Каргаўды
| Каргаўды лац. Karhaŭdy / Kargaŭdy | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Гарадзенская |
| Раён: | Вярэнаўскі |
| Сельсавет: | Гіркаўскі |
| Насельніцтва: |
|
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1594 |
| СААТА: | 4213807031 |
| Нумарны знак: | 4 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°1′27″ пн. ш. 24°55′25″ у. д. / 54.02417° пн. ш. 24.92361° у. д.Каардынаты: 54°1′27″ пн. ш. 24°55′25″ у. д. / 54.02417° пн. ш. 24.92361° у. д. |
Каргаўды на мапе Беларусі ±   Каргаўды | |
Каргаўды́[1] — вёска ў Беларусі, у міжрэччы Начы і Радунькі. Уваходзяць у склад Гіркаўскага сельсавету Вярэнаўскага раёну Гарадзенскай вобласьці. На паўднёвым захадзе ад вёскі бярэ пачатак рака Барташунка.
Назва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Карагалт (Caragolt, *Caragolt[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -кар- (-кор-) (імёны ліцьвінаў Караман, Карымонт, Карыят; германскія імёны Caroman, Caromond, Cariatto) паходзіць ад гоцкага kaurus 'цяжкі, важкі'[4] або гоцкага[5] і бургундзкага kara 'турбота, клопат'[6], а аснова -голд- (-голт-) (імёны ліцьвінаў Голдзін, Гоўдвік, Мінігаўд; германскія імёны Goldine, Goldwig, Minegolt) — ад гоцкага gulth 'золата'[7].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf)
- ^ Reitzenstein W.-A. Lexikon fränkischer Ortsnamen: Herkunft und Bedeutung. — München, 2009. S. 116.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 258.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ K // Köbler G. Gotisches Wörterbuch. 4. Aufl, 2014.
- ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 3: Die Burgunder, Schlußwort. — Berlin und Leipzig, 1936. S. 134.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 114.