Канстанцін Севярынец

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Канстанцін Севярынец
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся 4 верасьня 1952(1952-09-04)
Памёр 1 кастрычніка 2021(2021-10-01) (69 гадоў)
Дзеці Павал Севярынец і Ганна Севярынец
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці паэт, журналіст
Узнагароды
мэдаль „За адвагу на пажары“

Канстанці́н Па́ўлавіч Севяры́нец (Кастусь Севярынец; 4 верасьня 1952, в. Унорыца, Рэчыцкі раён, Гомельская вобласьць — 1 кастрычніка 2021, Віцебск) — беларускі журналіст, паэт, публіцыст, перакладчык, аўтар паэтычных кніжак для дзяцей.

Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Скончыў Унорыцкую пачатковую школу, васьмігодку ў в. Глыбаве, сярэднюю школу ў г. Таўрогі (Летува). Вучыўся на расейскім аддзяленьні філялягічнага факультэту Беларускага дзяржаўнага унівэрсытэту, спэцыяльнасьць — настаўнік расейскай мовы і літаратуры. У 1972—1974 гадах праходзіў службу ў адной з артылерыйскіх брыгад Маскоўскай вайсковай акругі. Падчас службы быў узнагароджаны мэдалём «За отвагу на пожаре»[1]. У 1976 годзе працаваў дырэктарам у Пагасьцянскай васьмігодкі пад Воршай[2].

З 1979 году працаваў ў журналістыцы. Працаваў карэспандэнтам БЕЛТА—ТАСС па Віцебскай вобласьці, у рэспубліканскіх газэтах «Советская Белоруссия», «Семь дней», райгазэце «Ленінскі прызыў», шматтыражцы «Красный Октябрь», віцебскай абласной газэце «Народнае слова», часопісе «Служба спасения 01», на Беларускім радыё. Пісаў вершы для дзяцей. У якасьці віцебскага ўласнага карэспандэнта пісаў крымінальныя нарысы для менскай «Детективной газеты»[3].

Творчасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дэбютаваў на старонках «Знамя юности» і «Сельской газеты». Нізкі вершаў і перакладаў, як на беларускай, так і на расейскай мовах, у розныя гады друкавалі «Настаўніцкая газета», «Советская Белоруссия», «Чырвоная змена», «Наша ніва», пэрыядычныя выданьні раённай і абласной прэсы. Са сваімі творамі друкаваўся ў часопісах «Нёман», «Беларусь», «Вожатый», «FloriДа», альманаху «Па камянях як па зорах», штогодніку «Далягляды», кнізе-дасьледаваньні «З глыбінь жыватворных».

У 2008 годзе — ляўрэат прэміі «Лепшыя радкі „Фларыды“»[4] расейскамоўнага часопісу «FloriДа» (Маямі, ЗША) за шэраг паэтычных публікацыяў. Пераможца міжнароднага конкурсу радыё «Свабода» на найлепшы пераклад тэксту песьні «Fairitaile» (па-беларуску: Казка), зь якой Аляксандар Рыбак перамог на «Эўрабачаньні-2009»[5]. Суаўтар першай беларускай азбукі для iPod «Буквар: Родная азбука»[6][7].

Перакладаў з сэрбскай і харвацкай моваў[8]. У сааўтарстве з Іванам Чаротам перакладаў для беларускіх часопісаў, альманахаў і анталёгій творы паэтаў з былой Югаславіі. Пераклаў на беларускую мову творы З. Джуканавіча, Д. Тадзіянавіча, С. Янковіча, Г. Крклеца, клясыкаў Й. Ёванавіча-Змая і Д. Максімовіч. Пераклады друкаваліся ў альманаху «Далягляды», часопісах «Нёман», «Беларусь», штотыднёвіку «Літаратура і мастацтва».

Аўтар пяці зборнікаў крымінальных нарысаў (у сэрыі «Библиотечка детективной газеты»), зборніку абранай лірыкі «Пока дышу», кніжкі дзіцячых вершаў «Там, где радуга живёт».

Водгукі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Літаратурны крытык прафэсар Іван Штэйнер характарызуючы паэзію Кастуся Севярынца, піша: «У нечым пераклікаючыся з выслоўем Андрэя Вазьнясенскага „Стихи не пишутся — случаются, как утро или же закат…“, Севярынец сьцьвярджае ўласнае: „Вдруг захлестнет меня стихотворенье и невзначай взойдет из-под пера…“. Канстанцін Севярынец — перш за ўсё лірык, які ўласнымі вачыма глядзіць на гэты сьвет і адкрывае ў ім прыгажосьць, якую яшчэ не заўважылі людзі, і імкнецца падзяліцца гэтым адкрыцьцём з усімі на чароўнай зямлі»[1].

Галоўны рэдактар часопіса «FloriДа» (ЗША) Аляксандар Росін піша пра паэзію Севярынца: «Усё пераплецена ў гэтым сьвеце. Я ўчытваюся ў радкі Кастуся Севярынца, а пазнаю штосьці новае пра сябе. У гэтым хітрасьць сапраўднай паэзіі. І прыдуманы Маркэсам горад Маконда, і сапраўдны горад Таруса, у якім дагэтуль лунае дух Паўстоўскага, Забалоцкага, Цьвятаевай, Бродскага, і маленькая палеская вёсачка Унорыца, дзе прайшлі дзіцячыя гады Кастуся. — для мяне, чытача, зьвёны аднаго ланцуга»[9].

Старшыня Саюзу пісьменьнікаў Беларусі Мікалай Чаргінец выказаўся пра кнігу Кастуся Севярынца «Шабаш негодяев»: «асаблівасьці пісьмовай манеры зносін Кастуся Севярынца з чытачом ва ўменьні знайсьці дэталь і, адштурхнуўшыся ад яе, пазначыць характар, вызначыць тып да поўнай пазнавальнасьці. Нарысы, сабраныя ў гэтай кніжцы, напісаны па гарачых сьлядах падзей. Але пры цалкам вытлумачальнай рэзкасьці малюнку на мамэнтальных здымках такога пляну, у іх выразна праступае пазыцыя аўтара: „даказаць ад адваротнага“, што праўдзівую каштоўнасьць у чалавечых узаемаадносінах складаюць хрысьціянскія запаведзі, а не выродлівая філязофія пэрсанажаў з „Шабашу негодяев“…»[1].

Бібліяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • «З глыбінь жыватворных» (1990 г.), напару зь Мікалаем Лясьнічым
  • «Пока дышу» (1997 г.), зборнік выбранай лірыкі
  • «Там, где радуга живёт» (2007 г.), кніга дзіцячых вершаў
  • «Шабаш негодяев»
  • «Пока цветёт сирень» (2012 г.), лірыка

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б в Іван Штэйнер Мои корни – в деревеньке Унорица Праверана 24 ліпеня 2015 г.
  2. ^ Кастусь Севярынец. Govorim.by. Праверана 18 снежня 2012 г.
  3. ^ Кастусь Севярынец: «Калі Паша з дзяўчынай пабярэцца, то будзе ёй добрым памочнікам!..». Народная Воля (8 лютага 2011). Праверана 24 ліпеня 2015 г.
  4. ^ Кастусь Северинец. час. «Флорида». Праверана 24 ліпеня 2015 г.
  5. ^ «Казка» па-беларуску. Свободные новости плюс. Праверана 24 ліпеня 2015 г.
  6. ^ Вершы Кастусь Севярынец: Свая азбука. Мова нанова (26 красавіка 2014). Праверана 24 ліпеня 2015 г.
  7. ^ Ася Паплаўская (17 ліпеня 2013) Беларуская азбука для дзетак. Вучыце з планшэта!. БелаПАНПраверана 24 ліпеня 2015 г.
  8. ^ 13 км — мой шчасьлівы чортаў тузін : час.. — Т. 2007. — № 3 (54).
  9. ^ Росін А. М. Экспресс «Кастусь Северинец » Праверана 24 ліпеня 2015 г.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]