Прэмія Цёткі
| Прэмія Цёткі | |
| Арганізатар | Беларускі ПЭН-цэнтар |
|---|---|
| Правядзеньне | Менск |
| Краіна | Беларусь |
| Першае прысуджэньне | 3 траўня 2016 (8 гадоў таму) |
| Афіцыйны сайт | ciotka.by |
Прэ́мія Цё́ткі — беларуская прэмія за найлепшую кнігу для дзяцей і падлеткаў, заснаваная ў кастрычніку 2015 году.
5 кастрычніка 2015 году Рада Беларускага ПЭН-цэнтру зацьвердзіла «Палажэньне аб прэміі Цёткі за найлепшую кнігу для дзяцей і падлеткаў». Яе заснавальнікамі сталі: Дабрачынны фонд «Вяртаньне», Беларускі ПЭН-цэнтар і Саюз беларускіх пісьменьнікаў. Прэмія прысуджаецца за адпаведную кнігу на беларускай мове і найлепшае мастацкае афармленьне такой кнігі. Да конкурсу прымаюць выдадзеныя ў год яго абвяшчэньня папяровыя і электронныя кнігі[1]. Кожны пераможца атрымлівае па 2000 даляраў ЗША па курсе Нацыянальнага банку Беларусі. Уручэньне праводзіцца ўвесну наступнага году за папярэдні год. У 2016—2018 гадах ладзілася ў сталічнай прасторы «Корпус» па праспэкце Машэрава, д. 9. У 2019-м уручалі 6 красавіка ў прасторы «ОК» на Кастрычніцкай вуліцы, д. 16.
Конкурс
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Паводле Палажэньня, спаборніцтва складаецца з 4-х ступеняў: 1) абвяшчэньне прэміі ў сьнежні арганізатарамі; 2) прыём кніг да 31 студзеня аргкамітэтам; 3) абвяшчэньне аргкамітэтам поўнага сьпісу прынятых кніг; 4) вызначэньне пераможцы па 2 намінацыях з боку журы. Згодна з пунктам 2.3 Палажэньня «заяўляць кнігі на конкурс упаўнаважаныя: а) выдавецтвы; б) аргкамітэт прэміі; в) сябры журы; г) сам аўтар або мастак». Паводле пункту 3.1 «журы конкурсу фармуецца аргкамітэтам і ўзгадняецца з Радай ПЭН-цэнтру». У пункце 5.1 прадугледжвалася, што «аргкамітэт прэміі вызначаецца і зацьвярджаецца Радай Беларускага ПЭН-цэнтру»[1].
Пераможцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]| Год уручэньня | Пісьменьнік (-ца) і кніга | Мастак (-чка) і кніга |
|---|---|---|
| 2020 | Зараслава Камінская «Калядны стол. Некулінарная кніга» |
Вераніка Шпак «Як зубраня "Зубраня" наведала»[2] |
| 2019 | Вера Бурлак «Фантазюркі» |
Кацярына Дубовік «Чаму Меша ня мае хаты»[3] |
| 2018 | Валеры Гапееў «Мая мілая ведзьма» |
Лізавета Лянкевіч «Азбука. Вясёлы вулей»[4] |
| 2017 | Уладзімер Арлоў «Айчына: Маляўнічая гісторыя. Частка 1. Ад Рагнеды да Касьцюшкі» |
Павал Татарнікаў «Айчына: Маляўнічая гісторыя. Частка 1. Ад Рагнеды да Касьцюшкі»[5] |
| 2016 | Надзея Ясьмінска «Сем ружаў» |
Кацярына Дубовік «Сем ружаў»[6] |
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б Палажэньне // Прэмія Цёткі, 5 кастрычніка 2015 г. Праверана 14 лютага 2021 г.
- ^ 2020 // Прэмія Цёткі, 2021 г. Праверана 14 лютага 2021 г.
- ^ 2019 // Прэмія Цёткі, 2021 г. Праверана 14 лютага 2021 г.
- ^ 2018 // Прэмія Цёткі, 2021 г. Праверана 14 лютага 2021 г.
- ^ 2017 // Прэмія Цёткі, 2021 г. Праверана 14 лютага 2021 г.
- ^ 2016 // Прэмія Цёткі, 2021 г. Праверана 14 лютага 2021 г.
| Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |