Ігар Карпенка

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Карпенка.
Ігар Карпенка
Ігар Васільевіч Карпе́нка
Ihar Karpienka.png
5-ы старшыня Цэнтральнай выбарчай камісіі Беларусі
13 сьнежня 2021 — цяперашні час
Прэзыдэнт: Аляксандар Лукашэнка
Прэм’ер-міністар: Раман Галоўчанка
Папярэднік: Лідзія Ярмошына
7-ы міністар адукацыі Беларусі
15 сьнежня 2016 — 13 сьнежня 2021
Прэм’ер-міністар: Андрэй Кабякоў, Сяргей Румас, Раман Галоўчанка
Папярэднік: Міхаіл Жураўкоў
Намесьнік старшыні Менскага гарадзкога выканаўчага камітэту
2011 — 15 сьнежня 2016
Прэм’ер-міністар: Міхаіл Мясьніковіч, Андрэй Кабякоў
Дэпутат Палаты прадстаўнікоў Беларусі III і IV скліканьняў
17 кастрычніка 2004 — 2011
Прэм’ер-міністар: Сяргей Сідорскі, Міхаіл Мясьніковіч
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся: 28 красавіка 1964 (59 гадоў)
Новакузьнецк, Кемераўская вобласьць, Расейская СФСР, СССР
Партыя: Камуністычная партыя Беларусі (1996—2021)
Адукацыя: Менскі дзяржаўны пэдагагічны інстытут (1989), Акадэмія кіраваньня пры прэзыдэнце Беларусі (2008)
Узнагароды:
Ордэн Пашаны (Беларусь)
Мэдаль «60 гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гадоў»
Мэдаль «За працоўныя заслугі»

І́гар Васі́льевіч Карпе́нка (нар. 1964, г. Новакузьнецк, Кемераўская вобласьць, цяпер Расея) — беларускі палітык і пэдагог.

Дэпутат Палаты прадстаўнікоў Беларусі III і IV скліканьняў (2004—2011), 7-ы міністар адукацыі Рэспублікі Беларусь (2016—2021) і 5-ы старшыня Цэнтральнай выбарчай камісіі Беларусі (з 13 сьнежня 2021 году).

Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Працоўную дзейнасьць пачаў старэйшым піянэрважатым у сярэдняй школе. У 1982—1984 гадох служыў у Савецкім войску на тэрыторыі Чэхаўскага раёну Маскоўскай вобласьці Расейскай СФСР. Сябра КПСС з 1984 году. У 1984—1989 гадох быў студэнтам Менскага дзяржаўнага пэдагагічнага інстытуту (МДПІ). У 1989—2003 гады займаў пасаду начальніка аддзелу (з 1995-га — управы) выхаваўчай працы МДПІ, які ў 1993 годзе перайменавалі ў Беларускі дзяржаўны пэдагагічны ўнівэрсытэт (БДПУ). Адначасна да 1993 году быў сакратаром камітэту Камуністычнага саюзу моладзі ў ВНУ[1].

У 1996 годзе ўдзельнічаў у адраджэньні Камуністычнай партыі Беларусі (КПБ). Быў другім сакратаром яе Цэнтральнага камітэту і першым сакратаром Менскага гарадзкога камітэту КПБ. У 2003—2004 гадох працаваў прарэктарам у выхаваўчай і сацыяльнай працы БДПУ. У 2004—2011 гады быў дэпутатам Палаты прадстаўнікоў Беларусі 3-га і 4-га скліканьняў. У 2004—2008 гады быў у Палаце прадстаўнікоў сябрам Пастаяннай камісіі ў ахове здароўя, фізычнай культуры і справах сям’і і моладзі. У 2008 годзе скончыў Акадэмію кіраваньня пры прэзыдэнце Беларусі. У 2008—2011 гадах — намесьнік старшыні Пастаяннай камісіі ў міжнародных справах і сувязях з СНД[1].

У 2011—2016 гадох — намесьнік старшыні Менскага гарадзкога выканаўчага камітэту. У лістападзе 2016 году адкрываў новы помнік Леніну каля Менскага трактарнага заводу[2]. Пасьля прызначэньня яго міністрам адукацыі 15 сьнежня 2016 году — сышоў зь кіраўнічай пасады Камуністычнай партыі[3]. 13 сьнежня 2021 году А. Лукашэнка прызначыў Ігара Карпенку старшынём Цэнтральнай выбарчай камісіі Беларусі. Яго параілі старшыня Палаты прадстаўнікоў Беларусі Ўладзімер Андрэйчанка і намесьнік старшыні ўраду Беларусі Ігар Петрышэнка[1]. Папярэдне на прэзыдэнцкіх выбарах 2006, 2010 і 2015 гадоў быў сябрам выбарчых камісіяў, у тым ліку старшынём Менскай гарадзкой выбарчай камісіі[4].

У сакавіку 2022 году Карпенка быў уключаны ў санкцыйны сьпіс Канады[5]. З чэрвеня 2022 году знаходзіцца пад персанальнымі санкцыямі ЭЗ як кіраўнік ЦВК РБ[6]; пасьля да гэтых санкцый далучылася і Швайцарыя[7]. Раней Карпенка ў 2011[8][9]—2016[10][11] гадах ужо знаходзіўся ў чорным сьпісе ЭЗ як старшыня Менскай гарадзкой выбарчай камісіі.

У сакавіку 2023 года Карпенку ды іншых сябраў беларускага ЦВК унеслі ў санкцыйны сьпіс ЗША[12].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б в Лукашэнка прызначыў Карпенку кіраўніком ЦВК // Беларускае тэлеграфнае агенцтва, 13 сьнежня 2021 г. Праверана 13 сьнежня 2021 г.
  2. ^ Міністрам адукацыі стаў чыноўнік, які ўсталяваў нядаўна помнік Леніну ў Мінску, Эўрарадыё
  3. ^ Новы міністр адукацыі Ігар Карпенка сышоў з пасады кіраўніка Камуністычнай партыі, Наша Ніва
  4. ^ Карпенка ў новым статусе кіраўніка ЦВК мае намер захаваць адкрытасьць і публічнасьць // БелТА, 13 сьнежня 2021 г. Праверана 13 сьнежня 2021 г.
  5. ^ Канада расширила санкции против белорусских властей(рас.) Архіўная копія ад 2022-03-13 г.
  6. ^ ЕС ввел санкции против Москвы и Минска. В списке основатель "Яндекса" Волож, Алина Кабаева и глава ЦИК Беларуси(рас.) Настоящее Время Праверана 2023-01-20 г.
  7. ^ Searching for subjects of sanctions(анг.) Архіўная копія ад 2021-09-09 г.
  8. ^ Олег Медведєв (2011-02-25) Чорний список ЄС. Як він може виглядати(укр.) Українська правда
  9. ^ Список белорусских чиновников, попавших под санкции ЕС(рас.) Telegraf.by Архіўная копія ад 2021-08-24 г.
  10. ^ Лавникевич, Денис (2016-02-15) Батьке простили старые грехи(рас.) Газета.ru Праверана 2021-09-10 г. Архіўная копія ад 2021-09-10 г.
  11. ^ История европейских санкций в отношении Белоруссии(рас.) ТАСС Праверана 2021-01-13 г. Архіўная копія ад 2020-10-17 г.
  12. ^ США ввели санкции против БелАЗа и самолета Лукашенко(рас.) РБК Праверана 2023-03-26 г.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Ігар_Карпенка&oldid=2384535»