Дублін (вёска)
| Дублін | |
| трансьліт. Dublin | |
| Першыя згадкі: | XVI ст. |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Гомельская |
| Раён: | Брагінскі |
| Сельсавет: | Малажынскі |
| Насельніцтва: | 260 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 2344 |
| Паштовы індэкс: | 247639 |
| Нумарны знак: | 3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 51°44′0″ пн. ш. 30°20′0″ у. д. / 51.73333° пн. ш. 30.33333° у. д.Каардынаты: 51°44′0″ пн. ш. 30°20′0″ у. д. / 51.73333° пн. ш. 30.33333° у. д. |
Дублін на мапе Беларусі ±   Дублін | |
Дублі́н[1] (таксама Даблі́н[1]) — вёска ў Брагінскім раёне Гомельскай вобласьці. Дублін уваходзіць у склад Малажынскага сельсавету.
Геаграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Месьціцца за 6 км на паўднёвы ўсход ад Брагіну, 34 км ад чыгуначнай станцыі Хвойнікі (на ветцы Васілевічы — Хвойнікі ад лініі Каленкавічы — Гомель), 136 км ад Гомелю.
Пляніровачна складаецца з прамалінейнай вуліцы, арыентаванай з паўднёвага ўсходу на паўднёвы захад, якая на поўначы далучаецца да шыротнай вуліцы, а на захадзе да яе пад вострым кутом далучаецца кароткая прамалінейная вуліца. Забудова драўляная сядзібнага тыпу.
На поўначы сетка мэліярацыйных каналаў. Побач ёсьць радовішчы торфу.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Выяўленыя ў XIX стагодзьдзі археалягічныя знаходкі сьведчаць пра дзейнасьць чалавека ў гэтых месцах з глыбокай старажытнасьці. Подле пісьмовых крыніцаў вядомая з XVI стагодзьдзя як паселішча ВКЛ, уладаньне князя Вішнявецкага, у 2-й палове XVII стагодзьдзя — Канецпольскіх. Пасьля 2-га падзелу Рэчы Паспалітай (1793 год) у складзе Расейскай імпэрыі. З 1811 году валоданьне Ракіцкіх. У 1897 годзе ў вёсцы знаходзіліся капліца, школа граматы, хлебазапасны магазын, 2 ветракі, кузьня, у Брагінскай воласьці Рэчыцкага павету Менскай губэрні.
З 8 сьнежня 1926 году па 30 сьнежня 1927 году цэнтар Дублінскага сельсавету Брагінскага раёну Рэчыцкай вобласьці, з 9 чэрвеня 1927 году Гомельскай акругі, дзейнічала пачатковая школа. У 1930 годзе арганізаваны калгас «Добраахвотнік», працавалі кузьня й вятрак.
Падчас Другой сусьветнай вайны на франтах і ў партызанскай барацьбе загінулі 83 мясцовыя жыхары. У памяць пра загінулых у 1970 годзе пастаўленая скульптура салдата. З 1987 году цэнтар Сьпярыскага сельсавету, у калгасе імя Ю. А. Гагарына.
З 26 верасьня 2006 году ў складзе Чамярыскага сельсавету[2]. З 1 сьнежня 2009 году ў складзе Малажынскага сельсавету[3].
Інфраструктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У вёсцы ёсьць сярэдняя школа, клюб, бібліятэка, фэльчарска-акушэрскі пункт, аддзяленьне сувязі, крама.
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- 1850 год — 215 двароў
- 1897 год — 71 двор, 477 жыхароў
- 1908 год — 90 двароў, 583 жыхары
- 1959 год — 609 жыхароў (паводле перапісу)
- 1999 год — 379 жыхароў
- 2004 год — 133 гаспадаркі, 354 жыхары
- 2010 год — 260 жыхароў
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 1, кн. 1. Гомельская вобласць / С.В. Марцэлеў; рэдкал.: Г.П. Пашкоў (гал. рэд.) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2004. — 632 с.: іл. ISBN 985-11-0303-9. C. 79
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4. (pdf) С. 72—73
- ^ «Об изменении административно-территориального устройства районов Гомельской области». Решение Гомельского областного Совета депутатов от 26 сентября 2006 г. № 295(рас.)
- ^ «Об изменении административно-территориального устройства Брагинского района Гомельской области». Решение Гомельского областного Совета депутатов от 1 декабря 2009 г. № 276(рас.)