Эльфрыдэ Елінэк
Эльфрыдэ Елінэк (па-нямецку: Elfriede Jelinek) (нарадзілася 20 кастрычніка 1946) — аўстрыйская пісьменьніца і драматург габрэйскага паходжаньня, якая піша пераважна на фэміністычныя тэмы.
Нарадзілася Елінэк у аўстрыйскім мястэчку Мюрцушлаг, яе бацька, габрэй, паходзіць з Чэхіі, а маці — зь Вены. Елінэк атрымала музычную адукацыю ў Венскай кансэрваторыі. Ейны літаратурны дэбют адбыўся ў 1967 годзе, калі яна выдала сваю першую кнігу паэзіі. Елінэк піша прозу, вершы і п’есы. Паводле рамана Елінэк «Піяністка» рэжысэр Міхаэль Ханэке зьняў фільм, які атрымаў Гран-пры на Канскім кінафэстывалі 2001 году. Сярод іншых твораў пісьменьніцы — раманы «Пажадлівасьць» (Lust) і «Каханкі» (Die Liebhaberinnen). У 2004 годзе Елінэк атрымала Нобэлеўскую прэмію ў галіне літаратуры «за музычныя плыні галасоў і контар-галасоў у яе раманах і п’есах, якія з выключнай моўнай стараннасьцю дэманструюць абсурднасьць грамадзкіх клішэ і іхнюю прыгнятальную сілу». Асноўныя тэмы ейнай творчасьці: жаночая сэксуальнасьць, вайна паміж жанчынай і мужчынам.
На беларускую мову Нобэлеўскую лекцыю Елінэк пераклаў Альгерд Бахарэвіч[5], урывак з рамана «Дзеці мёртвых» — Вольга Гронская[6].
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Elfriede Jelinek // Інтэрнэт-база зьвестак фантастыкі (анг.) — 1995.
- ^ Elfriede Jelinek // Discogs (анг.) — 2000.
- ^ Elfriede Jelinek // filmportal.de — 2005.
- ^ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (фр.): плятформа адкрытых зьвестак — 2011.
- ^ Наўзбоч. Нобелеўская лекцыя
- ^ Елінэк, Эльфрыдэ. Дзеці мёртвых (Урывак з рамана) // ARCHE. № 9 (108) — 2011. С. 265—275.