Корчыцы
Корчыцы | |
трансьліт. Korčycy | |
Першыя згадкі: | 1491 |
Краіна: | Беларусь |
Вобласьць: | Берасьцейская |
Раён: | Кобрынскі |
Сельсавет: | Хідрынскі |
Насельніцтва: | 408 чал. (2010) |
Часавы пас: | UTC+3 |
Тэлефонны код: | +375 1642 |
Паштовы індэкс: | 225866 |
Нумарны знак: | 1 |
Геаграфічныя каардынаты: | 52°6′34.4″ пн. ш. 24°22′39.8″ у. д. / 52.109556° пн. ш. 24.377722° у. д.Каардынаты: 52°6′34.4″ пн. ш. 24°22′39.8″ у. д. / 52.109556° пн. ш. 24.377722° у. д. |
± Корчыцы |
Ко́рчыцы[1] (таксама — Ко́рчычы[2]) — вёска ў Кобрынскім раёне Берасьцейскай вобласьці. Корчыцы ўваходзяць у склад Хідрынскага сельсавету. За 12 км на поўдзень ад гораду і чыгуначнай станцыі Кобрынь, 56 км ад Берасьця. Транспартныя сувязі па аўтадарозе Кобрынь — Дзівін. Фактычна складаецца зь дзьвюх вёсак Вялікія Корчыцы (Забужкі) і Малыя Корчыцы (Кіганы).
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- 1491: княгіня Фядора (Тэадора) Іванаўна (з роду Рагацінскіх, жонка князя Івана Сямёнавіча Кобрынскага) запісала сяло Корчычы з усімі даходамі манастырскай царкве Сьвятога Спаса ў Кобрыні. Гэтае наданьне было пацьверджана ў 1512 годзе вялялікім князем ВКЛ і каралём Польшчы Жыгімонтам I Старым, у 1633 годзе — яго жонкай каралевай Бонай, у 1647 годзе — каралём Уладзіславам IV і г. д.
- 1549: сяло Корчыцы «два жеребіи а Римоновских дымы» і «другой жеребій Здавновских».
- 1668: Корчыцы — фундушавае сяло Кобрынскай архімандрыі, якое згодна з унівэрсалам Міхаіла Казіміра Паца вызвалялася ад ваенных пабораў і пастою.
- Пасьля 3-га падзелу Рэчы Паспалітай (1795) у складзе Расейскай імпэрыі, у Кобрынскім павеце, з 1801 году ў Гарадзенскай губэрні.
- 1846: 2 вёскі: Корчыцы-Забужкі — 23 двары, 199 жыхароў, і Корчыцы-Кіганы — 12 двароў 93 жыхары, у складзе фальварку Антанін, які быў пабудаваны ў 1839 годзе ва ўрочышчы Палонна архіепіскапам менскім і бабруйскім Антоніем.
- 1890: вёскі Корчыцы-Кіганы, 421 1/2 дзес. зямлі, і Корчыцы-Забужкі, 601 1/2 дзес. зямлі, Верхалескай воласьці Кобрынскага павету Гарадзенскай губэрні.
- 1897: у вёсцы Кіганы (Корчыцы) 30 двароў, 215 жыхароў, меліся царква на могілках, хлебазапасная крама; у вёсцы Забужкі (Корчыцы) — 42 двары, 304 жыхары, хлебазапасная крама.
- 1911: вёска Корчыцы ў Навасёлкаўскай воласьці Кобрынскага павету, 569 жыхароў.
- 1921: у складзе міжваеннай Польшчы, у Навасёлкаўскай гміне Кобрынскага павету Палескага ваяводзтва, вёскі — Корчыцы Вялікія, 26 двароў, 166 жыхароў, і Корчыцы Малыя, 21 двор, 77 жыхароў. У 1930-я г. працавалі школа і вячэрнія курсы.
- 1939: у складзе Беларускай ССР
- 15 студзеня 1940: у Дзівінскім раёне Берасьцейскай вобласьці
- 12 кастрычніка 1940 — 30 кастрычніка 1959: у Верхалескім сельсавеце
- 8 жніўня 1959: у Кобрынскім раёне
- 1940: 64 двары, 315 жыхароў, вёска Корчыцы Малыя — 42 двары, 179 жыхароў; працавала пачатковая школа
- 1941—1945: у Вялікую Айчынную вайну Корчыцы акупаваны нямецкімі войскамі з чэрвеня 1941 году да ліпеня 1944 году
- 1949: арганізаваны калгасы: імя Варашылава ў вёсцы Корчыцы Вялікія (старшыня М. А. Кірылюк), імя Чапаева ў вёсцы Корчыцы Малыя (25 гаспадарак, старшыня Ф. Кірылюк).
- 1959: вёскі налічвалі: Корчыцы Вялікія — 260 жыхароў, Корчыцы Малыя — 160 жыхароў.
- 1970: 262 і 144 жыхары. Пазьней вёскі аб’ядналіся ў адну пад назвай Корчыцы.
- 1999: вёска, 187 гаспадарак, 523 жыхары, цэнтар калгасу «Сьцяг Перамогі» (з 2004 СВК «Раданескі»), у які ўваходзяць вёскі Ляхчыцы і Навасадкі.
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- 2010 год — 408 чалавек
- 2005 год — 182 двары, 490 чалавек
- 1999 год — 499 чалавек
Інфраструктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Працуюць дзіцячы сад, клюб, бібліятэка, базавая школа, фэльчарска-акушэрскі пункт, крама, аддзяленьне сувязі, вэтучастак.
Асобы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У Корчыцах нарадзіўся Мікалай Казюк (1898—1979) — беларускі літаратурны крытык, палкоўнік, выкладчык ваенна-паветранай акадэміі імя Гагарына
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Менск: Тэхналогія, 2010. — 319 с. ISBN 978-985-458-198-9. (pdf, djvu, online) С. 191
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Менск: Тэхналогія, 2010. — 319 с. ISBN 978-985-458-198-9. (pdf, djvu, online) С. 192
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Памяць: Кобрынскі раён. Мінск: БЕЛТА, 2002.