S (літара)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Літара лацінкі S
Ssſ
Выява
  O P Q R S T U V W  
Зьвесткі
Тып асноўная лацінка, альфабэтны;
Гук [s] [z] [ʂ]
Альфабэтная пазыцыя 19 (26)
Кадаваньне
Назва ў Юнікодзе latin capital letter s
latin small letter s
Юнікод S: U+0053
s: U+0073
HTML S‎: &#83, &#x53
s‎: &#115, &#x73
UTF-16 S‎: 0x53
s‎: 0x73
URL-код S: %53
s: %73
Разьвіцьцё
          • ς
            • 𐌔
              • S s ſ
Іншае
Кірунак пісьма зьлева направа
усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога

S, s, ſ[a] (эс; курсіў: S s ſ[a]) — 19-ая літара лацінскага альфабэту, 26-ая літара беларускага лацінскага альфабэту[1][2][3].

Характарыстыка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Ss Ss Ss Ss
Назва па-беларуску: эс.
Код НАТО: Sierra (/siˈerɑ/, [сьера]).
Азбука Морзэ: ··· 

Шрыфт Брайля
  S ў сэмафорнай азбуцы
Сэмафорная
азбука
 S ў марскім кадаваньні
Сьцягі міжнароднага збору сігналаў
S ў амэрыканскай мове жэстаў
Амслэн

Вымаўленьне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Беларуская мова[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У беларускай мове выкарыстоўваецца ў лацінцы. У альфабэце вымаўляецца як «эс» [ɛs]. У словах вымаўляецца «с» [s], напрыклад syhma [sɨɣma], кір. сыгма.

Іншыя мовы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У ангельскай мове вымаўляецца як «с», напрыклад анг. to set [ту сэт].

У нямецкай мове можа вымаўляцца як «ш» (напрыклад ням. Straße [штрассэ]), а таксама як «з» (напрыклад ням. Sekunde [зэкундэ]).

Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ ſ — доўгая «S». Не выкарыстоўваецца ў сучасных мовах.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ J. H. Alfabet // Лемантар для школаў і хатняга навучаньня. — Нью-Ёрк: выд. Zaranka, 1964. — С. 53. — 97 с.
  2. ^ Наша Ніва (10 верасьня 2016) Як правільна пісаць беларускай лацінкай? Праверана 14 кастрычніка 2023 г.
  3. ^ Ян Станкевіч Лемантар пераходны з лацініцы на кірыліцу. — Менск: Беларуская народная самапомач, 1942.
Вытворныя літары «S»
Ś Ŝ Ş Š Ƨ Ș Sh Sch