Поўчын

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Поўчын
трансьліт. Poŭčyn
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Гомельская
Раён: Жыткавіцкі
Сельсавет: Верасьніцкі
Вышыня: 125 м н. у. м.
Насельніцтва: 13 чал. (2018)[1]
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 2353
Паштовы індэкс: 247972
СААТА: 3216808036
Нумарны знак: 3
Геаграфічныя каардынаты: 52°7′20″ пн. ш. 27°38′11″ у. д. / 52.12222° пн. ш. 27.63639° у. д. / 52.12222; 27.63639Каардынаты: 52°7′20″ пн. ш. 27°38′11″ у. д. / 52.12222° пн. ш. 27.63639° у. д. / 52.12222; 27.63639
Поўчын на мапе Беларусі ±
Поўчын
Поўчын
Поўчын
Поўчын
Поўчын
Поўчын

По́ўчын[2]вёска ў Жыткавіцкім раёне Гомельскай вобласьці, на поўнач ад возера Поўчын, за 4 км на паўднёвы ўсход ад Князь-Бору. Поўчын уваходзіць у склад Верасьніцкага сельсавету.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Да 1924 году вёска ўваходзіла ў склад Тураўскай воласьці, а затым Тураўскага раёну, у 1962 годзе ўвайшла ў склад Жыткавіцкага раёну.

Жыткавіцкай Хатыньню можна лічыць вёску Поўчын. 24 красавіка 1944 году карнікі абкружылі вёску, сагналі ўсіх людзей — жанчын і дзяцей, старых і маладых — у адну хату, закідалі гранатамі, расстралялі з кулямёта і падпалілі. 123 чалавекі загінулі ў агні. Толькі чацьвярым удалося вырвацца зь пекла: Матроне Курбан і Пелагеі Курбан, якая, параненая, вынесла з агню дваіх дзяцей — сваю дачку Ніну, немаўля, якому было толькі 6 месяцаў, і чужую чатырохгадовую дзяўчынку Надзею Чыкіду, бацькі якой засталіся ў агні. На месцы трагедыі ў 1955 годзе мясцовыя жыхары М. І. Дарошка і Г. І. Калоська ўзьвялі часовы помнік. А. П. Шчыкатовіч зрабіў мэмарыяльныя дошкі з імёнамі загінуўшых. 9 траўня 1978 году ў вёсцы Поўчын ва ўрачыстай абстаноўцы быў усталяваны помнік ахвярам расправы фашысцкіх карнікаў над мірнымі жыхарамі «Смуткуючая маці».

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 1940 год — 160 жыхароў, 32 двары[3];
  • 1994 год — 36 жыхароў, 17 двароў;
  • 1999 год — 31 жыхар;
  • 2004 год — 24 жыхары, 15 двароў[3];
  • 2009 год — 17 жыхароў[4];
  • 2018 год — 13 жыхароў, 8 жылых і 1 нежылы двароў[1]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б Сацыяльна-дэмаграфічная карта Верасьніцкага сельсавету па стане на 1 студзеня 2018 году (рас.) / Афіцыйны сайт Жыткавіцкага раённага выканаўчага камітэту
  2. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4. (pdf) С. 176
  3. ^ а б Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 1, кн. 1. Гомельская вобласць / С.В. Марцэлеў; рэдкал.: Г.П. Пашкоў (гал. рэд.) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2004. — 632 с.: іл. ISBN 985-11-0303-9. С. 508
  4. ^ Перапіс 2009 году

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]