Перайсьці да зьместу

Тоні Паркер

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Тоні Паркер
Пазыцыя: разыгрываючы абаронца
Рост: 1,88 ± 0,01 м[1]
Вага: 81 кг[1]
Грамадзянства:
Нарадзіўся: 17 траўня 1982(1982-05-17)[1] (42 гады)
Альма-матэр:
Драфт

28, драфт НБА 2001 году
Сан-Антоніё Спэрз

Клюбы
Гады Клюб
1999—2001 Пары-Расінг[d]
2001—2018 Сан-Антоніё Спэрз
2011 АСВЭЛ[d]
2018—2019 Шарлот Горнэтс
Асабістыя ўзнагароды і дасягненьні
Мэдалі
Чэмпіянаты Эўропы
Золата Славенія 2013
Срэбра Летува 2011
Бронза Сэрбія 2005
Бронза Францыя 2015
Статыстыка на NBA.com

Ўільям Энтані Паркер-малодшы (па-ангельску: William Anthony Parker Jr.; нар. 17 траўня 1982 году, Бруге, Бэльгія) — француска-амэрыканскі баскетбаліст, які скончыў кар’еру. Цягам 18 гадоў кар’еры ў НБА выступаў за «Сан-Антоніё Спэрз». Паркер браў удзел у шасьці матчах усіх зорак НБА, уваходзяў у склад другой і трэцяй камадаў усіх зорак НБА. Таксама баскетбаліста назвалі самым каштоўным гульцом фіналу НБА 2007 году. У ягоны гонар 9-ы нумар, пад якім гуляў спартовец, назаўсёды выведзены з ужытку ў «Сан-Антоніё Спэрз».

Кар’ера

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Клюбная

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Тоні Паркер быў абраны на драфце 2001 году пад агульным 28-м нумарам клюбам «Сан-Антоніё Спэрз». Ужо ў пачатковым сэзоне ён замацаваўся ў стартавым складзе «шпораў». Ён узяў удзел у 77 гульнях рэгулярнага чэмпіянату, зь якіх у 72-х матчах быў у пачатковым складзе. У сярэднім баскетбаліст праводзіў на пляцоўцы 29 хвілінаў за гульню. У дзень свайго дэбюту, 30 кастрычніка 2001 году, ён стаў трэцім французам у гісторыі НБА[3]. Паводле вынікаў сэзону Паркер быў абраны ў першую каманду пачаткоўцаў НБА. Ён стаў першым замежным абаронцам у гісторыі лігі, які дасягнуў гэтага.

У наступным сэзоне гулец не прапусьціў аніводнай гульні рэгулярнага сэзону, нават ува ўсіх 82 матчах выйшаўшы ў пачатковым складзе. Паводле вынікаў сэзону Паркер упершыню стаў чэмпіёнам НБА. Цягам сэзону 2004—2005 гадоў француз палепшыў статыстыку рэгулярнага сэзону, набіраючы 16,6 пунктаў за гульню. Ён таксама займаў 13-ы радок у лізе паводле колькасьці перадачаў і быў трэцім сярод гульнёвых абаронцаў паводле адсотку кідкоў з гульні. «Спэрз» зноў здабыў чэмпіёнскі тытул. Паркер упершыню ў сваёй кар’еры быў абраны на матч усіх зорак НБА ў сэзоне 2005—2006 гадоў.

У складзе «Сан-Антоніё Спэрз».

У наступным сэзоне Паркер і «Спэрз» прабіліся ў фінал, дзе перамаглі ў сэрыі з чатырох матчаў «Кліўлэнд Кавальерз»[4]. У гэтай сэрыі Паркер пасьлядоўна пераўзыходзіў сваіх супернікаў з «Кавальерз» Дэніела Гібсана і Лары Г’юза, набіраючы ў сярэднім у сэрыі 24,5 пункты, якія суправаджаліся высокім адсоткам кідкоў з гульні 56,8% і з зоны трох пунктаў 57,1%. За свае выступы ён быў названы самым каштоўных гульцом фіналу НБА 2007 году[4], стаўшы першым гульцом эўрапейскага паходжаньня, які атрымаў гэтую ўзнагароду[5] . «Сан-Антоніё» пачаў няўдала сэзон 2008—2009 гадоў, зазнаўшы паразы ў першых трох матчах. Аднак у чацьвертай гульні супраць «Мінэсоты Тымбэрўулвз» Паркер набраў рэкордныя за 55 пунктаў, чым гарантаваў перамогу[6]. У наступным сэзоне баскетбаліст атрымаў траўму рукі і прапусьціў 26 гульняў.

За часам лакаўту НБА 2011 году Паркер бараніў колеры францускага клюбу АСВЭЛ, якой часткова валодаў сам[7]. Па вяртаньні ў ЗША зноў займаў лідэрскія пазыцыі ў клюбе. 10 сьнежня 2012 годц гулец адзначыўся сваім першым трыпл-даблам пасьля 825 гульняў рэгулярнага сэзону ў кар’еры. Тады ў матчы супраць «Г’юстан Рокетс», які скончыўся ў авэртайме, гулец назьбіраў 27 пунктаў, 12 падбораў і 12 перадачаў. У 2014 годзе Паркер у складзе клюбу здабыў чацьверты тытул пераможцы НБА. 1 жніўня 2014 году гулец падпісаў новы трохгадовы кантракт з клюбам на суму ў 43,3 мільёны даляраў[8][9].

Напярэдадні сэзону 2016—2017 гадоў Паркер страціў даўняга таварыша па камандзе Тыма Данкана, які скончыў кар’еру. Сам гулец у матчах плэй-оф супраць «Г’юстан Рокетс» атрымаў траўму, што завяршыла ягоны сэзон[10][11]. Траўма запатрабавала хірургічнага ўмяшальніцтва і прымусіла некаторых меркаваць, што Паркер можа прапусьціць значнае час або наогул скончыць кар’еру[12]. У сваім апошнім сэзоне ў складзе «шпораў» Паркер згуляў 55 гульняў і набіраў у сярэднім 7,7 пунктаў за гульню. 23 ліпеня 2018 году гулец падпісаў двухгадовы кантракт з «Шарлот Горнэтс»[13], але ўжо па заканчэньні сэзону скончыў кар’еру.

Міжнародная

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Паркер у складзе зборнай Францыі.

За нацыянальную зборную Францыі Паркер пачаў выступаць яшчэ ўзроўні юнацкіх камандаў.

У 2003 года Паркер стаў капітанам нацыянальнай зборнай. На чэмпіянаце сьвету 2006 году француз быў адным зь лідэраў каманды, але быў вымушаны прапусьціў чэмпіянат праз пералом пальца ў таварыскім матчы супраць зборнай Бразыліі[14]. У дзевяці матчах Эўрабаскету 2007 году Паркер набіраў у сярэднім 20,1 пунктаў і аддаваў 2,8 перадачы, але зборная Францыі ў чвэрцьфінале саступіла зборнай Расеі. Пасьля траўмаў, атрыманых у сэзоне НБА 2009—2010 гадоў ён прапусьціў чэмпіянат сьвету 2010 году[15]. На Эўрабаскеце 2011 году ў складзе зборная дакрочыў да фіналу, але ягоная каманда зазнала паразу ад зборнай Гішпаніі[16]. Таксама гулец браў удзел у гульнях зборнай на летніх Алімпійскіх гульнях 2012 году ў Лёндане. У 2013 годзе Паркер з нацыянальнай камандай нарэшце стаў чэмпіёнам Эўропы.

Гуляючы за зборную Францыі на хатнім Эўрабаскеце 2015 году, у матчы групавога раўнду супраць зборнай Польшчы Паркер набраў свой 1032-і пункт у кар’еры на турніры, тым самым усталяваўшы новы рэкорд за ўсю гісторыю спаборніцтва[17]. Пазьней гэты рэкорд быў абноўлены Паў Газолем. На тым чэмпіянаце Паркер здабыў бронзавы мэдаль.

Падчас алімпійскага кваліфікацыйнага турніру на Філіпінах, які ладзіўся ў ліпені 2016 году, Паркер абвесьціў аб сваім зыходзе з нацыянальнай каманды, але не з НБА, пасьля летніх Алімпійскіх гульняў 2016 году. На алімпійскім турніры ў Рыю-дэ-Жанэйру ягоная зборная была выбітая ў чвэрцьфінальным матчы[18][19].

Крыніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ а б в г д е ё L'Équipe (фр.) — Groupe Amaury, 1946. — ISSN 0153-1069; 2263-4940
  2. ^ а б Who's Who in France (фр.) — Paris: 1953. — ISSN 0083-9531; 2275-0908
  3. ^ Friedman, Brad. «Depth of Talent and Promise Impressive Out of France». NBA.
  4. ^ а б «Parker, Spurs Close Out Cavs for Fourth Title». NBA.
  5. ^ «Parker’s Dreams Come True». The New Paper.
  6. ^ «Parker’s jumper sends game to second OT as Spurs win». ESPN.
  7. ^ «Tony Parker uses NBA lockout to prepare for his post-NBA future in France». Winnipeg Free Press.
  8. ^ «Tony Parker Signs Contract Extension». NBA.
  9. ^ «Tony Parker signs extension». ESPN.
  10. ^ «Breaking News: Parker Ruptures Left Quadriceps Tendon». NBA.
  11. ^ «Tony Parker’s stats renaissance abruptly halted by playoff-ending injury». NBA.
  12. ^ «Aldridge fuels Spurs past Mavericks in Parker’s return». ESPN.
  13. ^ «Hornets Sign Free-Agent Guard Tony Parker». NBA.
  14. ^ Wilkinson, Simon. «Parker ruled out of FIBA World Championship with injury». FIBA.
  15. ^ «Parker won’t play for France at worlds». Yahoo Sports.
  16. ^ Starcevic, Nesha. «Spain beats France to win European Championship». Chron.
  17. ^ «Tony Parker becomes all-time leading scorer in EuroBasket history». ESPN.
  18. ^ «Tony Parker Announced retirement on International Competition». Tiebreaker Times.
  19. ^ «An era of world basketball ends, Parker, Ginobili retire». USA Today.
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Тоні_Паркер&oldid=2605687»