Перайсьці да зьместу

Марсэлё Дыяс

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Марсэлё Дыяс
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся 30 сьнежня 1986(1986-12-30)[1][2][3] (37 гадоў)
Рост 166 см
Вага 64 кг
Пазыцыя паўабаронца
Клюбная інфармацыя
Клюб Унівэрсыдад Дэ Чылі
Нумар 21
Клюбы
Гады Клюб Гульні (галы)¹
2005—2012
2010
2012—2015
2015—2016
2016—2017
2017—2018
2018—2021
2021—2023
2023
2024—
Унівэрсыдад Дэ Чылі
Дэпортэс (арэнда)
Базэль
Гамбург
Сэльта
УНАМ Пумас
Расінг
Лібэртад
Аўдакс Італьяна
Унівэрсыдад Дэ Чылі
69 (3)
13 (5)
58 (7)
19 (1)
40 (1)
31 (3)
36 (1)
21 (0)
21 (0)
23 (0)
Зборныя
2011—2017 Чылі 61 (1)

¹ Колькасьць гульняў і галоў за прафэсійны клюб лічыцца толькі
для нацыянальнай лігі, адкарэктавана на
15 верасьня 2024.

Марсэ́лё Альфо́нса Ды́яс Ро́хас (па-гішпанску: Marcelo Alfonso Díaz Rojas; нарадзіўся 30 сьнежня 1986 году, Сант’яга-дэ-Чылі, Чылі) — чылійскі футбаліст, паўабаронца клюбу «Унівэрсыдад Дэ Чылі» і нацыянальнай зборнай Чылі.

У дарослым футболе дэбютаваў у 2005 годзе выступамі за каманду клюбу «Ўнівэрсыдад дэ Чылі», дзе прайшоў да гэтага навучаньне ў клюбнай акадэміі.

Пасьля першага сэзону, у Апэртуры 2008 году, Дыяс стаў гульцом стартавага складу. Першы свой гол забіў 23 сакавіка 2008 году ў матчы супраць «Уачыпата», але клюб трываў паразу зь лікам 2:3[4]. Пасьля звальненьня трэнэра Артура Саля, Дыяс пачаў гуляць на левым флянзе паўабароны, у адрозьненьне ад бачаньня былога трэнэра, які выкарыстоўваў футбаліста ў якасьці атакуючага паўабаронцы.

Частку 2010 году Марсэлё правёў у арэндзе ў іншым чылійскім клюбе «Дэпортэс», пасьля чаго вярнуўся ва «Ўнівэрсыдад дэ Чылі». Да складу клюбу «Базэль» далучыўся ў 2012 годзе, падпісаўшы кантракт да 30 чэрвеня 2016 году. У лютым 2015 году перайшоў у склад клюбу «Гамбург».

«Унівэрсыдад дэ Чылі»:

«Базэль»:

«Расінг»:

«Лібэртад»:

Чылі:

  1. ^ а б в Marcelo Díaz // Transfermarkt (мн.) — 2000.
  2. ^ а б в MARCELO ALFONSO DIAZ // Argentine Soccer Database (гішп.)
  3. ^ а б в Marcelo Alfonso Díaz Rojas // As (гішп.)Madrid: PRISA, 1967. — ISSN 1888-6671
  4. ^ Huachipato aprovechó las licencias defensivas para dejar con las manos vacías a U. de Chile. Cooperativa.cl

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]