Č

Č
Лацінка
A	B	C	D	E	F	G
H	I	J	K	L	M	N
O	P	Q	R	S	T	U
V	W	X	Y	Z
Літары пашыранай лацінкі
À	Á	Â	Ã	Ä	Å	Æ
Ā	Ă	Ą	Č	Ĉ	Ç	Ć
Ċ	Ð, ð	Đ, đ	Ê	È	É	Ë
Ē	Ę	Ĕ	Ė	Ě	Ġ	Ĝ
Ğ	Ģ	Ĥ	Ĩ	Ï	Î	Ì
Í	ᴉ	I	Į	Ī	Ĭ	Ĵ
Ķ	Kʼ	Ł	Ŀ	Ľ	Ļ	Ĺ
Ņ	Ñ	Ń	Ŋ	Ň	ʼn	Õ
Ô	Ó	Ò	Ŏ	Ō	Ø	Ö
Œ	Ő	Ř	Ŕ	Ŗ	Ŝ	ẞ
Ś	ſ	Ş	Š	Ť	Þ	Ţ
Ŧ	Ũ	Û	Ù	Ú	Ú	Ü
Ų	Ů	Ū	Ŭ	Ű	Ŵ	Ÿ
Ý	Ŷ	Ž	Ź	Ż	Ʒ	Ǯ
Шматграфы
Ch	Dž	Dz	Dź	IJ	Ji	Nj
Nh	Sch	Sh	Sz	Wh	Zh
Іншыя зьвесткі
Гук:	[t͡ʂ]

Č, č (c з га́чкам) — літара лацінскага альфабэту. Утвораная ад літары C з дапамогай дыякрытычнага знаку гачэк. Звычайна пазначае гук, аналягічны кірылічнаму Ч. Характэрная перш за ўсё для славянскіх моваў (чэскай, славацкай, горна- й ніжнелуцкай, харвацкай, славенскай, басьнійскай, лацінскіх варыянтаў беларускае, сэрбскае й македонскае моваў), балцкіх (летувіскай і латыскай), саамскіх моваў;

Лацінізацыя

Літара таксама ўжываецца пры трансьлітэрацыі кірылічных тэкстаў зь беларускае (беларуская лацінка), расейскае й украінскае моваў. У гэтых альфабэтах зьяўляецца чацьвёртай літарай.

Гісторыя

Створаная Янам Гусам для чэскае мовы замест ранейшага спалучэньня літараў Cz. У 1830 харвацкі лінгвіст і палітычны дзяяч Людэвіт Гай адаптаваў яе да харвацкае мовы, адкуль яна з часам была запазычаная ў славенскую, басьнійскую, сэрбскую й македонскую мовы. У 1906 Вацлаў Іваноўскі ўвёў яе у беларускі лацінскі альфабэт.