Перайсьці да зьместу

Лоўцавічы

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Лоўцавічы
трансьліт. Loŭcavičy
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Вялейскі
Сельсавет: Хаценчыцкі
Насельніцтва:
  • 27 чал. (2009)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1771
Паштовы індэкс: 222456
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 54°15′33.98″ пн. ш. 27°22′5.02″ у. д. / 54.2594389° пн. ш. 27.3680611° у. д. / 54.2594389; 27.3680611Каардынаты: 54°15′33.98″ пн. ш. 27°22′5.02″ у. д. / 54.2594389° пн. ш. 27.3680611° у. д. / 54.2594389; 27.3680611
Лоўцавічы на мапе Беларусі ±
Лоўцавічы
Лоўцавічы
Лоўцавічы
Лоўцавічы
Лоўцавічы
Лоўцавічы

Ло́ўцавічы[1]вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Хаценчыцкага сельсавету.

У міжваенны час вёска знаходзілася вёска ў складзе гміны Хаценчыцы, Вілейскaга паветa, Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі[2][3][4][5].

У міжваенны перыяд (1923—1939) у Лоўцавічы месцілася памежная застава KOP “Łowcewicze”[6].

  • 1931 год — 179 чалавек[7]
  • 1921 год — 209 чалавек[8]
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
  2. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
  3. ^ https://web.archive.org/web/20220427214757/https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
  4. ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
  5. ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100.
  6. ^ Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (145), 1993. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”, s. 88.
  7. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 57.
  8. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 78.