Галіна Жураўкова
| Галіна Жураўкова | |
| 3-я кіраўніца справамі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь | |
|---|---|
| 22 лютага 2001 — 10 лютага 2004 | |
| Прэзыдэнт | Аляксандар Лукашэнка |
| Прэм’ер-міністар | Уладзімер Ярмошын (да 1 кастрычніка 2001), Генадзь Навіцкі (да 10 ліпеня 2003), Сяргей Сідорскі |
| Папярэднік | Уладзімер Ганчарэнка |
| Наступнік | Генадзь Лаўранкоў |
| Асабістыя зьвесткі | |
| Нарадзілася | 19 верасьня 1952 (73 гады) вёска Бародкі, Чавускі раён, Магілёўская вобласьць, Беларуская ССР, СССР |
| Адукацыя | Віцебскі тэхналягічны інстытут лёгкай прамысловасьці (1986) |
| Сужэнец | Уладзімер Жураўкоў |
| Дзеці | Сын; прыёмны сын Віталь Пахомаў[1] |
Галіна Анісімаўна Жураўкова (нар. 1952; в. Бародкі, Чавускі раён, Магілёўская вобласьць, цяпер Беларусь) — дзяржаўная дзяячка Рэспублікі Беларусь. 3-я кіраўніца справамі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь (2001—2004).
Жыцьцяпіс
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У 1974—1987 гг. працавала на Чавускім раённым камбінаце бытавога абслугоўваньня: інспэктаркай кадраў, кіраўніцай і старшым тэхнолягам. У 1986 г. скончыла Віцебскі тэхналягічны інстытут лёгкай прамысловасьці. У 1987—1992 гг. была начальніцай управы бытавога абслугоўваньня Бярозаўскага раёну(ru) (Ханты-Мансійская аўтаномная акруга, Цюменская вобласьць, Расейская СФСР) і кіраўніцай Белаярскага вытворчага аб’яднаньня (Ханты-Мансійская аўт. акруга, Расея). У 1992—1994 гг. — кіраўніца швейнай фабрыкі «Дзіна» (Вяліж, Смаленская вобласьць, Расея). У 1994—1995 гг. — начальніца аддзела абслугоўваньня дзярж.спэц.мерапрыемстваў Кіраўніцтва справамі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь (КСП РБ). У 1995—2001 гг. — старшыня канцэрна «Белмастацпромыслы» КСП РБ.
22 лютага 2001 г. заняла пасаду кіраўніцы справаў прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь, на якой заставалася да адстаўкі 10 лютага 2004 г. у сувязі затрыманьнем для расьсьледаваньня крымінальнай справы[2].
Крадзеж
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]На пачатку чэрвеня 2004 г., праз 4 месяцы арышту ў Сьледчым ізалятары КДБ Беларусі, яе выпусьцілі пад падпіску аб нявыезьдзе за мяжу[3]. На кастрычнік 2004 г. за Жураўкову заплацілі звыш $1,633 млн у якасьці спагнаньня за крадзеж у дзяржаўнага прадпрыемства «Белая Русь» КСП РБ[4]. 2 сьнежня пазоўнік ад «Белай Русі» заявіў суду аб нанесеных стратах у $3,627 млн, у тым ліку пры гандлі цукрам на $3,264 млн (90%), нафтапрадуктамі — на $260 тыс. (7%) і тытунем — на $118 тыс. (3%)[5]. Сьледзтву ўдалося даказаць крадзяжы Жураўковай і кіраўніцтвам «Белай Русі» пры закупе цукру-сырцу за мяжой, нафтавым гандлі і пастаўцы ў Беларусь цыгарэтаў «LD»(en) («Галахер Груп»(en); Ўэйбрыдж, графства Сурэй, Ангельшчына) на $3 626 547[6].
8 лютага 2005 г. Вярхоўны суд Рэспублікі Беларусь вырак яе на 4 гады зьняволеньня з канфіскацыяй маёмасьці і забаронай пасьля зьняволеньня займаць кіраўнічыя пасады цягам наступных 5 гадоў за «завалоданьне маёмасьцю, учыненае службовай асобай з выкарыстаньнем сваіх службовых паўнамоцтваў, паўторна групай асобаў па папярэдняй змове, у асабліва буйным памеры»[7] (частка 4 артыкула 210 Крымінальнага кодэксу Рэспублікі Беларусь)[8]. Да ўсіх 5 асуджаных ужылі артыкул 70 «Прызначэньне больш мяккага пакараньня, чым прадугледжваецца за дадзенае злачынства» Крымінальнага кодэксу Беларусі. Аднолькавае з Жураковай пакараньне атрымалі начальнік управы зьнешнеэканамічных сувязяў КСП РБ Юры Матусевіч і намесьнік кіраўніка «Белай Русі» Аляксандар Мурашка. Па 5 гадоў зьняволеньня атрымалі кіраўнік «Белай Русі» Віктар Асіпенка і начальнік аддзела паставак нафтапрадуктаў «Белай Русі» Сяргей Сьцяпанаў. У якасьці закладу суд канфіскаваў у 4 абвінавачаных, у тым ліку Жураўковай, на карысьць «Белай Русі» $3,251 млн. Таксама суд пастанавіў спагнаць з асуджаных яшчэ каля 425 млн беларускіх рублёў[9] ($197,2 тыс.)[10]. У красавіку 2005 г. А. Лукашэнка памілаваў Жураўкову сваім указам[11].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Алег Грузьдзіловіч. За што былі асуджаныя муж і сын Галіны Жураўковай // Радыё «Свабода», 17 студзеня 2005 г. Праверана 13 сьнежня 2015 г.
- ^ Алег Грузьдзіловіч. Былой кіраўніцы справаў прэзыдэнта Г.Жураўковай абвінавачаньне выставяць цягам трох дзён // Радыё «Свабода», 11 лютага 2004 г. Праверана 13 сьнежня 2015 г.
- ^ Алег Грузьдзіловіч. Былую кіраўніцу справаў прэзыдэнта Галіну Жураўкову вызвалілі з ізалятару КГБ // Радыё «Свабода», 11 чэрвеня 2004 г. Праверана 13 сьнежня 2015 г.
- ^ Алег Грузьдзіловіч. Былая кіраўніца справаў прэзыдэнта Галіна Жураўкова заявіла, што невінаватая ў крадзяжы 3,5 мільёнаў даляраў // Радыё «Свабода», 28 кастрычніка 2004 г. Праверана 13 сьнежня 2015 г.
- ^ Алег Грузьдзіловіч. Прадпрыемства «Белая Русь» патрабуе ад Галіны Жураўковай і яе суўдзельнікаў больш як 3 мільёны даляраў // Радыё «Свабода», 2 сьнежня 2004 г. Праверана 13 сьнежня 2015 г.
- ^ Алесь Кудрыцкі. Суд без Жураўковай // Наша ніва : газэта. — 11 лютага 2005. — № 6 (412). — С. 1, 3. — ISSN 1819-1614.
- ^ БелТА. Галіне Жураўковай вынеслі прыгавор // Зьвязда : газэта. — 9 лютага 2005. — № 22 (25354). — ISSN 1990-763x.
- ^ Асудзілі Жураўкову // Беларус : газэта. — люты 2005. — № 505.
- ^ Мікола Дзябёла. Жураўкову на Палесьсе этапуюць // Зьвязда : газэта. — 10 лютага 2005. — № 23 (25355). — ISSN 1990-763x.
- ^ Сярэднеўзважаны курс беларускага рубля ў адносінах да замежных валют на валютным рынку Рэспублікі Беларусь за 2005 год (2 155,13 руб. за $) // Нацыянальны банк Рэспублікі Беларусь, 2006 г. Праверана 13 сьнежня 2015 г.
- ^ БелаПАН. Валянцін Сукала: Лукашэнка памілаваў Жураўкову ў красавіку 2005 году // Радыё «Свабода», 8 лютага 2006 г. Праверана 13 сьнежня 2015 г.
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу] |
Гэта — накід артыкула пра палітыка. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |