першыя згадкі: | 16 стагодзьдзе |
Вобласьць: | Берасьцейская |
Раён: | Камянецкі |
Сельсавет: | Воўчынскі |
Вышыня: | 137 м н. у. м. |
Насельніцтва: | 502 (1992) |
Колькасьць двароў: | 193 |
Тэлефонны код: | +375 1631 |
Паштовы індэкс: | 225083 |
Аўтамабільны код: | 1 |
Геаграфічныя каардынаты: | 52°17′ пн. ш. 23°19′ у. д. / 52.283° пн. ш. 23.317° у. д.Каардынаты: 52°17′ пн. ш. 23°19′ у. д. / 52.283° пн. ш. 23.317° у. д. |
Воўчын на мапе Беларусі Воўчын |
Во́ўчын — вёска ў Камянецкім раёне Берасьцейскай вобласьці, на рацэ Пульва, за 55 км на паўднёвы захад ад Камянца, за 10 км на паўднёвы захад ад чыгуначнай станцыі Высока-Літоўск. Воўчын уваходзіць у склад і зьяўляецца цэнтрам Воўчынскага сельсавету.
Гісторыя
У XVI ст. мястэчка Воўчын належала роду Солтанаў, пасьля — Гасеўскім, Сапегам, Флямінгам, Чартарыскім, Пуслоўскім і Нарбутам. У 1769 годзе канфэдэраты барскія забралі з Воўчына 7 гарматаў і шмат амуніцыі [1]. У 1938 годзе ў воўчынскім касьцёле пахаваныя былі рэшткі Станіслава Аўгуста Панятоўскага, перавезеныя там з Санкт-Пецярбургу (у 1995 годзе перададзеныя да варшаўскай катэдры) [2].
Насельніцтва
Інфраструктура
Інфармацыя для турыстаў
Помнікі архітэктуры
- Капліца Сьв. Уладзімера
- Касьцёл Найсьв. Тройцы
- Могілкі габрэйскія
- Могілкі старыя хрысьціянскія
- Сынагога
- Царква Сьв. Мікалая
- Млын
Страчаная спадчына
- Палацава-паркавы комплекс Чартарыйскіх
Вядомыя выхадцы
- Станіслаў Аўгуст Панятоўскі — апошні кароль Рэчы Паспалітай
Крыніцы
- ^ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VIII: Perepiatycha — Pożajście. — Warszawa, 1887. S. 867 (пол.)
- ^ Wołczyn (w:) Internetowa encyklopedia PWN (пол.)
Літаратура
- Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VIII: Perepiatycha — Pożajście. — Warszawa, 1887. S. 865—867