Эльфрыдэ Елінэк

Эльфрыдэ Елінэк
Асабістыя зьвесткі
Нарадзілася	20 кастрычніка 1946(1946-10-20) (72 гады) Мюрцушляг, Аўстрыя
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьніца, драматург, сцэнарыстка, паэтка, перакладнік, навэліст, аўтарка, лібрэтыст і літаратурны крытык
Мова	нямецкая мова
Узнагароды	Нобэлеўская прэмія ў галіне літаратуры (2004) прэмія Георга Бюхнера[d] (1998) Walter-Hasenclever-Preis der Stadt Aachen[d] (1994) Q1095574? (2000) Прэмія Франца Кафкі (2004) Heinrich-Böll-Preis[d] (1986) Stig Dagerman Prize[d] (2004) Literaturpreis des Landes Steiermark[d] (1987) Mülheimer Dramatikerpreis[d] (2002, 2004, 2009, 2011) Roswitha Prize[d] (1978) Peter-Weiss Prize[d] (1994) Österreichischer Kunstpreis für Literatur[d] (1983) City of Vienna Literature Prize[d] (1989)
Подпіс
Эльфрыдэ Елінэк у Вікісховішчы
http://www.elfriedejelinek.com/

Эльфрыдэ Елінэк (па-нямецку: Elfriede Jelinek) (нарадзілася 20 кастрычніка 1946) — аўстрыйская пісьменьніца і драматург габрэйскага паходжаньня, якая піша пераважна на фэміністычныя тэмы.

Нарадзілася Елінэк у аўстрыйскім мястэчку Мюрцушлаг, яе бацька, габрэй, паходзіць з Чэхіі, а маці — зь Вены. Елінэк атрымала музычную адукацыю ў Венскай кансэрваторыі. Ейны літаратурны дэбют адбыўся ў 1967 годзе, калі яна выдала сваю першую кнігу паэзіі. Елінэк піша прозу, вершы і п’есы. Паводле рамана Елінэк «Піяністка» рэжысэр Міхаэль Ханэке зьняў фільм, які атрымаў Гран-пры на Канскім кінафэстывалі 2001 году. Сярод іншых твораў пісьменьніцы — раманы «Пажадлівасьць» (Lust) і «Каханкі» (Die Liebhaberinnen). У 2004 годзе Елінэк атрымала Нобэлеўскую прэмію ў галіне літаратуры «за музычныя плыні галасоў і контар-галасоў у яе раманах і п’есах, якія з выключнай моўнай стараннасьцю дэманструюць абсурднасьць грамадзкіх клішэ і іхнюю прыгнятальную сілу». Асноўныя тэмы ейнай творчасьці: жаночая сэксуальнасьць, вайна паміж жанчынай і мужчынам.

Вонкавыя спасылкі

• Афіцыйная хатняя старонка (па-нямецку)
• Нобэлеўскую прэмію за літаратуру атрымала аўстрыйка Эльфрыдэ Елінэк