Перайсьці да зьместу

Любавічы (Гомельская вобласьць)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Любавічы
лац. Lubavičy
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Гомельская
Раён: Жыткавіцкі
Сельсавет: Верасьніцкі
Вышыня: 131 м н. у. м.
Насельніцтва: 138 чал. (2018)[1]
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 2353
Паштовы індэкс: 247984
СААТА: 3216808026
Нумарны знак: 3
Геаграфічныя каардынаты: 52°3′0″ пн. ш. 27°39′0″ у. д. / 52.05° пн. ш. 27.65° у. д. / 52.05; 27.65Каардынаты: 52°3′0″ пн. ш. 27°39′0″ у. д. / 52.05° пн. ш. 27.65° у. д. / 52.05; 27.65
Любавічы на мапе Беларусі ±
Любавічы
Любавічы
Любавічы
Любавічы
Любавічы
Любавічы

Любаві́чы[2]вёска ў Беларусі, у міжрэччы Прыпяці і Сьцьвігі. Уваходзяць у склад Верасьніцкага сельсавету Жыткавіцкага раёну Гомельскай вобласьці. Знаходзяцца за 4 км на поўдзень ад Верасьніцы, на аўтамабільнай дарозе Верасьніца — Хільчыцы.

Імя Люба (Leubo, Lubo, Liuba) можа мець як славянскае, так і германскае паходжаньне[3].

Да 1924 году вёска ўваходзіла ў склад Тураўскай воласьці, а затым Тураўскага раёну, у 1962 годзе ўвайшла ў склад Жыткавіцкага раёну.

  • XX стагодзьдзе: 1909 год — 303 чалавекі[4]; 1924 год — 352 чалавекі, 59 двароў; 1994 год — 283 чалавекі, 117 двароў; 1999 год — 269 чалавек
  • XXI стагодзьдзе: 2004 год — 237 чалавек, 112 двароў[5]; 2009 год — 172 чалавекі[6] (перапіс); 2018 год — 138 чалавек, 91 жылых і 18 нежылых двароў[1]

Вуліцы: Зялёная, Калгасная, Ленінская.

  1. ^ а б Сацыяльна-дэмаграфічная карта Верасьніцкага сельсавету па стане на 1 студзеня 2018 году (рас.) / Афіцыйны сайт Жыткавіцкага раённага выканаўчага камітэту
  2. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4. (pdf)
  3. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1019.
  4. ^ Список населенных мест Минской губернии. — Минск, 1909. С. 114.
  5. ^ Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 1, кн. 1. Гомельская вобласць / С.В. Марцэлеў; рэдкал.: Г.П. Пашкоў (гал. рэд.) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2004. — 632 с.: іл. ISBN 985-11-0303-9. С. 499
  6. ^ Перапіс 2009 году