Любары
| Любары лац. Lubary | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Гарадзенская |
| Раён: | Лідзкі |
| Сельсавет: | Тарноўскі |
| Насельніцтва: |
|
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1561 |
| Паштовы індэкс: | 231299 |
| СААТА: | 4236852066 |
| Нумарны знак: | 4 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 53°46′35″ пн. ш. 25°16′31″ у. д. / 53.77639° пн. ш. 25.27528° у. д.Каардынаты: 53°46′35″ пн. ш. 25°16′31″ у. д. / 53.77639° пн. ш. 25.27528° у. д. |
Любары на мапе Беларусі ±   Любары | |
Лю́бары[1] — вёска ў Беларусі, каля Малой Рэчкі. Уваходзяць у склад Тарноўскага сельсавету Лідзкага раёну Гарадзенскай вобласьці.
Назва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Любэр (Luber) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -люб- (імёны ліцьвінаў Любень, Любш, Любарт; германскія імёны Luben, Lubisch, Lubert) паходзіць ад гоцкага liufs[3], германскага leuba, стараверхненямецкага liub 'лю́бы, каханы, мілы, прыемны'[4], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[5], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[6], германскага heru 'меч'[7].
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Паводле вопісу парафіяў Лідзкага дэканату 1784 году, Любары належалі да Няцецкай парафіі і былі ў валоданьні віленскага біскупа Ігнація Якуба Масальскага.
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 1921 — 290 чалавек
- 1996 — 93 чалавекі
- 2004 — 59 чалавек
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf)
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1026.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 158.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 159.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.